Δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή του χωρίς τον αθλητισμό κι όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε πλέον να ασχολείται με αυτόν, έβαλε τέλος στη ζωή του.
Ο Βιτόριο Κολό, χημικός από το Μιλάνο, αγαπούσε από πολύ μικρή ηλικία τον αθλητισμό, αλλά όταν έγινε 101 ετών κατάλαβε πως δεν μπορεί πια να προπονείται και να λαμβάνει μέρος σε αγώνες στίβου, κάτι που του άρεσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Μπήκε λοιπόν σε κεντρικό ναό του Μιλάνο, κουβαλώντας μαζί του μία τσάντα. Από εκεί έβγαλε ένα όπλο και έδωσε τέλος στη ζωή του. Προηγουμένως, είχε αφήσει ένα σημείωμα στο γιο του που έγραφε πως κουράστηκε από τη μοναξιά και δεν μπορούσε πια να προπονηθεί, άρα δεν είχε λόγο για να ζει.
Ο Κολό ήταν ανταγωνιστικός μέχρι τα βαθιά γεράματα. Στη γειτονική χώρα τον αποκαλούσαν ο «παππούς σπρίντερ».
Υπήρξε κάτοχος 25 εθνικών ρεκόρ στην κατηγορία Master στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου για παλαίμαχους αθλητές.
Το 1997 κατέκτησε 7 χρυσά μετάλλια. Στα 90 του έτρεχε τα 100 μέτρα σε 16 δευτερόλεπτα και στα 93 του πηδούσε τρία μέτρα στο άλμα εις μήκος. Η τελευταία του «εμφάνιση» ήταν το 2006.
Έκτοτε, η προχωρημένη ηλικία του και κάποια προβλήματα υγείας δεν του επέτρεπαν να είναι όσο ανταγωνιστικός ήθελε και έμεινε μακριά από τους αγώνες. Στα νιάτα του ήταν πρωταθλητής στο πένταθλο, ενώ αργότερα ακολούθησε και το επάγγελμα του προπονητή στίβου.
