«Αν χάσω, σταματώ την πολιτική. Θα αλλάξω τελείως ζωή», φέρεται να δήλωσε τέλη Ιανουαρίου ο Νικολά Σαρκοζί σε μια off the record συζήτηση με τους δημοσιογράφους. Και επειδή υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να χάσει (από τον Σοσιαλιστή υποψήφιο Φρανσουά Ολάντ) στις προεδρικές εκλογές Απριλίου και Μαΐου, ο γαλλικός Τύπος θυμήθηκε αμέσως μιαν άλλη δήλωση που φέρεται να είχε κάνει ο Σαρκοζί παλαιότερα, προτού γίνει πρόεδρος, το 2005:

«Πρώτα θα γίνω πρόεδρος, έπειτα δικηγόρος». Στόχος: «Να βγάλω χρήματα». Δεν είναι ο πρώτος πολιτικός ηγέτης που βάζει αυτόν τον στόχο. Στην πραγματικότητα, η λέσχη των πρώην αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων που εξαργυρώνουν σε (πολλά) ευρώ τις γνωριμίες, το όνομα και την εξουσία που απέκτησαν ενόσω υπηρετούσαν τη χώρα τους ολοένα και μεγαλώνει.

Το φαινόμενο φυσικά, όπως αναφέρουν τα Νέα, δεν είναι καινούργιο: παλιές δόξες όπως ο γερμανός καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ ή ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ γυρίζουν χρόνια τον κόσμο, από κοζερί σε συνέδρια και πάντα με το αζημίωτο. Οπως επισημαίνει όμως το γαλλικό περιοδικό «Le Point», τα τελευταία χρόνια η επιχείρηση αυτή γνωρίζει εντυπωσιακή άνθηση και πουθενά αλλού δεν γνωρίζει μεγαλύτερη άνθηση από ό,τι στην Ευρώπη.

Κάποιοι πρώην πολιτικοί ηγέτες καταπιάνονται με τη συγγραφή μυθιστορημάτων αγάπης, όπως ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, άλλοι συνεχίζουν να υπηρετούν τη χώρα τους από τα παρασκήνια, όπως ο Βέλγος Γκι Φέρχοφσταντ ή επιστρέφουν στις αγαπημένες σπουδές τους, όπως ο Ιταλός Ρομάνο Πρόντι. Οταν όμως καταπιάνονται με τις μπίζνες, οι «πρώην» το κάνουν χωρίς συμπλέγματα. Δίνουν ομιλίες αλλά και συμβουλές σε επιχειρήσεις ή χώρες περισσότερο ή λιγότερο δημοκρατικές, γίνονται λομπίστες. Το πλέον εμβληματικό σύμβολο αυτής της οικονομικής βουλιμίας, ο Τόνι Μπλερ. Ο ιδεαλιστής σαραντάρης, που έφερε έναν άνεμο ανανέωσης στο βρετανικό Εργατικό Κόμμα, μετασχηματίστηκε στον καλύτερο πλασιέ του εαυτού του. Το πιο πρόσφατο τρόπαιό του είναι και το πλέον αμφιλεγόμενο: σύμβουλος της (απολυταρχικής) κυβέρνησης του Καζαχστάν, ενός πλούσιου σε πετρέλαια κράτους της Κεντρικής Ασίας.

Τόνι Μπλερ 58 ετών
Περιουσία 35 εκατομμυρίων ευρώ

Από το 2007 που εγκατέλειψε τον πρωθυπουργικό θώκο, ο Τόνι Μπλερ έχει φτιάξει μια περιουσία που εκτιμάται στα 35 εκατ. ευρώ. Η συγγραφή του αυτοβιογραφικού «Ενα ταξίδι» (5,5 εκατ. η προκαταβολή) και η δραστηριότητά του ως ομιλητή (200.000 ευρώ η ομιλία) δεν του ήταν αρκετές. Είναι σύμβουλος της τράπεζας JP Morgan Chase (1,8 εκατ. ευρώ ετησίως) και της ασφαλιστικής Zurich Financial Services (900.000 ευρώ). Η δική του εταιρεία, Tony Blair Associates, έχει πελάτες τις κυβερνήσεις του Κουβέιτ, των ΗΑΕ και του Καζαχστάν.

Μπιλ Κλίντον 65 ετών
75,6 εκατ. δολάρια σε δέκα χρόνια

«Μέχρι που έφυγα από τον Λευκό Οίκο δεν είχα ούτε σεντ, έκτοτε όμως τα πάω αρκετά καλά», δήλωνε το 2010 ο Μπιλ Κλίντον. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ έχει γίνει σταρ των δικτύων αμειβόμενων ομιλιών (για την IBM, την Goldman Sachs, μια τράπεζα του Κουβέιτ… κερδίζοντας μέσα σε 10 χρόνια 75,6 εκατομμύρια δολάρια. Οι Κλίντον έβγαλαν επίσης περισσότερα από 40 εκατ. δολάρια από την κυκλοφορία των βιβλίων τους. Αυτό τους επέτρεψε να (ξε)πληρώσουν τους υπέροχους λογαριασμούς των δικηγόρων για το Μόνικαγκεϊτ.

Χοσέ Μαρία Αθνάρ 59 ετών
«Υπάλληλος» του Μέρντοκ!

Τα 80.000 ευρώ που εισπράττει ετησίως ως πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας είναι γι’ αυτόν ψίχουλα. Ο Αθνάρ κοστολογεί ακριβά τις «συμ-βουλές» του: 200.000 ευρώ ετησίως από τον κολοσσό της ενέργειας Endesa και 180.000 ευρώ από τη News Corporation του Μέρντοκ, χωρίς να γνωρίζουμε πόσα παίρνει από το Doheny Global Group (ενέργεια) ή την καναδική Barrick Gold Corporation (εξόρυξη χρυσού). H Famaztella, η επιχείρηση που διαχειρίζεται τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας του, διαθέτει περιουσιακά στοιχεία ύψους 1,8 εκατ. ευρώ.