Ο βετεράνος Κύπριος πολιτικός Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1993 μέχρι το 2003 και πέτυχε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς προηγούμενη λύση του κυπριακού, έφυγε από την ζωή στις 6.30 το απόγευμα.
Ο πρώην πρόεδρος άφησε την τελευταία του πνοή σε κλινική της Λευκωσίας, όπου νοσηλευόταν από προχθές με νεφρική ανεπάρκεια.
Δίπλα του βρισκόταν συνεχώς η κόρη του Καίτη και ο στενός του συνεργάτης Παντελής Κούρος.
Επιθυμία του ίδιου του Προέδρου, από την αρχή που εισήχθη στην κλινική «Ευαγγελίστρια», ήταν να μην δεχθεί μηχανική υποστήριξη.
Ο Γλαύκος Κληρίδης, γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 24 Απριλίου 1919 και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του διαπρεπούς δικηγόρου Γιάννη Κληρίδη.
Αφού τέλειωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο βρέθηκε για σπουδές στην Αγγλία και κατά την έναρξη του β΄Παγκόσμιου Πολέμου κατατάχτηκε, το 1939 στη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία. Το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο ίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος μέχρι το τέλος του πολέμου. Οι πολεμικές υπηρεσίες του κρίθηκαν ως εξαίρετες και διακεκριμένες, ενώ το όνομά του, με Βασιλικό Διάταγμα, δημοσιεύθηκε στο “London Gazette” διότι αναφέρθηκε σε πολεμικό ανακοινωθέν για μια εξαίρετη υπηρεσία.
Ο Γλαύκος Κληρίδης, σπούδασε νομικά στο “Kings College” του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πήρε τον τίτλο L.L.B. τo 1948. Το 1951 αναγορεύθηκε Barrister-at-Law στο Gray’s Ιnn. Από το 1951 μέχρι το 1960 άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κύπρο.
Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 υπηρέτησε στην Ε.Ο.Κ.Α. με το ψευδώνυμο «Υπερείδης» και υπεράσπισε πολλούς αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., που είχαν συλληφθεί από τους Άγγλους. Ετοίμασε, επίσης, φάκελο για πολλές περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Άγγλους, τις οποίες παρουσίασε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακής διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960), διατέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης. Την ίδια περίοδο διατέλεσε αρχηγός της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα.
Τον Ιούλιο του 1960 εξελέγη μέλος και στη συνέχεια Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 1976. Σε πολλές περιπτώσεις εξετέλεσε καθήκοντα Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως αναπληρωτής του Προέδρου της Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, κατά τις απουσίες του στο εξωτερικό.
Λόγω του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, ανέλαβε προσωρινά καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Συντάγματος μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα όπου επανήλθε στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακάριος, όσο και η Βουλή των Αντιπροσώπων, ευχαρίστησαν δημόσια τον Γλαύκο Κληρίδη για το έργο που επιτέλεσε κατά την περίοδο αυτή.
Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το Ενιαίο Κόμμα ενώ λίγα χρόνια αργότερα, τον Μάιο του 1976, ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό από επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος.
Το 1968 ορίσθηκε εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον Ραούφ Ντενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976. Κατά τις συζητήσεις του Κυπριακού στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ο Γλαύκος Κληρίδης εκπροσώπησε την πατρίδα του αρκετές φορές.
Διατέλεσε Πρόεδρος του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού από το 1961 μέχρι το 1963 και σε αναγνώριση των εξαίρετων υπηρεσιών του, του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση και ανακηρύχθηκε ισόβιο μέλος. Με την έγκριση της Αυτού Αγιότητας του Πάπα Ιωάννη του 23ου του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης του Αγίου Τάφου ως αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει και της κατανόησης που είχε δείξει ως Αρχηγός της Ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σχετικά με τη θρησκευτική μειονότητα των Ρωμαιοκαθολικών (Λατίνων) της Κύπρου.
Κατά τις Βουλευτικές εκλογές του 1981, 1985 και 1991, επικεφαλής του Συνδυασμού του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξελέγη Βουλευτής Λευκωσίας. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως Πρόεδρος του κόμματος, ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού, μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993.
Μετά την εκλογή του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του απονεμήθηκαν από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή τα Διάσημα του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Σωτήρος.
Ο Γλαύκος Κληρίδης επανεξελέγη για τελευταία φορά Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 15 Φεβρουαρίου 1998.
Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο «Η Κατάθεση μου» σε τέσσερις τόμους, καθώς και το βιβλίο «Ντοκουμέντα μιας Εποχής 1993 – 2003».
Ήταν νυμφευμένος με τη Λίλα-Ειρήνη και αφήνει πίσω του μια κόρη, την Καίτη Κληρίδου, η οποία είναι μέλος του πολιτικού γραφείου του Δημοκρατικού Συναγερμού και διατέλεσε για χρόνια Βουλευτής.
Τον χαρακτήριζε η λεγόμενη «real politic» και η πολιτική διορατικότητα στις στρατηγικές πολιτικές του επιλογές.
