Όταν η νύχτα πέφτει στη Δαμασκό, οι περισσότεροι άνθρωποι κλειδώνονται στα σπίτια τους. Δυόμιση χρόνια μετά το ξέσπασμα της βίας στη χώρα, με τους νεκρούς να έχουν ξεπεράσει τις 100.000 χιλιάδες και τους πρόσφυγες τα δύο εκατομμύρια, είναι δύσκολο ακόμα και να φανταστεί κανείς πως είναι η ζωή για όσους έχουν απομείνει στη ρημαγμένη χώρα.
Σύμφωνα όμως με τη Daily Mail, υπάρχει ακόμα μια μερίδα Σύρων, κυρίως νεαρής ηλικίας, που ζει σχεδόν σαν να μην έχει βυθιστεί η χώρα στο χάος και «καλύπτει» τους ήχους των όλμων και των εκρήξεων με χορευτική μουσική.
Μπορεί οι σφαίρες να πέφτουν βροχή στα προάστια της συριακής πρωτεύουσας, υπάρχουν ωστόσο night club της Δαμασκού που σφύζουν από ζωή.
«Έρχομαι εδώ για μία αλλαγή, υπάρχει χαρά εδώ», δηλώνει ο 25χρονος Mohammad, «θέλω να ζήσω, δεν θέλω να ακούω άλλα άσχημα νέα».
Στην πίστα οι θαμώνες χορεύουν υπό τον ήχο ενός κομματιού που είναι πολύ δημοφιλές στις τάξεις των υποστηρικτών του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ. «Μη με ρωτάς πώς και γιατί, είναι ο στρατός που μας προστατεύει», λένε οι στίχοι.
Παρών και ο 22χρονος ράπερ Mudi al-Arabi που γύρισε μόλις πριν από δύο μήνες στη Δαμασκό καθώς πριν ζούσε στο Μαρόκο. Δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει αυτόν τον «χαρούμενο» τρόπο ζωής παρά τη διαρκή απειλή του θανάτου.
«Όλοι θα πεθάνουν μια μέρα αλλά οι Σύροι αγαπούν τη ζωή και το πιο σημαντικό είναι να είσαι χαρούμενος», τονίζει, «αν οι ΗΠΑ μας επιτεθούν, είμαι σίγουρος πως ο στρατός μας θα μας προστατεύσει».
«Οι θαμώνες έρχονται εδώ με τους φίλους και τις φίλες τους για να ξεχάσουν τη ρουτίνα της εβδομάδας», προσθέτει. Τα τραγούδια του αναφέρουν με νοσταλγία τη Δαμασκό πριν τον πόλεμο. Πλέον δεν βρίσκει δουλειά παρά μόνο αραιά και σε ιδιωτικά πάρτι, αφού πλέον οι αρχές δεν χορηγούν εύκολα άδειες για μαζικές εκδηλώσεις.
«Μένουμε ανοιχτά έως τις 2, πάμε καλά», δηλώνει ο 29χρονος μάνατζερ του νυχτερινού κέντρου, παρακαλώντας να μην γραφτεί το όνομα του μαγαζιού για να μην έχει μπλεξίματα. «Φοβάμαι μήπως κάποιος μας βλάψει πιστεύοντας πως δεν θα έπρεπε να διασκεδάζουμε ενώ άλλοι άνθρωποι πεθαίνουν», λέει.
Το κλαμπ είναι ένα από τα περίπου 12 που παραμένουν ανοιχτά στη Δαμασκό 30 μήνες μετά το ξέσπασμα των μαχών για την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Η νυχτερινή ζωή στη Δαμασκό αποτελεί μέρος μόνο της ζωής που συνεχίζεται κανονικά στην πόλη, ενώ μαίνονται οι συγκρούσεις αιματοκυλίζοντας τη Συρία. Όπως αναφέρει η Daily Mail, υπάρχουν καταστήματα, καφετέριες και επιχειρήσεις που παραμένουν ανοιχτές στη συριακή πρωτεύουσα.
Είναι πράγματι δύσκολο να σκέφτεται κανείς τους νέους της πόλης να διασκεδάζουν λαμβάνοντας υπόψη τις αγριότητες και τη χρήση χημικών όπλων σε πολύ κοντινή απόσταση, σε προάστιο της Δαμασκού, τον Αύγουστο.
Σε ξενοδοχείο της Δαμασκού, τουλάχιστον 200 λάτρεις των λάτιν χωρών συναντώνται κάθε Πέμπτη και χορεύουν σάλσα, μερένγκε, τσα τσα τσα και τάνγκο.
«Εδώ νιώθω χαρούμενη, νιώθω διαφορετικά. Γίναμε όλοι φίλοι», λέει η 22χρονη Yara.
«Χορεύουμε για να διώξουμε την αρνητική ενέργειά μας», δηλώνει ο 30χρονος Fadi, που εργάζεται στα Ηνωμένα Έθνη. «Πριν τον πόλεμο οι Σύροι δεν ήταν τόσο δραστήριοι, τώρα συνειδητοποιήσαμε πως η ζωή είναι μικρή και θέλουμε να τη ζήσουμε στο έπακρο», λέει η 28χρονη Mayss.
Στην παλιά πόλη της Δαμασκού το ξενοδοχείο Baik Bash διοργανώνει νύχτες με καραόκε για λάτρεις της παραδοσιακής αραβικής μουσικής.
«Η κατάσταση είναι κακή κι ερχόμαστε εδώ για να αλλάξει η διάθεσή μας. Μου αρέσει πολύ να τραγουδώ, έχω πολύ καλή φωνή», λέει η Rasha Tabba που τραγουδά ενώ οι φίλοι της χορεύουν το χορό της κοιλιάς…
