Αρνητική εξέλιξη για τη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, η οποία υποστήριξε μέχρι τέλους τον Νικολά Σαρκοζί, αποτελεί η νίκη του Φρανσουά Ολάντ, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο.
«Πρόκειται για σημείο καμπής, κυρίως για την Άνγκελα Μέρκελ: ο Φρανσουά Ολάντ, τον οποίο η καγκελάριος ήθελε οπωσδήποτε να αποφύγει, γίνεται πρόεδρος στη θέση του δικού της φαβορί», γράφει η Financial Times Deutschland.
«Πόσο δυσάρεστο για τη Μέρκελ. Η πρόθεση του Φρανσουά Ολάντ να συμπληρώσει με μέτρα για την ανάπτυξη την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη πλήττει την εξουσία της καγκελαρίου στην Ευρώπη», γράφει η οικονομική εφημερίδα.
«Οι Γερμανοί μένουν μόνοι με το δημοσιονομικό τους σύμφωνο», γράφει η Die Welt. Εάν ο Φρανσουά Ολάντ συνταχθεί με «τον σκληρό πυρήνα των παραγωγών χρέους, το γαλλο-γερμανικό δίδυμο θα διαρραγεί», προειδοποιεί η εφημερίδα.
Η λαϊκή Bild υπογραμμίζει με τον τρόπο της τη σημασία του δεσμού ανάμεσα στις δύο χώρες, δημοσιεύοντας μία μεγάλη φωτογραφία του Φρανσουά Ολάντ και το σχόλιο: «Καλημέρα καγκελάριε, αυτός είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην πολιτική σας ζωή» .
Η Stuttgarter Zeitung προειδοποιεί τον Φρανσουά Ολάντ για τη δέσμευσή του να επαναδιαπραγματευθεί την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη. «Οσο απαραίτητη και αν είναι η Γαλλία για την πρόοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν είναι αρκετά ισχυρή για να επιβάλει τη βούλησή της στις ισχυρές χώρες της κοινότητας».
Η Tagesspiegel υπενθυμίζει ότι εκτός από τη Γαλλία, η Ελλάδα ψήφισε επίσης υπέρ κομμάτων που είναι αντίθετα με την πολιτική της δημοσιονομικής ανάταξης που πρεσβεύει για την Ευρώπη η Ανγκελα Μέρκελ.
«Μία Ελλάδα που δεν θέλει να συμβάλει στην ίδια τη θεραπεία της και μία Γαλλία η οποία με μία οικονομική πολιτική προσανατολισμένη προς την προσφορά εγκαταλείπει συμβολικά τη Βόρεια για τη Νότια Ευρώπη, δηλαδή γυρνά την πλάτη στη δημοσιονομική πειθαρχία. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία έχει πλέον πολύ λίγους συμμάχους», γράφει η εφημερίδα.
Η Suddeutsche Zeitung ελπίζει ότι ο Ολάντ θα φανεί λογικός και ότι το γαλλο-γερμανικό δίδυμο, εις το εξής «Μερκλάντ», το οποίο θα εκπροσωπήσει τόσο την συντηρητική-φιλελεύθερη όσο και την σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη θα είναι περισσότερο σε θέση «να εξασφαλίσει την αποδοχή των απαιτήσεών του από τους λαούς».
