Ο καθηγητής Πιερ Σολέ, ο οποίος αγωνίστηκε κατά της αποικιοκρατίας και βοήθησε στην εξάλειψη της φυματίωσης στην Αλγερία, πέθανε στο Αλγέρι, σε ηλικία 82 ετών, μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
Ο Σολέ γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1930 στο Αλγέρι και πάλεψε για την αποαποικιοποίηση της χώρας από τους Γάλλους στο πλάι σημαντικών προσωπικοτήτων της αλγερινής επανάστασης. Είχε συμμετάσχει σε μυστικές επιχειρήσεις του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (FLN) υπό τις διαταγές του ανεξάρτητου επαναστάτη Αμπάν Ραμντάν.
Σύμφωνα με συγγενικά του πρόσωπα ο καθηγητής είχε ζητήσει να ενταφιαστεί στο χριστιανικό κοιμητήριο Ελ Μαντάνια, πλάι στον τάφο του Γάλλου κομμουνιστή Ανρί Μαγιό ο οποίος είχε ενταχθεί επίσης στις τάξεις των Αλγερινών επαναστατών.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου της Αλγερίας ο Σολέ εξορίστηκε στη Γαλλία όμως μαζί με τη σύζυγό του, Κλοντίν, κατέφερε να συνεχίσει τη δράση του από την Τυνησία, όπου εργάστηκε ως γιατρός και ως δημοσιογράφος της Ελ Μουτζαχίντ, της εφημερίδας του FLN. Υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη του αλγερινού ειδησεογραφικού πρακτορείου APS, το 1961 στην Τύνιδα.
Μολονότι ήταν γαλλικής καταγωγής ο Σολέ πήρε την αλγερινή υπηκοότητα το 1963, τηρώντας τις αρχές του FLN. Εργάστηκε για το αλγερινό κράτος ως καθηγητής της ιατρικής και από το 1981 ήταν ειδικός σε θέματα φυματίωσης στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Παρά τη δράση του για τον τερματισμό της αποικιοκρατίας, ήταν γνωστότερος για το αξιόλογο έργο του στον αγώνα για την εξάλειψη της φυματίωσης.
Τη δεκαετία του 1990 δεχόταν απειλές για τη ζωή του και υποχρεώθηκε να φύγει από τη χώρα επί μια τετραετία. Επιστρέφοντας, προτού συνταξιοδοτηθεί, έγινε σύμβουλος σε θέματα δημόσιας υγείας στο υπουργείο Υγείας και στο Εθνικό Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο.
Μαζί με την Κλοντίν, η οποία ήταν καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αλγερίου, έγραψε τα απομνημονεύματά του που εκδόθηκαν φέτος υπό τον τίτλο «Η επιλογή της Αλγερίας: δύο φωνές, μία θύμηση».
Ο ιστορικός Μοχάμεντ Χάρμπι, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, χαρακτήρισε τον Σολέ «ήρωα» ο οποίος αφήνει πίσω του «την ελπίδα για μια Αλγερία ανοιχτή στον κόσμο, πιο ανεκτική, πιο προσιτή σε όσους δεν είναι μουσουλμάνοι».
Τόνισε ότι ο Πιερ Σολέ διακρινόταν από το αίσθημα «ισότητας» και τη θέλησή του «να ριζώσει σε μια χώρα μουσουλμανική, αν και ο ίδιος ήταν χριστιανός».
Ο Χάρμπι, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, που ήταν και ο ίδιος μέλος του FLN, είπε ότι γνωρίστηκε με τον γιατρό το 1952 και αγωνίστηκε μαζί του σε μια εποχή που κύριο μέλημά του ήταν να σώσει την ηγεσία του Μετώπου. «Όταν ήρθε να τον συλλάβει η αστυνομία, το 1956, στράφηκε στη γυναίκα του και της είπε: μην ξεχνάς την παραγγελία. Η «παραγγελία» ήταν να σωθεί ο Αμπάν Ραμντάν, αυτό σκεφτόταν την ώρα που τον κυνηγούσε η αστυνομία. Ήταν ένας ήρωας», κατέληξε.
