Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν με τις εξαγγελίες στις οποίες προέβη σήμερα ενώπιον του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας (άνω βουλή) για συνταγματικές αλλαγές, φαίνεται πως επιδιώκει να αλλάξει ριζικά το σύστημα διακυβέρνησης της Ρωσίας.
Και αυτό γιατί ενισχύεται ο ρόλος της Κρατικής Δούμας (κάτω βουλή) η οποία με βάσει τις προτάσεις του Ρώσου προέδρου δεν θα εγκρίνει μόνο την υποψηφιότητα του πρωθυπουργού αλλά και όλων των μελών της κυβέρνησης, ενώ ο πρόεδρος της χώρας δεν θα μπορεί να εκλέγεται περισσότερο από δύο κατά σειράν φορές.
Ο Ντμίτρι Μπαντόφσκι, επικεφαλής του «Ινστιτούτου κοινωνικό-οικονομικών και πολιτικών ερευνών», εκτιμά ότι με τις προτάσεις αυτές άρχισε στην ουσία «η μετάβαση της εξουσίας». «Στην ουσία σήμερα για πρώτη φορά στα 25 χρόνια ύπαρξης του ρωσικού Συντάγματος ακούσθηκαν τέτοιας ευρείας κλίμακας προτάσεις για συνταγματικές τροπολογίες. Αυτό σημαίνει ότι η λεγόμενη μετάβαση της εξουσίας άρχισε», δηλώνει ο Μπαντόφσκι στην εφημερίδα Vedomosti, επισημαίνοντας ότι «από την άποψη του Πούτιν, το πολιτικό σύστημα πρέπει να στηρίζεται στους θεσμούς και η μετάβαση την εξουσίας δεν μπορεί να είναι προσωπική, αλλά μπορεί να είναι μόνο θεσμική» και «πρόκειται για το ότι η εξισορρόπηση και υπευθυνότητα διασφαλίζουν τη σταθερότητα του συστήματος».
Ο ίδιος ο Μπαντόφσκι υπονοεί σαφώς με τις επισημάνσεις του ότι οι προτεινόμενες συνταγματικές αλλαγές θα προετοιμάσουν το έδαφος για την διαδοχή του Πούτιν, παρότι ο ίδιος επισημαίνει ότι «προς το παρόν είναι δύσκολο να ειπωθεί ποιο αξίωμα θα έχει ο ίδιος ο Βλαντίμιρ Πούτιν το 2024».
Ο πολιτειολόγος Αλεξάντρ Κίνεφ, εκτιμά «ότι το σύνολο των προτάσεων που έγιναν, μας προδιαθέτει να μιλάμε για ένα τροποποιημένο σενάριο που εφαρμόσθηκε στο Καζαχστάν» (σύμφωνα με το εν λόγω σενάριο δίνεται στον παραιτηθέντα πρόεδρο του Καζακστάν Νουσουρλτάν Ναζαρμπάγιεφ, με την ιδιότητα του εθνάρχη, δια βίου, το δικαίωμα να απευθύνεται στο λαό και στα κρατικά θεσμικά όργανα και να αναλαμβάνει διάφορες πρωτοβουλίες για διάφορα σημαντικά κρατικά ζητήματα). Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει εθνάρχης, αλλά ανακατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των ανώτατων κρατικών αξιωματούχων και προφανώς του Κρατικού Συμβουλίου και του Συνταγμαιτκού Δικαστηρίου. Πρόκειται για ένα είδος παρατηρητηρίων από τα οποία θα μπορεί να παρακολουθεί κανείς τις διαδικασίες, ώστε να μην αναδειχθεί κάποιος αυτοτελώς ως διάδοχος του Πούτιν.
Κατά την άποψη του Κονσταντίν Κόστιν, που είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Ανάπτυξης της κοινωνίας των πολιτών, ο Πούτιν ως αρχιτέκτονας του σύγχρονου πολιτικού συστήματος προσπαθεί να δημιουργήσει μια τέτοια πολιτική δομή που θα λειτουργεί για χρόνια χωρίς τη δική του προσωπική συμμετοχή. «Αυτό μοιάζει με παρτίδα σκακιού, καθώς αυξάνει την δυνατότητα να κάνει δικές του κινήσεις όσο πλησιάζει το 2024. Ωστόσο είναι νωρίς ακόμη να μιλάει κανείς για ένα τελικό συνδυασμό κινήσεων».
Ο πολιτειολόγος Βιτάλι Ιβανόφ δηλώνει ότι «ο Πούτιν σήμερα παρουσίασε ένα σχεδιάγραμμα του νέου συνταγματικού μοντέλου. Αλλά όπως ξέρουμε το σχεδιάγραμμα μπορεί να διαφέρει εντελώς από την τελική του μορφή. Ποιο αξίωμα θα επιλέξει ο Πούτιν για τον εαυτό του και πότε θα το επιλέξει είναι εντελώς ασαφές».
Ο πολιτικός αναλυτής Αμπάς Γκαλιάμοφ, θεωρεί ότι «ο Βλαντίμιρ Πούτιν αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να μην αλλάξεις κάτι. Η απαίτηση για αλλαγές είναι εξαιρετικά μεγάλη. Γι αυτόν τον λόγο προσπαθεί να επιλύσει δύο πράγματα ταυτόχρονα. Να δείξει στην κοινωνία, ότι δεν υπάρχει καμία στασιμότητα, αλλά αντίθετα υπάρχουν μεταρρυθμίσεις και να διασφαλίσει έτσι το πολιτικό του μέλλον».