Πώς είναι η ζωή στην Τουρκία δύο ημέρες μετά το δημοψήφισμα

Μια αίσθηση παγωμάρας επικρατεί στον απλό κόσμο στην Κωνσταντινούπολη σήμερα δεύτερη ημέρα μετά το δημοψήφισμα. Μια παγωμάρα που, όπως μας ενημέρωσαν καλά πληροφορημένες πηγές, συνεχίζεται από τον περασμένο Ιούλιο, όταν έγινε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Αποστολή του newsbeast.gr στην Τουρκία Ρεπορτάζ: Μαρίνος Γκασιάμης Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος Λιγοστός κόσμος στους δρόμους αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για μια πόλη, της οποίας ο πληθυσμός φτάνει σχεδόν τα 15 εκατομμύρια, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη καταμέτρηση στις 31 Δεκεμβρίου 2016. Αν σκεφτεί δε κανείς πως βρισκόμαστε στην πόλη που μαζί με Άγκυρα και Σμύρνη αποτέλεσαν τα προπύργια του «Όχι» στα σχέδια του προέδρου Ερντογάν για αύξηση των εξουσιών του και θα περίμενε να υπάρχουν έντονες λαϊκές αντιδράσεις, δεν κουνιέται φύλλο, όπως λέει και ο λαός μας. Ακόμα και οι σκηνές που μεταδόθηκαν τις περασμένες ημέρες από τηλεοπτικά δίκτυα αναφερόμενα σε διαδηλώσεις κατά τις οποίες πλήθη βγήκαν στους δρόμους χτυπώντας κατσαρόλες, είναι μάλλον τραβηγμένες από τα «μαλλιά», καθώς επρόκειτο στην καλύτερη των περιπτώσεων για 1.500-2.000 άτομα τα οποία ήταν στην πλειοψηφία τους φοιτητές. Όλα δείχνουν πως αν και «πληγωμένος» ο Ερντογάν ελέγχει απόλυτα το «παιχνίδι». Ο κόσμος ακόμα και εδώ στην Κωνσταντινούπολη, βιάζεται να επιστρέψει στους καθημερινούς ρυθμούς του, όσο και αν αυτό σκιάζεται από το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που συνεχίζει να ισχύει από τον Ιούλιο. Οι νέοι και υπάρχουν πολλοί μιας και 7 στους 10 είναι κάτω των τριάντα ετών, προσπαθούν να βρουν ένα μεροκάματο, καθώς η ανεργία καλπάζει σιγά αλλά σταθερά προς τα πάνω. Ένα από τα «καλά» που είχαν οι διώξεις του Ερντογάν στο δημόσιο, είναι ότι άνοιξαν θέσεις τις οποίες καλύπτουν νέοι, ως επί το πλείστο, άνθρωποι που εύλογα στη συνέχεια θα προστεθούν σε αυτούς που «οφείλουν» πολλά στον άνθρωπο που θέλει να μπει στο μυαλό και τις καρδιές των Τούρκων ως ο Κεμάλ του 21ου αιώνα. Σε πολιτικό επίπεδο όλα τα κόμματα δηλώνουν ευχαριστημένα. Το AKP είναι χαρούμενο καθώς το δημοψήφισμα έβγαλε το «Ναι» έστω και με μικρή διαφορά. Το κοσμικό CHP είναι χαρούμενο καθώς όπως τονίζει σε όλους του τόνους, κατάφερε να μειώσει τα ποσοστά του Ερντογάν σε σχέση με τις τελευταίες εκλογές του Νοεμβρίου του 2015 και παράλληλα να αποδυναμώσει κατά πολύ το ακραίο MHP (κόμμα Γκρίζων Λύκων) το οποίο αν γίνονταν τώρα εκλογές στην Τουρκία, με το ζόρι θα συγκέντρωνε το 10% που χρειάζεται ένα κόμμα για να μπει στην τουρκική Εθνοσυνέλευση. Το φιλοκουρδικό HDP και αυτό έχει κάθε λόγο να είναι χαρούμενο, καθώς παρά τις διώξεις που υφίσταται (σ.σ ο επικεφαλής του κ. Ντεμιρτάς είναι φυλακή) κατάφερε στις περιοχές της Νοτιοανατολικής Τουρκίας όπου κυρίως έχει τους ψηφοφόρους του το «ΌΧΙ» να είναι «δαγκωτό». Το σίγουρο είναι πως είτε για τον απλό κόσμο πρόκειται, είτε για πολιτικούς, βλέπουν την οικονομία να υφίσταται ζημιές από τις κακές σχέσεις που δημιουργεί ο Ερντογάν με την Ευρώπη, ενώ την ίδια στιγμή η ρητορική του πλέον φαίνεται να ρίχνει κάθε γέφυρα συνεννόησης, μιας και όλοι πιστεύουν, άσχετα αν δεν το δηλώνουν, πως στόχος του «σουλτάνου» είναι να φτιάξει μια Τουρκία στα μέτρα του από κάθε άποψη. Αυτό βέβαια δεν φαίνεται να προβληματίζει τους πληθυσμούς που ζουν στην επαρχία καθώς εκεί το μακρύ χέρι του Ερντογάν έχει πραγματικά αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής κατασκευάζοντας αναρίθμητες κατοικίες και γενικότερα υποδομές τις οποίες η Τουρκική ύπαιθρος χρειαζόταν εσπευσμένα ώστε να εισέλθει όσο γίνεται αξιοπρεπώς στον 21ο αιώνα. Οι αντίθετοι στον Ερντογάν μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουν για πολλά χρόνια για την ευκαιρία που τους δοθεί, αν τους δοθεί, ώστε να πλήξουν τον «Ατατούρκ» του 21ου αιώνα.