Η διαφορά απόδοσης των ομολόγων του ιταλικού και γερμανικού δημοσίου, ξεπέρασε σήμερα τις τετρακόσιες μονάδες βάσεις, ενώ ο δείκτης του χρηματιστηρίου του Μιλάνου σημειώνει μέχρι αυτή την στιγμή πτώση της τάξης του 2,5%.

Τα μηνύματα της ιταλικής οικονομίας, παράλληλα, δεν είναι από τα πιο ενθαρρυντικά: η απόδοση των δεκαετών ομολόγων του ιταλικού δημοσίου, άγγιξε, σήμερα ποσοστό 6,16%. «Μια σαφώς επικίνδυνη, ανοδική πορεία, λαμβάνοντας υπόψη τις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Ιρλανδίας», όπως τονίζει η εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα». Η δε ανεργία, σύμφωνα με το Στατιστικό Ινστιτούτο Ιταλίας (Istat), σημειώνει άνοδο, φτάνοντας το 8,3%, ενώ οι άνεργοι νέοι μέχρι είκοσι τεσσάρων ετών «εκτοξεύθηκαν» στο 29,3%, ποσοστό που αποτελεί και αρνητικό ρεκόρ των τελευταίων επτά χρόνων.

Σύμφωνα με τον Τύπο, ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι πρόκειται τελικά να παρουσιάσει το διάταγμα για την ανάπτυξη, την ερχόμενη εβδομάδα, καθώς προτιμά να περιμένει τα αποτελέσματα της διάσκεψης του «G 20», προσπαθώντας να εξασφαλίσει παράλληλα «παράταση ζωής» για την κυβέρνησή του.

Το κύριο σημείο των μεταρρυθμίσεων στο οποίο επικεντρώνονται οι προσπάθειες του μεγιστάνα-πρωθυπουργού, είναι η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα.

Σύμφωνα με τους σχολιαστές, η ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι στοχεύει στη δυνατότητα πιο εύκολων απολύσεων, με μεγαλύτερη, όμως, αποζημίωση. Το προσχέδιο, που φέρεται να συζητείται μέχρι αυτή την στιγμή, προβλέπει ότι ο εργαζόμενος που θα απολύεται θα λαμβάνει ως αποζημίωση ένα συνολικό αριθμό μισθών που θα αντιστοιχεί στα έτη εργασίας του.

Το κράτος και η επιχείρηση, όμως, καθ’ όλο τον πρώτο χρόνο μετά την απόλυση θα πρέπει να καταβάλλουν στον «πρώην υπάλληλο» το 90% του μισθού, κατά τον δεύτερο χρόνο το 80% και τον τρίτο χρόνο το 70%.

Ο «καβαλιέρε» ευελπιστεί να εξασφαλίσει, για την μεταρρύθμιση αυτή, την στήριξη μέρους της αντιπολίτευσης: του μετριοπαθούς κεντρώου κόμματος Udc και των μεταρρυθμιστών βουλευτών του κεντροαριστερού «Δημοκρατικού Κόμματος».

Τα συνδικάτα, από την πλευρά τους, αναφέρουν ότι πρόκειται να προκηρύξουν σύντομα πανιταλική απεργία, καθώς «για μια ακόμη φορά, το κύριο βάρος πέφτει στους μισθωτούς και συνταξιούχους, ενώ δεν ενισχύεται άλλο τόσο δυναμικά η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και δεν πρόκειται να φορολογηθούν οι χρηματοπιστωτικές συναλλαγές».