Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, Αντόνιο Μιλόσοσκι, σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα, «Suddeutsche Zeitung», ανέφερε ότι οι τακτικές συναντήσεις μεταξύ των πρωθυπουργών της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ δεν επέφεραν κάποια κινητικότητα στη διαδικασία για την αναζήτηση λύσης στο θέμα της ονομασίας.
«Ο Παπανδρέου συναντάται με τον δικό μας πρωθυπουργό σε διάφορα διεθνή γεγονότα, παλαιότερα κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο. Με τον Παπανδρέου μάς δόθηκαν κατά συνέπεια περισσότερες ευκαιρίες για κοινές φωτογραφίσεις, για περισσότερα χαμόγελα, για καλύτερα λόγια, αλλά στην πράξη δεν υπάρχει καμία κινητικότητα. Η Ελλάδα κάνει λόγο για μία εθνική κόκκινη γραμμή. Το κόκκινο δεν είναι το χρώμα του συμβιβασμού. Η Αθήνα απαιτεί, μάλιστα, να αλλάξουμε τα διαβατήριά μας, να αλλάξουμε τις ιστοσελίδες μας, το κρασί που εξάγουμε στη Γερμανία να μην ονομάζεται μακεδονικό κρασί. Αυτό είναι παράλογο», ανέφερε ο κ. Μιλόσοσκι.
Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, στην ίδια συνέντευξη, υποστήριξε ότι η διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές δομές και η διαδικασία επίλυσης του ζητήματος του ονόματος θα πρέπει να προχωρούν παράλληλα, ώστε η νέα ονομασία που θα μπορούσε να συμφωνηθεί να τεθεί σε ισχύ μόνο ταυτόχρονα με την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε.
Ο κ. Μιλόσοσκι επανέλαβε τον ισχυρισμό της χώρας του ότι η Ελλάδα, άσκησε βέτο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, το 2008, για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, και με τον τρόπο αυτό παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία από το 1995. Για τον λόγο αυτό, συμπλήρωσε, η ΠΓΔΜ προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Σε ερώτηση της εφημερίδας για ποιο λόγο η κυβέρνηση στα Σκόπια, προσφεύγει σε ενέργειες, όπως τα αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίες εκλαμβάνονται ως πρόκληση από την Αθήνα, ο κ. Μιλόσοσκι ισχυρίστηκε ότι οι προσεγγίσεις της Αθήνας προκαλούν αντιδράσεις στην ΠΓΔΜ.
«Ήμουν ακόμη παιδί, όταν η Μακεδονία ανεξαρτητοποιήθηκε πριν από 20 χρόνια. Τότε δεν εστιάζαμε ακόμη κατά τον τρόπο αυτό στην αρχαιότητα. Όσο περισσότερο, όμως, η Ελλάδα παρουσίαζε την ιστορία για εμάς ως απαγορευμένο καρπό, τόσο μεγαλύτερο ήταν το κίνητρο να δηλώσουμε ότι δεν είμαστε έθνος χωρίς ρίζες. Ίσως να πρόκειται για ένα σύμπλεγμα των μικρών κρατών. Πιστεύω ότι ο εθνικισμός της μίας πλευράς μπορεί να αφυπνίσει τον εθνικισμό και στην άλλη πλευρά», ανέφερε ο κ. Μιλόσοσκι.
