Είναι κοινό μυστικό ότι ο λόγος που όλων των λογιών τα κόλπα είναι τόσο εντυπωσιακά και γνωρίζουν τέτοια λαϊκή απήχηση δεν είναι άλλος από την αυξημένη πιθανότητα να πάει κάτι τραγικά λάθος. Κι ενώ όλοι μας ευχόμαστε να εκτελεστεί ο άθλος στην εντέλεια, τα σκοτεινότερα σημεία του ψυχισμού μας αποζητούν λυσσαλέα αίμα και τραγωδία, ψάχνοντας να επιβεβαιώσουν τη μακάβρια περιέργεια του «αν». Για τον ίδιο μάλιστα λόγο, μας λένε οι ψυχολόγοι, όλοι μας κόβουμε ταχύτητα για να θαυμάσουμε την τραγική εικόνα ενός τροχαίου. Αν ψάχνετε λοιπόν να ικανοποιήσετε τη ζοφερή αυτή σαγήνη που προκαλούν τα ατυχήματα, τα παρακάτω λειτουργούν ως ορόσημα στην κατηγορία…
Ο κατά λάθος Χουντίνι, Μεγάλος Μουντίνι
Ο Αμερικανός Μάικλ Μούνεϊ λάτρευε από μικρός τον μεγάλο Χάρι Χουντίνι, κι έτσι υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Μεγάλος Μουντίνι» βάζοντας σκοπό να ξεπεράσει το ίνδαλμά του. Τον Ιούνιο του 2011 λοιπόν θα εκτελούσε ένα ταχυδακτυλουργικό μπροστά στο πλήθος της πίστας της Ατλάντα, συγκεκριμένα να απελευθερωθεί αστραπιαία από τα δεσμά του με τα μάτια κλειστά. Και για να γίνει το κόλπο ακόμα πιο εντυπωσιακό, έδεσε τα δεσμά στο καπό ενός Chevrolet Camaro, το οποίο θα ξεκινούσε την πορεία του έπειτα από μόλις τρία δευτερόλεπτα, όσα θα είχε στη διάθεσή του ο μάγος για να γλιτώσει την τραγωδία. Φαίνεται όμως πως ο ταχυδακτυλουργός μας δεν γνώριζε από υπολογισμούς και από αμάξια, γι’ αυτό και δεν εκμεταλλεύτηκε τον χρόνο που είχε μπροστά του, αρχίζοντας την προσπάθειά του την ώρα που το αυτοκίνητο μάρσαρε. Το πράγμα πήγε ολότελα στραβά, ο Μεγάλος Μουντίνι έσπασε καρπούς, δάχτυλα και την κλείδα του, κλαίγοντας στο τέλος γοερά για το πάθημά του…
Ο Μπιλ Σερκ σε κάτι που θα τρόμαζε ακόμα και τον Χουντίνι
Ο μάγος Μπιλ Σερκ ξέρει ότι να το θαφτείς ζωντανός είναι από τις τρομακτικότερες καταστάσεις που μπορείς να ζήσεις. Ακόμα και ο μαέστρος των αποδράσεων Χουντίνι λίγο έλειψε να πεθάνει από τέτοιο ταχυδακτυλουργικό όταν το πρωτοδοκίμασε το 1915: μόνο το χέρι του κατάφερε να βγάλει από τα δύο μέτρα χώμα που τον σκέπαζαν, αναγκάζοντας τους βοηθούς του να τον τραβήξουν λιπόθυμο από τα έγκατα της γης. Από την αποτυχημένη αυτή απόπειρα του Χουντίνι, ελάχιστοι μόνο ταχυδακτυλουργοί προσπάθησαν έκτοτε να εκτελέσουν τον άθλο και ακόμα λιγότεροι τα κατάφεραν, χρησιμοποιώντας φυσικά μπόλικες δόσεις εξαπάτησης. Προφανώς λοιπόν ο Μπιλ Σερκ δεν τα ήξερε όλα αυτά όταν αποφάσισε το 1992 να ξεπεράσει τον Χουντίνι, προσθέτοντας μερικές ακόμα πίστες δυσκολίας στο εγχείρημα, καθώς δεν θα ενταφιαζόταν μόνο κάτω από χώμα, αλλά και τσιμέντο! Παρά το γεγονός ότι το πράγμα χαρακτηρίστηκε εν πολλοίς αδύνατο, ο Σερκ το δοκίμασε το 1992, όταν φάνηκε σύντομα ότι το μεγαλύτερό του πρόβλημα δεν ήταν το φρέσκο τσιμέντο, αλλά το γυάλινο φέρετρό του, το οποίο δεν άντεξε τους έξι τόνους τσιμέντου και χώματος! Μόλις έριξαν το τσιμέντο, το πλεξιγκλάς έσπασε και λίγο έλειψε να στερήσει τη ζωή στον μάγο, ο οποίος επιβίωσε ωστόσο όταν μπόλικα χέρια έσπευσαν να τον σώσουν. Κατάφερε να γλιτώσει δηλαδή από το ίδιο κόλπο που δοκίμασε δυο χρόνια πριν ένας 32χρονος ταχυδακτυλουργός και πέθανε επιτόπου…
Ο Τζούνιορ Ντελγκάδο επιβιώνει από θαύμα
Το καναδικό Cirque du Soleil δεν χρειάζεται συστάσεις, καθώς είναι παγκοσμίως γνωστό για τα κόλπα των ερμηνευτών του που αψηφούν βαρύτητα αλλά και κάθε άλλο φυσικό νόμο. Και σαν να μη φτάνουν αυτά, τα ακροβατικά εκτελούνται χωρίς δίχτυα ασφαλείας, κάτι που έχει κάνει το περιβόητο τσίρκο να πληρώσει βαρύτατο φόρο αίματος. Πράγμα που ξέρει εξάλλου καλά ο Τζούνιορ Ντελγκάδο, ο οποίος εκτελούσε στο Λας Βέγκας τον Νοέμβριο του 2013 το τρομακτικό ακροβατικό του «Τροχό του Θανάτου». Ο πολύπειρος ερμηνευτής έχασε την ισορροπία του και έπεσε με πάταγο στο έδαφος. Παρά το τρομακτικό του ατυχήματος, ο Ντελγκάδο επιβίωσε και το ίδιο βράδυ συνδέθηκε στο Facebook για να καθησυχάσει τους φίλους του. Υποβλήθηκε σε σοβαρή μεν αλλά πετυχημένη επέμβαση στο πόδι. Τον ίδιο μήνα που συνέβη το ατύχημά του, το Cirque du Soleil υποχρεώθηκε σε τσουχτερό πρόστιμο για τον θάνατο μιας ακροβάτισσας τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, καθώς τα μέτρα προστασίας θεωρήθηκαν πλημμελή…
Ο ιστορικός κασκαντέρ Φρεντ Όσμπορν
Ήταν το 1926 όταν ο γνωστός πιλότος και κασκαντέρ είχε μια ιδέα για ένα κολπάκι που ήταν ταυτοχρόνως απλό και θεαματικό. Ο Όσμπορν θα οδηγούσε τη μοτοσικλέτα του μέχρι την άκρη ενός καλιφορνέζικου γκρεμού και θα άνοιγε μετά το αλεξίπτωτό του, όταν και θα προσγειωνόταν με ασφάλεια στο έδαφος. Δυστυχώς, μόνο το μισό κόλπο έμελλε να πάει καλά. Πέφτοντας από τον γκρεμό, το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε σωστά, κι έτσι άνθρωπος και μηχανή κατακρημνίστηκαν. Εντελώς αναπάντεχα, ο Όσμπορν επιβίωσε από την πτώση των 150 μέτρων, εξαιτίας των τηλεφωνικών και τηλεγραφικών καλωδίων που ανέκοψαν την ορμή…
Ο μαγνήτης των ατυχημάτων «Ίβελ» Κνίβελ
Καμιά λίστα με κασκαντερικά που πήγαν στραβά δεν θα ήταν πλήρης αν δεν περιλάμβανε τον μυθικών διαστάσεων πια Ρόμπερτ Κρεγκ «Ίβελ» Κνίβελ, τον κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ για τα περισσότερα σπασμένα κόκαλα στη διάρκεια μιας ζωής. Πόσα είχε σπάσει; Μα 433 ακριβώς, σε μια περίοδο 10 ετών! Εννοείται ότι ο θρυλικός μοτοσικλετιστής είχε υποστεί αναρίθμητα ατυχήματα, κανένα όμως δεν ξεπέρασε σε μαύρη φήμη αυτό που έλαβε χώρα παραμονές Πρωτοχρονιάς του 1967, όταν επιχείρησε να πηδήξει πάνω από τα σιντριβάνια του καζίνο Caesars Palace στο Βέγκας. Παρά το γεγονός ότι κατάφερε να τα περάσει, υπολογίζοντας σωστά τις αποστάσεις, συγκρούστηκε κατά την προσγείωση. Ένας μήνας στο νοσοκομείο και 40 σπασμένα κόκαλα μετά, θα ήταν και πάλι έτοιμος για νέες περιπέτειες! Ο Κνίβελ σταμάτησε μάλιστα το 1977 τα κόλπα γιατί σε απόπειρα να πηδήξει πάνω από δεξαμενή με καρχαρίες τραυμάτισε σοβαρά έναν οπερατέρ, ο οποίος έχασε το μάτι του. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος άλλος τραυματιζόταν σε ατύχημα του Ίβελ, κάτι που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ο θρυλικός κασκαντέρ…