Από τον Ιούλιο του 2015 έχουν ενταθεί οι μάχες μεταξύ Κούρδων και Τούρκων. 200 άμαχοι Κούρδοι έχουν χάσει τη ζωή τους και οι αποκλεισμοί κουρδικών περιοχών είναι καθημερινότητα. Τα τουρκικά ΜΜΕ ωστόσο σιωπούν, τονίζει η Deutsche Welle. Ένας ηλικιωμένος κλαίει δίπλα στο φέρετρο του γιού του, λίγα μέτρα πιο πέρα βρίσκεται η 12χρονη κόρη του. Καθημερινά τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν σκηνές από τις κηδείες σκοτωμένων Τούρκων στρατιωτών, όπως του 49χρονου Ορχάν Ντιλεκτσί. Είναι ένας από τους εκατοντάδες στρατιώτες που έχασε τη ζωή του, τους τελευταίους μήνες από τα πυρά των Κούρδων. Στις ειδήσεις όμως δεν γίνεται λόγος για τον πόνο του άμαχου πληθυσμού στις κουρδικές περιοχές. «Τα τανκς εισβάλλουν μέσα στις πόλεις μας. Οι ανταλλαγές πυροβολισμών διαρκούν όλη την ημέρα. Χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους» λέει η 27χρονη Εϊλέρν από το Ντιγιάρμπακίρ και συμπληρώνει: «Η οικογένεια μου έφυγε πριν από δυο μήνες. Οι μάχες γίνονταν μπροστά από την πόρτα μας». Η Εϊλέμ ανοίγει τη σελίδα της στο Facebook και δείχνει φωτογραφίες που έχουν ανεβάσει φίλοι και συγγενείς από τα καθημερινά αιματηρά επεισόδια που ζουν. Γυναίκες και παιδιά τραυματισμένα που δεν μπόρεσαν να πάνε έγκαιρα στο νοσοκομείο. «Αλλά στα τουρκικά μέσα δεν παρουσιάζονται όλα αυτά. Δείχνουν μόνο εκρήξεις και λένε πως οι τρομοκράτες έβαλαν και πάλι μια βόμβα και αυτό που μετράει είναι οι Τούρκοι μάρτυρες. Οι ειδήσεις είναι μονόπλευρες και πολύ περιορισμένες» λέει η Εϊλέμ.

Πολλά προσκόμματα στους δημοσιογράφους

Και η αλήθεια είναι ότι πολύ λίγα πράγματα μπορεί να μάθει κανείς για το τι συμβαίνει σε πόλεις όπως το Ντιργιαμπακίρ ή το Σιρνάκ. Μετά από δυόμισι χρόνια ειρηνευτικών διαδικασιών, η κρίση αναζωπυρώθηκε και αυτή τη φορά οι μάχες δεν γίνονται στα βουνά αλλά στις πόλεις. Ειδικοί από ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως η Έμα Σίνκλαρ Γουέμπ από την Human Rights Watch δηλώνει πως το χειρότερο είναι πως δεν επιτρέπεται η είσοδος σε δημοσιογράφους και έτσι δεν μπορεί να υπάρξει αποδεικτικό υλικό. 54 φορές επέβαλε η τουρκική κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες απαγόρευση εξόδου στα νοτιανατολικά της χώρας. Μια απαγόρευση η οποία σταματούσε τη ζωή στις πόλεις. Δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν γιατροί, δικηγόροι, μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων. Όσο για τους δημοσιογράφους συναντούν πάρα πολλά εμπόδια. Όπως αναφέρει η Σερέν Σεζερί, ειδική σε θέματα ΜΜΕ από την Κωνσταντινούπολη, αφαιρούν τον εξοπλισμό από τους δημοσιογράφους, τους σβήνουν τις φωτογραφίες και ψάχνουν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα. Και το περίεργο είναι πως ακόμα και η αντιπολίτευση και τα αντιπολιτευόμενα μίντια ακολουθούν αυτή την τακτική. Στο θέμα των Κούρδων υπάρχει ξαφνικά μια ομοθυμία μεταξύ των Τούρκων επισημαίνει η ειδικός.