Η σημερινή τρίτη τηλεοπτική αναμέτρηση των επτά υποψηφίων της Αριστεράς θεωρείται αποφασιστική για τους προκριματικούς και ειδικά τον πρώτο γύρο τους που διοργανώνει το Σοσιαλιστικό Κόμμα την Κυριακή προκειμένου να αναδείξει τον εκπρόσωπό του για την προεδρική εκλογή του Μαΐου.
Τρεις είναι οι υποψήφιοι που έχουν αναδειχθεί από τις προηγούμενες αναμετρήσεις και παραμένουν επικεφαλής. Και οι τρεις υπήρξαν μέλη της κυβέρνησης Ολάντ : ο πρώην πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, και οι πρώην υπουργοί, παραιτηθέντες και οι δύο, ο Αρνό Μοντεμπούρ από το υπουργείο Οικονομίας και ο Μπενουά Αμόν από το υπουργείο Παιδείας.
Και ενώ οι έως τα τώρα τηλεοπτικές συζητήσεις έγιναν με έναν κόσμιο θα λέγαμε τρόπο, χωρίς εντάσεις, με έναν Μανουέλ Βαλς να αντιμετωπίζει στοϊκά τις επιθέσεις των πρώην υπουργών του, αναμένεται ότι στη σημερινή αναμέτρηση οι τόνοι θα αλλάξουν, διότι ο κέρσορας των επιθέσεων έχει μετατεθεί από τον Βαλς στον Αμόν.
Αιτία είναι η εκπληκτική άνοδος του Μπενουά Αμόν που σε ορισμένες σφυγμομετρήσεις φάνηκε ότι είναι ικανός να περάσει μπροστά, ιδιαίτερα στο εκτός σοσιαλιστικού κόμματος αριστερό κοινό.
Ο «κίνδυνος Αμόν» μοιάζει να αφύπνισε για τα καλά τον ο Αρνό Μοντεμπούρ ο οποίος στις τελευταίες συγκεντρώσεις του υπήρξε ιδιαίτερα επιθετικός κατά του προγράμματος του αντιπάλου του.
Έτσι, στη σημερινή τελευταία αναμέτρηση, που θεωρείται μάχη επιβίωσης για τον καθένα, πιστεύεται ότι η βασική σύγκρουση θα είναι ανάμεσα σε Αρνό Μοντεμπούρ και Μπενουά Αμόν.
Σε γενικές γραμμές, οι διάφορες σφυγμομετρήσεις μοιράζουν τα ποσοστά σε μια ψαλίδα ανάμεσα στο 25% με 30% ανάμεσα στους τρεις αφήνοντας ψίχουλα για τους υπόλοιπους.
Για ένα κοινό που πρόσκειται στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, ο Μανουέλ Βάλς θεωρείται ότι είναι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία και είναι ο καλύτερος για την προεδρία.
Για ένα πλατύτερο κοινό ο Αρνό Μοντεμπουρ που υπεραμύνεται της εθνικής κυριαρχίας, και των αλλαγών στην Ευρώπη, έχει θεωρηθεί επανειλημμένα ότι υπήρξε ο πιο πειστικός στην παρουσίαση των προτάσεών του.
Ο Μπενουά Αμόν κατόρθωσε να σπάσει τον κλασικό κύκλο των θεμάτων όπως, εθνική ταυτότητα, ασφάλεια, ανεργία και κέρδισε την παράσταση και την προσοχή όλων προτείνοντας «ένα καθολικό, βασικό, εισόδημα διαβίωσης για όλους».
Με την πρόβλεψη ότι η αυτοματοποίηση θα μειώσει ακόμα περισσότερο τις θέσεις εργασίας στο μέλλον, ο Αμόν θέλει να απελευθερώσει τους πολίτες από το άγχος επιβίωσης, δίνοντάς τους την ευκαιρία για περαιτέρω δημιουργική δράση.
Ζητά επίσης μεταξύ άλλων, την αποποινικοποίηση της κάνναβης.
« Ιδεαλιστής και ονειροπόλος» όπως τον βλέπουν πολλοί, ο Μπενουά Αμόν, που υπήρξε ένας από τους «αντάρτες» κατά της πολιτικής Ολάντ, δείχνει να έχει επικεντρώσει την εκστρατεία του όχι με στόχο την προεδρία της Γαλλίας, αλλά την προεδρία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Μέσα από το φως που του δίνει η προκριματική, να μπορέσει να επαναπροσανατολίσει προς τα αριστερά το κόμμα.
Αντίθετα ο Αρνό Μοντεμπούρ από χρόνια ονειρεύεται το προεδρικό μέγαρο των Ιλυσίων, ενώ ο Μανουέλ Βαλς νοιώθει να είναι ο νόμιμος κληρονόμος και ο «ικανότερος», όπως ο ίδιος δεν διστάζει να υπογραμμίζει.
Οποιος πάντως και εάν βγει νικητής από το δεύτερο γύρο της προκριματικής την Κυριακή 29 Ιανουαρίου θα έχει να αντιμετωπίσει και να συνυπολογίσει τους δύο αουτσάϊντερς της αριστεράς, τον Ζαν Λουκ Μελανσόν που πραγματοποιεί μια πειστική εκστρατεία έχοντας κερδίσε το 15% των προτιμήσεων των Γάλλων και τον «πύραυλο» Εμανουέλ Μακρόν (παραιτηθέντα πρώην υπουργό Οικονομίας) που κινητοποιεί τα πλήθη και γεμίζει στάδια σε κάθε συγκέντρωσή του, του οποίου όμως το πρόγραμμα περιμένουμε για τα τέλη Φεβρουαρίου.
Η «Ωραία Λαϊκή Συμμαχία» ( La Belle Alliance Populaire) όπως έχει ονομάσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα την προκριματική της αριστεράς, κινδυνεύει να χάσει την ομορφιά της… εάν όλοι οι φερέλπιδες υποψήφιοι της αριστεράς κατεβούν μεμονωμένα και δεν καταφέρουν έως το Μάϊο να συσπειρωθούν, για να αντιμετωπίσουν τον Φρανσουά Φιγιόν της δεξιάς και την Μαρίν Λεπέν της ακροδεξιάς.
