Η ρωσική εφημερίδα Nezavisimaya Gazeta («Ανεξάρτητη εφημερίδα») στο κύριο της άρθρο επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν έχει ανακοινώσει μέχρι στιγμής την υποψηφιότητα του για την ρωσική προεδρία, ενόψει των προεδρικών εκλογών της 18ης Μαρτίου του 2018 και να διαλευκάνει παράλληλα τις θετικές και αρνητικές πτυχές μιας αργοπορημένης ένταξής του στην προεκλογική εκστρατεία.

Η εφημερίδα επισημαίνει ότι ο Πούτιν δεν αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, ούτε έχει προβλήματα με την δημοτικότητα του, τα οποία αν τα είχε θα τον εμπόδιζαν να συμμετάσχει κατά κάποιο τρόπο στη μάχη για την προεδρία. Συνεπώς, από την στιγμή που δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα, και υπό αυτές τις συνθήκες (οι επιτελείς του) καθυστερούν να ανακοινώσουν την υποψηφιότητα του, τότε, όπως γράφει η ρωσική εφημερίδα, αυτό που συμβαίνει είναι ότι η πολιτική παραχωρεί την θέση της στις τεχνικές της πολιτικής.

Ποια όμως πλεονεκτήματα προσφέρει στον Πούτιν, η τακτική αυτή της καθυστέρησης; διερωτάται η Nezavisimaya Gazeta. Πρώτον, όπως εκτιμά η εφημερίδα, αυτή τη στιγμή ο ίδιος δεν αποτελεί στόχο κάποια συγκεκριμένης κριτικής. Το επιτελείο δεν χρειάζεται να απαντά στις διάφορες κριτικές που στρέφονται εναντίον του ιδίου προσωπικά, κυρίως από εκείνους, των οποίων η υποψηφιότητα θα απορριφθεί από την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, επειδή δεν θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών κτλ. Η εφημερίδα μάλιστα δεν αποκλείει καθόλου το ενδεχόμενο τον Ιανουάριο, να έχουν παραμείνει ως υποψήφιοι για τη ρωσική προεδρία στην προεκλογική εκστρατεία, μόνο ο Πούτιν και «εγκεκριμένοι» αντίπαλοι του, οι οποίοι δεν θα του ασκούν και τόσο δριμεία κριτική.

Δεύτερον γράφει η Nezavisimaya Gazeta, το επιτελείο του Πούτιν, πιθανόν να θέλει να δώσει την δυνατότητα σε όλους τους πιθανούς του αντιπάλους να διατυπώσουν τις θέσεις τους, ώστε οι ψηφοφόροι να αξιολογήσουν τις ικανότητες τους. «Στην περίπτωση αυτή το σκηνικό, που σχετίζεται με την προβολή της υποψηφιότητας του νυν προέδρου είναι εντελώς αντιληπτό, γράφει η εφημερίδα, καθώς όπως επισημαίνει «αρχικά οι πολίτες για μερικές εβδομάδες ή ακόμη για μήνες θα ακούν τους πολιτικούς όλου του πολιτικού φάσματος, από τον Ζιουγκάνοφ (του Κομμουνιστικού Κόμματος-σ.σ) και τον Ζιρινόφσκι (του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος –σ.σ) έως την Σαμπτσάκ (γνωστή δημοσιογράφος) θα πεισθούν ότι οι προτάσεις τους δεν έχουν περιεχόμενο, θα απογοητευθούν, και την στιγμή εκείνη θα εμφανισθεί στην σκηνή ο μοναδικός «άνθρωπος του έργου», δηλαδή ο Βλαντίμιρ Πούτιν.