Τον φόνο μιας εκδιδόμενης γυναίκας, σε δωμάτιο ξενοδοχείου στον Καναδά, παραδέχθηκε ένας 51χρονος, ο οποίος είχε καταδικαστεί για τον φόνο της γυναίκας του αλλά αποφυλακίστηκε πέντε χρόνια νωρίτερα «για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές του ανάγκες».

Εργαζόμενοι στη βιομηχανία του σεξ και πολιτικοί, όπως γράφει η Daily Mail, απαιτούν τώρα απαντήσεις ως προς το γιατί το Συμβούλιο Αποφυλάκισης του επέτρεψε να επισκέπτεται οίκους ανοχής και να έρχεται σε επαφή με εργαζόμενες στον τομέα του πληρωμένου έρωτα ενώ γνώριζε το βίαιο παρελθόν του.

Ο 51χρονος παραδόθηκε μόνος του στις αρχές στις 22 Ιανουαρίου και παραδέχθηκε πως είχε σκοτώσει την 22χρονη Marylène Lévesque μέσα σε δωμάτιο ξενοδοχείου στην περιοχή Sainte-Foy.

Οι αστυνομικοί έσπευσαν στο σημείο που είχε υποδείξει ο 51χρονος και εντόπισαν τη Lévesque μαχαιρωμένη και με αμυντικά τραύματα από την τρομακτική επίθεση που είχε δεχθεί. Το κίνητρό του παραμένει άγνωστο.

Ο Gallese είχε συναντήσει τη Lévesque στο κέντρο ερωτικού μασάζ στο οποίο εργαζόταν. Τελικά του απαγορεύτηκε η είσοδος στο συγκεκριμένο κέντρο καθώς είχε επιδείξει βίαιη συμπεριφορά σε άλλες γυναίκες. Αργότερα η Lévesque δέχθηκε να συναντήσει τον Gallese στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.

Ο 51χρονος αντιμετωπίζει κατηγορίες για ανθρωποκτονία για τον θάνατο της Lévesque ενώ πυρά στρέφονται και κατά του Συμβουλίου, το οποίο επέτρεψε την απελευθέρωσή του πέντε χρόνια πριν την αναμενόμενη αποφυλάκισή του.

Ο Gallese είχε καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία το 1997, καθώς είχε επιτεθεί στην πρώην γυναίκα του. Επτά χρόνια αργότερα σκότωσε την 32χρονη σύντροφό του Chantal Deschênes, χτυπώντας τη με σφυρί πριν τη μαχαιρώσει με δύο μαχαίρια τον Οκτώβριο του 2004 κόβοντας το νήμα της ζωής της.

Είχε τότε γράψει ένα μήνυμα για την Deschênes στον τοίχο του υπνοδωματίου τους, πριν τηλεφωνήσει στον αδελφό του για να του πει το έγκλημα που είχε μόλις διαπράξει.

Καταδικάστηκε για τον φόνο της Deschênes, μητέρας δύο κοριτσιών, το 2006 και καταδικάστηκε σε ισόβια χωρίς δικαίωμα να ζητήσει αποφυλάκιση πριν περάσουν 15 χρόνια.

Το Συμβούλιο Αποφυλάκισης έκρινε το 2007 πως ο Gallese υπήρχε «πολύ μεγάλη» πιθανότητα να επιδείξει εκ νέου βίαιη συμπεριφορά, αλλά το 2016 μετέτρεψε τον χαρακτηρισμό σε «μέτρια πιθανότητα» και τελικά πέρσι σε «χαμηλή προς μέτρια».

Έτσι του επιτράπηκε ημερήσια απελευθέρωση υπό παρακολούθηση σε ξενώνα φιλοξενίας αποφυλακισθέντων, τον Μάρτιο του 2019, κάτι που συνεχίστηκε έως τον Σεπτέμβριο.

Ο 51χρονος συζητούσε τις ανησυχίες του αναφορικά με τις σχέσεις του με τις γυναίκες με τους επιβλέποντες, οι οποίοι χαρακτήριζαν τις προσωπικές του σχέσεις «απρεπείς» αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα πως είχε «σεξουαλικές ανάγκες».

«Παρότι είσαι ακόμα μόνος και λες πως δεν είσαι έτοιμος για σοβαρή σχέση με γυναίκα, μπορείς να αξιολογήσεις επαρκώς τις ανάγκες σου και τις προσδοκίες σου προς τις γυναίκες» ανέφερε η δήλωση του Συμβουλίου. «Ο επιβλέπων υπογράμμισε τη στρατηγική που αναπτύχθηκε με στόχο να συναντάς γυναίκες για να ικανοποιείς τις σεξουαλικές σου ανάγκες. Γνωρίζουμε πως είχες- και με την έγκριση της ομάδας που σε επιβλέπει – σχέσεις με γυναίκες που το Συμβούλιο χαρακτηρίζει απρεπείς».

Το Συμβούλιο επισημαίνει πως η στρατηγική «παραδόξως αποτελεί ανησυχητικό και σημαντικό παράγοντα κινδύνου» και αποφάσισε οι όροι της αποφυλάκισης να επανεξεταστούν σε έξι μήνες.

Δύο μήνες πριν ολοκληρωθεί το εξάμηνο έφτασε το τέλος για τη Lévesque.

Η υπουργός Δικαιοσύνης του Κεμπέκ Sonia LeBe ζήτησε απαντήσεις ως προς το γιατί επιτράπηκε η αποφυλάκιση του Gallese με δεδομένο το βίαιο παρελθόν του.

Η LeBel τονίζει πως καταλαβαίνει τις αρχές της «κοινωνικής επανένταξης» αλλά η πιο βασική αρχή του Συμβουλίου Αποφυλακίσεων «είναι πάνω και υπεράνω όλων η ασφάλεια των πολιτών».

Οι εργαζόμενες στη βιομηχανία του σεξ εκτιμούν πως το Συμβούλιο δεν αποτίμησε επαρκώς τον κίνδυνο ο Gallese να επιτεθεί ξανά.

Η Sandra Wesley από την οργάνωση «Stella, a non-profit by sex workers for sex workers» τόνισε πως η απόφαση του Συμβουλίου δεν αμφισβήτησε το δικαίωμα του Gallese στο σώμα των γυναικών και πως οι εργαζόμενες θα έπρεπε να είναι ενήμερες για την επιστροφή του εκτός φυλακής.

Ωστόσο η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στο Συμβούλιο, προσθέτει. «Είναι προφανές πως η ποινικοποίηση της παροχής σεξουαλικών υπηρεσιών διευκόλυνε τη βία για αυτόν τον άνδρα» λέει.

Όπως εξηγεί η Daily Mail, στον Καναδά δεν θεωρείται αδίκημα η διάθεση σεξουαλικών υπηρεσιών αλλά ο νόμος C-36 του 2014 έκρινε ως παράνομα την διαφήμιση και την αγορά τους.

Όλες οι νομικές επιπλοκές σχετικά με τη βιομηχανία του σεξ δυσκολεύουν την καταγγελία κακοποίησης κι άλλων ειδών βίας.