Οι επιστήμονες πιστεύουν πως σύντομα οι άνθρωποι θα μπορούν να συνομιλούν με τα δελφίνια, χάρη στην πρόοδο της τεχνητής νοημοσύνης.
Ένα νέο μοντέλο που δημιουργήθηκε από την Google ενδέχεται να αποκαλύψει για πρώτη φορά τα μυστικά της επικοινωνίας των δελφινιών, με την ελπίδα πως στο μέλλον θα μπορούμε να μιλάμε τη γλώσσα τους.
Σύμφωνα με την Daily Mail, το DolphinGemma της Google DeepMind έχει προγραμματιστεί με τη μεγαλύτερη συλλογή ήχων δελφινιών στον κόσμο, που περιλαμβάνει κλικ, σφυρίγματα και άλλες φωνητικές εκφράσεις που έχουν καταγραφεί επί σειρά ετών από το Wild Dolphin Project.
Η δρ Denize Herzing, ιδρύτρια και διευθύντρια έρευνας του Wild Dolphin Project, δήλωσε στη Telegraph: «Δεν γνωρίζουμε αν τα ζώα έχουν λέξεις. Τα δελφίνια μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, χρησιμοποιούν εργαλεία, είναι έξυπνα, αλλά η γλώσσα παραμένει το τελευταίο εμπόδιο, οπότε η εισαγωγή των ήχων των δελφινιών σε ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης θα μας δώσει μια πολύ καλή ματιά για το αν υπάρχουν μοτίβα, λεπτές διαφορές που οι άνθρωποι δεν μπορούν να εντοπίσουν. Ο στόχος είναι κάποια μέρα να “μιλάμε δελφινικά”».
Το μοντέλο θα αναζητήσει ήχους που έχουν συνδεθεί με συγκεκριμένες συμπεριφορές, προκειμένου να εντοπίσει ακολουθίες που ενδέχεται να υποδεικνύουν την ύπαρξη μιας μορφής γλώσσας.
Ο δρ Thas Starner, επιστήμονας της Google DeepMind, ανέφερε: «Το μοντέλο μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να αποκαλύψουν κρυμμένες δομές και πιθανά νοήματα μέσα από τη φυσική επικοινωνία των δελφινιών, κάτι που μέχρι τώρα απαιτούσε τεράστια ανθρώπινη προσπάθεια. Μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε τα μοτίβα στους ήχους».
Το 2022 αποκαλύφθηκε ότι τα δελφίνια έχουν τοπικές διαλέκτους.
Τα ρινοδέλφινα διαθέτουν χαρακτηριστικά σφυρίγματα που χρησιμοποιούν για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους. Οι ήχοι αυτοί είναι μοναδικοί για κάθε ζώο.
Ωστόσο, η νέα μελέτη αποκάλυψε ότι τα ακουστικά χαρακτηριστικά των σφυριγμάτων κάθε δελφινιού επηρεάζονται από το τοπικό του περιβάλλον και την κοινότητά του.
Ήταν ήδη γνωστό ότι διαφορετικές ομάδες δελφινιών τείνουν να αναπτύσσουν διαφορετικά στιλ χαρακτηριστικών σφυριγμάτων που λειτουργούν όπως τα ονόματα, όμως οι παράγοντες που τα επηρέαζαν παρέμεναν άγνωστοι.
Η Gabriella La Manna και η ομάδα της από το Πανεπιστήμιο του Σάσαρι στην Ιταλία μελέτησαν τις συνήθειες σφυριγμάτων κοινών ρινοδέλφινων σε έξι πληθυσμούς στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Συνολικά, ανέλυσαν 188 ώρες καταγεγραμμένων ήχων δελφινιών, καταγράφοντας διαφορές σε χαρακτηριστικά όπως η διάρκεια και οι μεταβολές στην τονικότητα, και τελικά εντόπισαν 168 χαρακτηριστικά σφυρίγματα.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το τοπικό θαλάσσιο περιβάλλον και το μέγεθος του πληθυσμού είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση στους ήχους.
Τα χαρακτηριστικά σφυρίγματα σε περιοχές με θαλάσσια χλόη, όπως η Λαμπεντούζα και το Port Cros, ήταν υψηλότερης συχνότητας και μικρότερης διάρκειας σε σχέση με περιοχές όπου ο βυθός ήταν λασπώδης.
Επιπλέον, σε μικρούς πληθυσμούς, όπως στον Κόλπο της Κορίνθου, τα αναγνωριστικά σφυρίγματα είχαν περισσότερες μεταβολές στην τονικότητα απ’ ό,τι σε μεγαλύτερους πληθυσμούς.
Πέρυσι, ένας επιστήμονας που χαρακτηρίστηκε ως ο «πραγματικός Dr. Dolittle» κατάφερε να αναγνωρίσει ορισμένες από τις σημασίες των ήχων που παράγουν τα δελφίνια.
Ο δρ Arik Kershenbaum, ειδικός στην επικοινωνία των ζώων από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, εξήγησε ότι η επικοινωνία των δελφινιών είναι από τις πιο δύσκολες για μελέτη.
Συγκεκριμένα δήλωσε: «Με τα δελφίνια είναι πραγματικά δύσκολο, γιατί δεν γνωρίζουμε καν το πλαίσιο της γλώσσας τους, εάν έχουν μία».
Σε μία ηχογράφηση, εντόπισε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο του ίδιου σφυρίγματος.
Υποθέτει πως αυτό θα μπορούσε να είναι ένα «χαρακτηριστικό σφύριγμα», ισοδύναμο με το όνομα του δελφινιού.
Από αυτό, μπορούμε να εικάσουμε πως πρόκειται για ηχογράφηση ενός δελφινιού που χαιρετά κάποιο άλλο.
Τα σφυρίγματα αυτά είναι τόσο ξεχωριστά που τα δελφίνια αναπτύσσουν ακόμη και τοπικές διαλέκτους, επηρεασμένες από το περιβάλλον και την κοινότητα.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη μυστήρια στις ηχογραφήσεις. Για παράδειγμα, παρατήρησε ότι ένα σφύριγμα στη σειρά ήταν διαφορετικό από τα υπόλοιπα.
«Δεν ξέρω αν ένα δελφίνι θα θεωρούσε ότι αυτά ακούγονται το ίδιο. Φαίνονται διαφορετικά, αλλά δεν γνωρίζουμε αν αυτά τα σφυρίγματα θα είχαν την ίδια νοητική επίδραση», ανέφερε χαρακτηριστικά.
