Σε 200.000 ανήλθε ο αριθμός των προσφύγων που έφθασαν στην Αυστρία τον Σεπτέμβριο, με τη συντριπτική τους πλειονότητα απλά να διέρχονται από τη χώρα, συνεχίζοντας –κυρίως– για τη Γερμανία αλλά και τη Σουηδία, τις χώρες τελικού προορισμού τους.

Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το αυστριακό υπουργείο Εσωτερικών για ολόκληρο τον Σεπτέμβριο, από το σύνολο των προσφύγων που είχαν φθάσει στην Αυστρία τον περασμένο μήνα, οι 10.000 υπέβαλαν αίτηση χορήγησης ασύλου για την παραμονή τους στη χώρα. Ο αριθμός των αιτήσεων ασύλου που είχαν υποβληθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του 2014 ήταν, συγκριτικά, 28.000.

Τα επίσημα στοιχεία διαψεύδουν εκ νέου τους ισχυρισμούς του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων για «υπέρογκη μετανάστευση», πάνω στον οποίο στήριξε τον ξενοφοβικό προεκλογικό του αγώνα επιτυγχάνοντας νίκη στις πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές στο ομόσπονδο κρατίδιο της Άνω Αυστρίας, στις οποίες διπλασίασε τη δύναμή του στο πρωτοφανές 30,4% από το 15,3% που είχε καταγράψει στις εκλογές του 2009.

Με τον ίδιο μύθο ως κεντρική στρατηγική η αυστριακή ακροδεξιά φιλοδοξεί να καταγάγει έναν ανάλογο «θρίαμβο» στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές της ερχόμενης Κυριακής, 11ης Οκτωβρίου, στο ομόσπονδο κρατίδιο και στην πόλη της Βιέννης, όπου ο στόχος της είναι η πρώτη θέση.

Ο αρχηγός των Ελευθέρων, Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, διεκδικεί για τρίτη στη σειρά φορά από τις προτελευταίες εκλογές στη Βιέννη, το 2005, το αξίωμα του δημάρχου και τοπικού κυβερνήτη, στο οποίο βρίσκεται, εδώ και 21 χρόνια, ο Σοσιαλδημοκράτης Μίχαελ Χόιπλ, ο οποίος βρίσκεται τα τελευταία πέντε χρόνια σε συνασπισμό με τους Πράσινους της ελληνικής καταγωγής αντιδημάρχου και αναπληρώτριας κυβερνήτη, Μαρίας Βασιλάκου.

Οι δημοσκοπήσεις τρία εικοσιτετράωρα πριν από τις κρίσιμες εκλογές στη Βιέννη, στη βάση προφανώς αυτού του μύθου του περί «πλημμύρας μεταναστών» –ο οποίος φέρεται να προκαλεί ανησυχίες στη συντριπτική πλειονότητα των Αυστριακών– δείχνουν πως το Κόμμα των Ελευθέρων συγκεντρώνει 33% των προθέσεων ψήφου (έναντι 25,8% το 2010) και βρίσκεται σε απειλητικά μικρή απόσταση, μόλις δύο εκατοστιαίων μονάδων από το πρώτο κόμμα, τους Σοσιαλδημοκράτες των οποίων η δύναμη, από το 44,3% πριν από πέντε χρόνια, φέρεται να περιορίζεται στο 35%.