Ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα που ανήλθε στην εξουσία με το σύνθημα της ελπίδας, και διεκδικεί σήμερα μια δεύτερη θητεία στην ηγεσία των ΗΠΑ των οποίων είναι ο πρώτος μαύρος ηγέτης, πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για έναν απολογισμό που έχει απογοητεύσει κάποιους ψηφοφόρους αλλά και να συνεχίσει να ενσαρκώνει την αλλαγή.

«Η πρόοδος είναι δύσκολη. Η αλλαγή μπορεί να είναι αργή», παραδέχεται ο Ομπάμα, ενώ ο Ρεπουμπλικάνος αντίπαλός του Μιτ Ρόμνεϊ τον κατηγορεί ότι δεν τήρησε την υπόσχεσή του να ενώσει τους Αμερικανούς και προπάντων να επιτύχει την ανάκαμψη της οικονομίας.

«Όμως αν πράγματι θέλετε να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να πετύχουμε αυτό το όραμα των Ηνωμένων Πολιτειών που κουβαλάμε στην καρδιά μας, η αλλαγή θα έρθει», προσθέτει ο Ομπάμα σε μια στιγμή που οι αμφίρροπες δημοσκοπήσεις δείχνουν απογοητευμένους ψηφοφόρους που έχουν υποστεί επί τέσσερα χρόνια, τη χειρότερη οικονομική κρίση από τη δεκαετία του 1930.

Οι συνομιλητές του περιγράφουν ως ένα πρόεδρο συγκρατημένο, αλλά επίσης και πολύ ανταγωνιστικό, που δε θέλει να χάνει ούτε στην πολιτική ούτε στο μπάσκετ. Ο Ομπάμα διαβεβαιώνει ότι έχει πάντα την ιερή φλόγα, παρά τη μειονεκτική απόδοσή του στο πρώτο τηλεοπτικό ντιμπέιτ κατά του Μιτ Ρόμνεϊ που εγείρει ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα ενός ηγέτη που έχει τη φήμη ότι δεν του αρέσουν οι δολοπλοκίες της Ουάσιγκτον και ακόμη λιγότερο η φλυαρία των ειδησεογραφικών τηλεοπτικών δικτύων.

Ήταν στο συνέδριο των Δημοκρατικών το 2004 στη Βοστόνη, όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι ο Τζον Κέρι και ο Τζορτζ Μπους, όπου ο Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα, γιος ενός Κενυάτη και μιας λευκής Αμερικανίδας, εμφανίζεται πραγματικά στην αμερικανική εθνική σκηνή, υπερασπίζοντας μια συναινετική προσέγγιση για την πολιτική που γοητεύει και δημιουργεί ορόσημο, μεταδίδει το ΑΜΠΕ.

Ο Ομπάμα, που γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1961 στη Χαβάη και πέρασε ένα μέρος της παιδικής του ηλικίας στην Ινδονησία, θα εκπροσωπήσει για επτά χρόνια το «στερημένο» νότιο Σικάγο στην Γερουσία του Ιλινόι. Στις αρχές του 2005, εκλέγεται στη Γερουσία στην Ουάσιγκτον, χάρη στο χάρισμα και την ευγλωττία του, και γίνεται ο αγαπημένος των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, και μετά από μια εντυπωσιακή άνοδο που του εξασφάλισε μια νίκη στο νήμα κατά της Χίλαρι Κλίντον για το χρίσμα των Δημοκρατικών, και μετά από ένα εκλογικό θρίαμβο κατά του βετεράνου Ρεπουμπλικάνου Τζον Μακέιν στις προεδρικές εκλογές, διαδέχεται τον Τζορτζ Μπους και μετακομίζει σε ηλικία 47 χρόνων στο Λευκό Οίκο.

Η φιλόδοξη μεταρρύθμιση του Medicare
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν πιο πολύ την ελπίδα από το φόβο», διαβεβαίωνε ο Ομπάμα μετά την ορκωμοσία του την 20η Ιανουαρίου 2009 ενώπιον δύο εκατομμυρίων ανθρώπων που είχαν συγκεντρωθεί στο κέντρο της Ουάσιγκτον.

Όμως η άσκηση της εξουσίας είναι συχνά απογοητευτική για αυτόν τον δικηγόρο και καθηγητή του Συνταγματικού δικαίου που πέρασε από το Χάρβαρντ, ιδιαίτερα αφότου οι Ρεπουμπλικάνοι εξασφάλισαν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων στα τέλη του 2010 και προσπάθησαν να εφαρμόσουν τις υποσχέσεις τους για μείωση των δαπανών, χωρίς αύξηση των φόρων.

Ο Ομπάμα μπορεί όμως να υπερισχύσει έχοντας ένα αξιοσέβαστο απολογισμό που συμπεριλαμβάνει τη φιλόδοξη μεταρρύθμιση της υγειονομικής ασφάλισης (Medicare). Ωστόσο, η ανεργία εξακολουθεί να είναι κατά 2,8% υψηλότερη από ό,τι πριν από την κρίση, ενώ το χρέος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από το ήμισυ από το 2009.

Αν και είναι ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που υποστηρίζει το γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, αφότου έθεσε τέρμα «στο ομοφυλοφιλικό ταμπού» στο στρατό, δεν κατάφερε να περάσει ούτε μια μεταρρύθμιση για την μετανάστευση ούτε ένα σχέδιο μετάβασης προς την πράσινη ενέργεια.

Στο εξωτερικό πάντως, αυτός που είχε κάνει για πρώτη φορά να μιλούν γι’ αυτόν το 2002, με μια ομιλία του κατά του πολέμου στο Ιράκ, τηρεί στο τέλος του 2011 την υπόσχεσή του να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα.

Ωστόσο, στο Αφγανιστάν, τριπλασίασε σε λιγότερο από ένα χρόνο το μέγεθος του εκστρατευτικού σώματος που είχε ως αποστολή να αναβιώσει τον αγώνα κατά της Αλ-Κάιντα, ένα στόχο που επεδίωξε επίσης και στο γειτονικό Πακιστάν μέσω του «μυστικού πολέμου» των τηλεκατευθυνόμενων μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Το Μάιο του 2011, θριάμβευσε με την εξολόθρευση του Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Όμως όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, «έσπασε τα μούτρα του» στην ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη, που περιπλέχτηκε από την «Αραβική Άνοιξη», και τις αυξανόμενες εντάσεις με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Και όλα αυτά με φόντο τις δύσκολες σχέσεις με το Πεκίνο και τη Μόσχα, και το ότι δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει μια γόνιμη περίοδο με το Κρεμλίνο.

Παρά το γεγονός ότι η άνοδος ενός μαύρου στην ηγεσία της πρώτης παγκόσμιας δύναμης 150 χρόνια μετά το τέλος της δουλείας και περίπου μισό αιώνα μετά τους νόμους για τα δικαιώματα του πολίτη, χαιρετίστηκε ως ένα ιστορικό γεγονός, ο Ομπάμα καταβάλλει επιμελή προσπάθεια για να δείχνει ότι είναι ένας απλός συνηθισμένος άνθρωπος.

Τον βλέπουμε να παίζει γκολφ, να πίνει μπύρα και να βγάζει βόλτα τον σκύλο του, ενώ τηρεί και μια δέσμευση τιμής, όπως λέει, να διακόπτει την ημέρα εργασίας του για δείπνο με την οικογένειά του. Τη Μισέλ Ομπάμα την λαμπρή δικηγόρο που παντρεύτηκε πριν από 20 χρόνια, και τις δύο του κόρες: τη Μάλια 14, και τη Σάσα 11 ετών.