Ο απερχόμενος κυβερνητικός συνασπισμός στην Ιρλανδία, που αποτελείται από το Φίνε Γκαέλ (κεντροδεξιά) και το Εργατικό Κόμμα, ήρθε πρώτος στις βουλευτικές εκλογές χωρίς ωστόσο να καταφέρει να διατηρήσει την απόλυτη πλειοψηφία που διέθετε στη Βουλή, σύμφωνα με τα οριστικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν σήμερα.

Στις εκλογές που διεξήχθησαν την Παρασκευή (26/2), το Φίνε Γκαέλ του πρωθυπουργού Έντα Κένι εξασφαλίζει 50 από τις 158 κοινοβουλευτικές έδρες, έναντι 76 στις προηγούμενες εκλογές που είχαν διεξαχθεί το 2011.

Οι Εργατικοί, η άλλη συνιστώσα του κυβερνητικού συνασπισμού, υπέστησαν συντριπτική ήττα πέφτοντας από τις 37 έδρες στις 7.

Ακόμη και αν αθροιστούν οι επιδόσεις τους, τα δύο κόμματα παραμένουν πολύ κάτω από τον αριθμό των 80 βουλευτών που είναι απαραίτητος προκειμένου να μπορέσουν να σχηματίσουν απόλυτη πλειοψηφία και να συγκροτήσουν μια σταθερή κυβέρνηση.

Τα αποτελέσματα αυτά συνιστούν μια αποδοκιμασία για τον συνασπισμό του οποίου ηγείται ο Κένι, που πληρώνει το τίμημα της πολιτικής της λιτότητας. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας πολλοί Ιρλανδοί είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι δεν έχουν αισθανθεί τα αποτελέσματα της οικονομικής ανάκαμψης, η οποία μεταφράζεται σε αύξηση 7% του ΑΕΠ το 2015 και σε μια μείωση της ανεργίας στο 9%.

Το Φιόνα Φέιλ (κεντροδεξιά), το άλλο μεγάλο κόμμα της χώρας των 4,6 εκατομμυρίων κατοίκων, βρίσκεται στη δεύτερη θέση με 44 έδρες έναντι 20 το 2011.

Το Σιν Φέιν (εθνικιστική αριστερά), πρώην πολιτικός βραχίονας του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA) καταγράφει επίσης σαφή άνοδο και γίνεται η τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη με 23 έδρες, εννέα περισσότερες απ΄ό,τι το 2011, επιβεβαιώνοντας το ρίζωμά του στο ιρλανδικό πολιτικό σκηνικό.

Η απουσία ξεκάθαρου νικητή βυθίζει τη χώρα στην αβεβαιότητα και ανοίγει τον δρόμο για τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων μεταξύ διαφορετικών πολιτικών σχηματισμών προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση, διαδικασία η οποία μπορεί να κρατήσει αρκετές εβδομάδες.

Ένα από τα πιθανά σενάρια προβλέπει μια άνευ προηγουμένου προσέγγιση των δύο αντιπάλων, του Φίνε Γκαέλ και του Φιόνα Φέιλ, που εναλλάσσονται στην εξουσία από το 1932. Ωστόσο οι αναλυτές αναφέρουν επίσης ως πιθανή τη διεξαγωγή νέων εκλογών ή μια κυβέρνηση μειοψηφίας του Φίνε Γκαέλ που θα στηρίζεται από το Φιάνα Φάιλ.

Σε μία πρώτη φάση τα κόμματα έχουν στη διάθεσή τους χρόνο μέχρι τις 10 Μαρτίου και τη σύγκληση του Ντάιλ (κοινοβούλιο) για να προτείνουν μια λύση, ενώ ορισμένοι φοβούνται πως το αδιέξοδο θα παραταθεί, όπως στην Ισπανία, η οποία παραμένει χωρίς κυβέρνηση περισσότερες από δέκα εβδομάδες μετά τις βουλευτικές εκλογές.