Από ιστορίες με εγκληματίες που γλίτωσαν τη φυλακή και φονιάδες που κοκορεύονταν για τα εγκλήματά τους στο Facebook μέχρι και τρομοκράτες που στοχεύουν σε αθώους πολίτες, η εμπειρία έχει δείξει όχι μόνο ότι ο κόσμος μας είναι ζοφερός, αλλά και ότι το θύμα σπανίως γνωρίζει αίσιο τέλος στην πραγματική ζωή.

Υπάρχουν ωστόσο και οι σπάνιες αυτές περιπτώσεις που ένα ψήγμα ανθρωπιάς μπορεί να βρεθεί ακόμα και στη σκοτεινή ψυχή του δολοφόνου!

Κι έτσι το παραλίγο έγκλημα αποσοβείται και ο κόσμος επιστρέφει στην κανονικότητά του.

Ο θρίαμβος της ανθρωπιάς έκανε πράγματι την εμφάνισή του εντελώς αναπάντεχα στις παρακάτω υποθέσεις…

Ο βομβιστής που παραδόθηκε

Ήταν το 2002 όταν η Arin Ahmed Shaebat ξεκίνησε τη ζοφερή της βόλτα σε εμπορικό κέντρο του Ισραήλ με ένα σακίδιο γεμάτο εκρηκτικά. Λίγα μέτρα παρακεί, ο 16χρονος Issa Badir κουβαλούσε τη δική του τσάντα με εκρηκτικά, με το πλάνο να είναι απλό: όταν ο Badir πυροδοτούσε τα εκρηκτικά του, η Arin θα περίμενε τους επιζώντες της έκρηξης να βγουν στο προαύλιο, πριν πυροδοτήσει κι εκείνη με τη σειρά της τα δικά της εκρηκτικά, σε ένα δεύτερο κύμα τρόμου και θανάτου. Ήταν η εποχή της Δεύτερης Ιντιφάντα και το σχέδιο πήγαινε ως όφειλε, μόνο που η Arin το ξανασκέφτηκε. Όταν λοιπόν ο Badir έσπειρε τον τρόμο στο εμπορικό, σκοτώνοντας δύο ανθρώπους, πάνω στον πανικό που επικράτησε κανείς δεν πρόσεξε το κορίτσι από την Παλαιστίνη που έβγαλε αθόρυβα το σακίδιό της και εγκατέλειψε τον τόπο του εγκλήματος: δεκάδες άνθρωποι τη γλίτωσαν από τις δεύτερες σκέψεις του κοριτσιού! Τι πυροδότησε την ξαφνική αλλαγή πλεύσης; Ένα μωρό. Καθώς έμπαινε η Arin στο mall, συνάντησε μια μητέρα με το νεογέννητο στην αγκαλιά της, για το οποίο δήλωσε αργότερα: «Είδα ένα μωρό με τη μητέρα του και σκέφτηκα ότι δεν έχω το δικαίωμα από τον Θεό να στερήσω τη ζωή στο βρέφος». Η κοπέλα συνελήφθη λίγο αργότερα, δηλώνοντας ότι δεν μετάνιωσε που ματαίωσε το δεύτερο αιματοκύλισμα…

Ο πληρωμένος δολοφόνος που ερωτεύτηκε

Το 2011, η νοικοκυρά από τη Βραζιλία Maria Nilza Simoes αποφάσισε ότι η γειτόνισσα Iranildes Aguiar Araujo κοιμόταν με τον σύζυγό της, γι’ αυτό και προσέλαβε τον πληρωμένο δολοφόνο Carlos de Jesus να σκοτώσει την αντίζηλο για το παχυλό ποσό των… 600 δολαρίων. Και ήταν τότε που το αναπάντεχο θα συνέβαινε: αντί να τη σκοτώσει, μόλις έστρεψε τα μάτια του πάνω της την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα! Αντί λοιπόν να κάνει τη φρικιαστική δουλειά του, τα ομολόγησε όλα στην Iranildes και της έκανε μάλιστα και πρόταση γάμου! Τότε τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο σουρεαλιστικά: το ζευγάρι σκηνοθέτησε τον θάνατο της Iranildes, τσέπωσε τα λεφτά της Simoes και παντρεύτηκαν λίγο αργότερα. Η κατάληξη της ιστορίας δεν θα τους άφηνε όμως να χαρούν τον έρωτά τους, καθώς λίγες μέρες αργότερα η Maria τους βρήκε στον δρόμο να φιλιούνται και ειδοποίησε την αστυνομία, η οποία συνέλαβε και τους τρεις…

Οι ναζιστές που «μαλάκωσαν»

Ο Rudolf Brazda ήταν το 1937 ένας από τους ανοιχτά δηλωμένους ομοφυλόφιλους που ζούσαν στη ναζιστική Γερμανία. Η συνέχεια φαντάζει εύκολη: ως ανεπιθύμητος από το καθεστώς, ο Brazda φυλακίστηκε στο Μπούχενβαλντ, με το ροζ άστρο να φιγουράρει πλέον στο πέτο του. Το ροζ άστρο δεν σήμαινε βέβαια μόνο ότι κάποιος ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά καλούσε και σε βάρβαρες «θεραπείες» για να απαλλαγεί από τη «νόσο» του. Ο άτυχος τρόφιμος υποβλήθηκε σε φρικιαστικές αγωγές, ξυλοκοπήθηκε βάναυσα και επιλέχθηκε τελικά για εξόντωση μέσω καταναγκαστικής εργασίας. Κι αυτό θα ήταν το τέλος του, όπως και για εκατομμύρια άλλους, αν δεν επενέβαιναν δύο από τους δεσμοφύλακες. Για λόγους που ποτέ δεν έμαθε ο Brazda, οι δύο φύλακες τον λυπήθηκαν και τον έβγαλαν στα κρυφά από την καταναγκαστική εργασία. Κι όταν αργότερα το στρατόπεδο εκκενώθηκε και οι τρόφιμοι εξαναγκάστηκαν σε πορεία θανάτου, ένας από τους φύλακες τον έκρυψε στο χοιροστάσιο, σώζοντάς του για δεύτερη φορά τη ζωή…

Ο φονιάς που σταμάτησε

Νωρίτερα αυτή τη χρονιά, 16χρονος που δεν κατονομάζεται για ευνόητους λόγους όρμησε οπλισμένος με καραμπίνα σε σχολείο της Καλιφόρνια. Αφού τραυμάτισε συμμαθητή του, ο επίδοξος δολοφόνος γέμιζε και πάλι το όπλο του όταν παρενέβη ο Ryan Heber, ο δημοφιλέστερος ίσως καθηγητής του σχολείου. Ο Heber ζήτησε λοιπόν από τον έφηβο να σταματήσει και να του παραδώσει το όπλο του. Ο εκτελεστής τον απείλησε ότι θα τον σκοτώσει αν δεν παραμέριζε, ο καθηγητής όμως επέμενε με κίνδυνο της ζωής του. Αντί λοιπόν να αναγκαστεί να σκοτώσει τον αγαπημένο του εκπαιδευτικό, ο 16χρονος δεν είχε άλλη επιλογή παρά να του δώσει το όπλο του! Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, ο έφηβος δεν αιματοκύλησε το σχολείο γιατί το ξανασκέφτηκε. Αντίστοιχη υπόθεση συνέβη και το 2006, με 14χρονο που άνοιξε πυρ σε σχολείο της Φλόριντα: πριν προλάβει να στερήσει τη ζωή σε κανέναν, η καθηγήτρια Jencie Fagan τον πλησίασε και τον αγκάλιασε, δίνοντας αναπάντεχα αίσιο τέλος στην ιστορία…

Ο εκτελεστής που ξαναγεννήθηκε



Ο John Veasey δεν ήταν συνηθισμένος εγκληματίας. Ο πρώην εκτελεστής του συνδικάτου της Φιλαδέλφειας έκανε μια σειρά από ξεκαθαρίσματα λογαριασμών τόσο αποτρόπαια και ειδεχθή που έσπειραν τον τρόμο ακόμα και μέσα στους κύκλους του οργανωμένου εγκλήματος! Έφτασε μάλιστα στο σημείο να «φάει» τον «νονό» Mikey Ciancaglini μέρα μεσημέρι, κάνοντας τους ιταλούς μαφιόζους να σκιαχτούν από τα κότσια του. Κάποια στιγμή ο μαφιόζος θα συλλαμβανόταν και θα περνούσε ένα σεβαστό ποσό ετών πίσω από τα κάγκελα, διατηρώντας ωστόσο σχέσεις με την οικογένεια του εγκλήματος. Κι όταν αποφυλακίστηκε το 2008, η θέση του στο συνδικάτο τον περίμενε, στο πρώτο του χτύπημα ωστόσο το μετάνιωσε, καθώς στη φυλακή είχε βρει λέει τον Θεό! Αφού κατάφερε να ξεμπλέξει από τη συμμορία, περνά σήμερα τον καιρό του κάνοντας τον καλοθελητή. Μέχρι και το πουλμανάκι της ενορίας οδηγεί αφιλοκερδώς, μεταφέροντας τους ανήμπορους της γειτονιάς στην εκκλησία…

Ο κατά συρροή δολοφόνος που παραδόθηκε

Ο πρώην πεζοναύτης και κατόπιν φορτηγατζής Wayne Adam Ford ήταν υπεύθυνος για τους σαδιστικούς φόνους τεσσάρων ιερόδουλων, τις οποίες βίασε, ξυλοκόπησε, βασάνισε και κατόπιν διαμέλισε. Μέχρι το 1998, το προφίλ του Ford τον έκανε να φαντάζει πολλά υποσχόμενο serial killer, καθώς ούτε ίχνη άφηνε ούτε διατεθειμένος να σταματήσει ήταν. Και τότε, στις 3 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς, συνέβη αυτό που δεν θα περίμενε κανείς από έναν βίαιο και συνειδητοποιημένο κακό: παραδόθηκε στο αστυνομικό τμήμα της Καλιφόρνια! Και για έναν serial killer, αυτό παραήταν πρωτοφανές, καθώς οι ψυχασθενείς δολοφόνοι δεν μας έχουν συνηθίσει σε πράξεις μεταμέλειας. Ο Ford όχι μόνο ομολόγησε τα φριχτά εγκλήματά του, αλλά το έκανε με κλάματα στα μάτια, με τις τύψεις του να τον κάνουν να ισχυρίζεται ότι δεν ήθελε πλέον να ζει για να αποτελεί απειλή για την κοινωνία. Κι έτσι ακόμα και οι χειρότεροι εγκληματίες μπορούν να επιστρέψουν κάποιες φορές από τον δικό τους ζοφερό κόσμο…

Ο πολέμαρχος που τα παράτησε

Αν υπάρχει ένα είδος ανθρώπου που είναι ακόμα πιο απίθανο να παραδοθεί από έναν κατά συρροή δολοφόνο αυτός δεν είναι άλλος από τον αφρικανό πολέμαρχο! Κι όμως, νωρίτερα αυτή τη χρονιά ο κονγκολέζος εγκληματίας πολέμου γνωστός ως «Εξολοθρευτής» έκανε ακριβώς αυτό. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της πράξης του, οφείλουμε βέβαια να πάμε λίγο πίσω στην Ιστορία: στην 20χρονη καριέρα του ως αντάρτης, ο Bosco Ntaganda επέβλεπε μια ζοφερή εκστρατεία βιασμών, ανθρωποκτονιών, βίαιων εκτοπίσεων και εθνοκαθάρσεων, που αφάνισε κυριολεκτικά χωριά και πόλεις του Κονγκό. Ο ίδιος πέρασε την τελευταία δεκαετία στα σύνορα με τη Ρουάντα, επιμένοντας να διαφεύγει από τα διεθνή εντάλματα συλλήψεως και συνεχίζοντας φυσικά να ρίχνει τη μαύρη σκιά του στην καθημερινότητα της χώρας. Κι όλα αυτά μέχρι τον Μάρτιο του 2013, όταν ο καταζητούμενος εγκληματίας πολέμου πέρασε το κατώφλι της αμερικανικής πρεσβείας ζητώντας από τους υπαλλήλους να τον συλλάβουν. Γιατί το μετάνιωσε; Κανείς δεν ξέρει εκτός φυσικά από εκείνον…

Ο τρομοκράτης που έγινε κήρυκας της ειρήνης

Το 1974, ο Sean O’Callaghan ήταν ένα από τα ανερχόμενα εκτελεστικά μέλη του IRA, ήδη υπεύθυνος για μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων που άφησαν πίσω τους αθώα θύματα. Ήταν ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του αυτονομιστικού κινήματος της Ιρλανδίας, όταν ένα περιστατικό έμελλε να ανακόψει την πορεία του στην τρομοκρατία: ο O’Callaghan παρακολουθούσε λοιπόν από τα καταφύγιό του το πρόσφατο βομβιστικό του χτύπημα, που άφησε νεκρή μια γυναίκα αστυνομικό. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, ο επιχειρησιακός αρχηγός του IRA, που ήταν δίπλα του, σχολίασε: «ελπίζω να ήταν έγκυος, ώστε να έχουμε δύο στην τιμή του ενός». Για τον O’Callaghan, το σχόλιο ήταν η αρχή του τέλους! Παρά το γεγονός ότι παρέμεινε ενεργός για άλλα 5 χρόνια και ανήλθε ως τα υψηλότερα κλιμάκια της οργάνωσης, η αμφιβολία για τον τρόπο επίτευξης των σκοπών τους θρονιάστηκε για τα καλά μέσα του. Η καθοριστική στιγμή ήρθε το 1983, όταν δεν κατάφερε να βάλει τη βόμβα που ανέλαβε εξαιτίας των τύψεων για τον χαμό αθώων πολιτών. Έγινε τότε αυτομάτως σχεδόν πληροφοριοδότης των Αρχών και αποσόβησε χτύπημα κατά της βασιλικής οικογένειας της Βρετανίας. Κι όταν αποφυλακίστηκε το 1998, έγινε κήρυκας της ειρήνης, εργαζόμενος για τη συμφιλίωση των δύο λαών και αφήνοντας για πάντα πίσω του τη ζωή του τρομοκράτη…