Εκατομμύρια άνθρωποι στη Μιανμάρ είναι αντιμέτωποι με τον λιμό καθώς βαθαίνει η κρίση μετά το πραξικόπημα.

Όπως προειδοποιεί ο ΟΗΕ, η διατροφική ανασφάλεια αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς στη χώρα μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 1ης Φεβρουαρίου, με εκατομμύρια ανθρώπους να αναμένεται να πεινάσουν τους επόμενους μήνες

Έως και 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι θα δυσκολευτούν να αγοράσουν τρόφιμα τους επόμενους τρεις με έξι μήνες, με τις αστικές περιοχές να πλήττονται περισσότερο λόγω των απωλειών θέσεων εργασίας στον μεταποιητικό τομέα, τις κατασκευές και τις υπηρεσίες και την παράλληλη άνοδο των τιμών των τροφίμων, όπως αναφέρει ανάλυση του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (WFP) την οποία επικαλείται το ΑΜΠΕ.

«Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους και δεν μπορούν να αγοράσουν τρόφιμα», δήλωσε ο διευθυντής του WFP για τη Μιανμάρ Στίβεν Άντερσον.

«Τώρα απαιτείται μια συντονισμένη απάντηση για να αντιμετωπιστούν οι άμεσες επιπτώσεις και να αποτραπεί μια ανησυχητική επιδείνωση της διατροφικής ασφάλειας» πρόσθεσε.

Το WFP επεσήμανε ότι οι τιμές του ρυζιού και του λαδιού μαγειρέματος έχουν αυξηθεί κατά 5% και 18% αντίστοιχα από το τέλος Φεβρουαρίου, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι οικογένειες στην οικονομική πρωτεύουσα Ρανγκούν παραλείπουν γεύματα, κατανάλωνουν λιγότερο θρεπτικό φαγητό και αυξάνουν το χρέος τους.

Η υπηρεσία του ΟΗΕ σκοπεύει να επεκτείνει τις επιχειρήσεις της στη Μιανμάρ, τριπλασιάζοντας σε 3,3, εκατομμύρια τον αριθμό των ατόμων στα οποία παρέχει βοήθεια και για τον σκοπό αυτό ζήτησε 106 εκατ. δολάρια.

Ο στρατός της Μιανμάρ κατέλαβε την εξουσία την 1η Φεβρουαρίου ανατρέποντας την κυβέρνηση της Αούνγκ Σαν Σου Τσι και βυθίζοντας τη χώρα σε χάος. Οι δυνάμεις ασφαλείας καταστέλλουν με τη βία τις κινητοποιήσεις των φιλοδημοκρατικών ακτιβιστών όπως και το κίνημα πολιτικής ανυπακοής που έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα.

Η κρίση έχει προκαλέσει μεγάλη αναταραχή στο τραπεζικό σύστημα, με πολλά καταστήματα τραπεζών να κλείνουν, τους πελάτες να μην μπορούν να κάνουν αναλήψεις και επιχειρήσεις να μην μπορούν να καταβάλουν μισθούς. Παράλληλα πολλοί άνθρωποι στη Μιανμάρ βασίζονται στα χρήματα που τους στέλνουν συγγενείς τους από το εξωτερικό. Οι περισσότερες εισαγωγές και εξαγωγές έχουν σταματήσει και τα εργοστάσια έχουν αναστείλει τις δραστηριότητές τους.