Τα κράτη ένα-ένα υποκλίνονται στην κρίση, γίνονται δέσμια της απειλής της εξάπλωσής της. Η «μόλυνση» γίνεται ο μεγαλύτερος φόβος των αγορών, των ηγετών, των πολιτών του κόσμου.
Ο Γιούργκεν Χάμπερμας, είναι 82 ετών και είναι ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα του περασμένου αιώνα. Στοχαστής, κοινωνιολόγος, φιλόσοφος, αναλυτής, καθοδηγητής ενός ολόκληρου φιλοσοφικού ρεύματος και πάνω από όλα, όπως ο ίδιος λέει… «πολίτης» της Ευρώπης.
Το περιοδικό Spiegel φιλοξενεί σήμερα ένα άρθρο που αναφέρεται στην πρόσφατη εμφάνιση του πραγματιστή φιλόσοφου στο Ινστιτούτο Γκαίτε στο Παρίσι, όπου για ακόμη μία φορά έδειξε πόσο «θυμωμένος» είναι με τα όσα συμβαίνουν.
«Είμαι εδώ μιλώντας ως πολίτης…» λέει στο κοινό του. «Θα μπορούσα πιστέψτε με να είμαι στο γραφείο μου. Το ευρωπαϊκό σχέδιο δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι στα χέρια μιας ελίτ».
«Σε αυτή την κρίση οι λειτουργικές λύσεις συγκρούονται με εκείνες του συστήματος», είπε μιλώντας για τις πιέσεις των αγορών. «Είναι απαράδεκτο, απαράδεκτό», αναφώνησε μιλώντας για «το τελεσίγραφο της Ε.Ε.» και την «απώλεια της ελληνικής κυριαρχίας». «Στην Ευρώπη τα κράτη διοικούνται από τις αγορές και τελικά ασκούν τόσο μεγάλη επιρροή στις χώρες που διαμορφώνουν ακόμα και κυβερνήσεις… όπως στην Ελλάδα και την Ιταλία».
«Καταδικάζω τα πολιτικά κόμματα! Είναι ανίκανα, εδώ και πολύ καιρό δεν έχουν καμία φιλοδοξία πέρα από την επανεκλογή τους. Δεν έχουν καμία πολιτική ουσία. Είναι μια πολιτική ελίτ που δεν ενδιαφέρεται καν να εξηγήσει στους πολίτες τι συμβαίνει. Είμαι θυμωμένος με τους πολιτικούς, με την ελίτ, με τα μέσα ενημέρωσης», λέει.
Ο Χάμπερμας θέλει να κάνει σαφές το μήνυμά του: «Οι πολιτικοί εναντιώνονται στο Ευρωπαϊκό ιδεώδες». Το δήλωσε ξεκάθαρα στην Frankfurter Algemeine Zeitung την προηγούμενη εβδομάδα, το αναφέρει και στο νέο του βιβλίο, στο οποίο περιγράφει ένα είδος… «ήσυχου πραξικοπήματος».
Περιγράφει πως η δημοκρατία επηρεάζεται από την πίεση των αγορών, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η εξουσία έχει φύγει από τα χέρια των ανθρώπων και έχει δοθεί στο «αμφισβητούμενης πολιτικής νομιμότητας» Ευρωπαϊκό συμβούλιο.
Ο Χάμπερμας ονομάζει το σύστημα Μέρκελ- Σαρκοζί, «μεταδημοκρατικό» και βλέπει ότι η Ε.Ε. έχει μία περίεργη εξουσία, η οποία πηγάζει από τη συνθήκη της Λισαβόνας και χαρακτηρίζεται ως «ανωμαλία». Η ανωμαλία που βλέπει ο Χάμπερμας στο σύστημα, πηγάζει από το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση «δραστηριοποιείται με πολιτικές κυβερνητικές χωρίς να έχει την νομιμοποίηση αυτή».
