Στο σπίτι είναι μια στοργική γιαγιά που απολαμβάνει τον χρόνο με τα εγγόνια της, αλλά στη δουλειά η Μέιμπελ έρχεται αντιμέτωπη με τις πιο αποτρόπαιες εικόνες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο διαδίκτυο.
Η Μέιμπελ εργάζεται σε έναν από τους λίγους οργανισμούς που έχουν άδεια να αναζητούν ενεργά ακατάλληλο περιεχόμενο στο διαδίκτυο, βοηθώντας τις Αρχές και τις τεχνολογικές εταιρείες να εντοπίσουν και να αφαιρέσουν αυτές τις εικόνες.
Σύμφωνα με το BBC, το Ίδρυμα Παρακολούθησης του Διαδικτύου (IWF) βοήθησε στην αφαίρεση σχεδόν 300.000 ιστοσελίδων το περασμένο έτος, αριθμός-ρεκόρ, ενώ εντόπισε και περισσότερες εικόνες παιδικής κακοποίησης που δημιουργήθηκαν με τεχνητή νοημοσύνη (AI) από ποτέ.
«Το περιεχόμενο είναι φρικιαστικό, δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει δημιουργηθεί εξαρχής», δήλωσε η Μέιμπελ, πρώην αστυνομικός. «Δεν είσαι ποτέ ανεπηρέαστος από αυτό, γιατί στο τέλος της ημέρας, αυτά είναι όλα παιδικά θύματα. Είναι αποτρόπαιο», συμπλήρωσε.
Η Μέιμπελ, που δεν είναι το πραγματικό της όνομα, εκτίθεται σε μερικές από τις πιο διεστραμμένες και φρικιαστικές εικόνες στο διαδίκτυο και δηλώνει ότι η οικογένειά της είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από το έργο της ως αναλύτριας.
Αποκαλεί τον εαυτό της «διαταράκτρια» και απολαμβάνει να παρεμποδίζει τις εγκληματικές συμμορίες που διακινούν υλικό κακοποίησης παιδιών για οικονομικό όφελος.
Οι αναλυτές του ιδρύματος εργάζονται υπό καθεστώς ανωνυμίας για τη δική τους ασφάλεια, προκειμένου να προστατεύονται από άτομα που αντιτίθενται στη δουλειά τους, όπως εγκληματικές οργανώσεις.
«Δεν υπάρχουν πολλές δουλειές όπου πηγαίνεις το πρωί και κάνεις καλό όλη μέρα, ενώ παράλληλα εκνευρίζεις πραγματικά κακούς ανθρώπους», ανέφερε η Μέιμπελ, που κατάγεται από τη βόρεια Ουαλία.
«Όταν αφαιρώ μια εικόνα, σταματώ φυσικά τους κακοποιούς από το να έχουν πρόσβαση σε αυτήν. Έχω παιδιά και εγγόνια και θέλω απλώς να κάνω το διαδίκτυο έναν ασφαλέστερο χώρο γι’ αυτά», λέει.
«Σε ευρύτερη κλίμακα, συνεργαζόμαστε με αρχές επιβολής του νόμου σε όλο τον κόσμο, ώστε να μπορούν να διεξάγουν έρευνες και ενδεχομένως να εξαρθρώσουν συμμορίες», συμπληρώνει.
Το IWF είναι ένας από τους τρεις παγκόσμιους οργανισμούς που έχουν την άδεια να αναζητούν ενεργά περιεχόμενο παιδικής κακοποίησης στο διαδίκτυο και πέρυσι βοήθησε στην αφαίρεση 291.270 ιστοσελίδων που μπορεί να περιέχουν χιλιάδες εικόνες και βίντεο.
Το ίδρυμα, που εδρεύει στο Κέιμπριτζ, βοήθησε στην αφαίρεση σχεδόν πέντε φορές περισσότερων εικόνων παιδικής κακοποίησης που δημιουργήθηκαν με τεχνητή νοημοσύνη φέτος, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, ανεβαίνοντας στις 245 από 51 το 2023.
Η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα τέσσερις νέους νόμους για την καταπολέμηση των εικόνων που δημιουργούνται με AI.
Το περιεχόμενο που παρακολουθεί η Ταμσίν ΜακΝάλι και η ομάδα της, που αριθμεί 30 άτομα, είναι δύσκολο, αλλά γνωρίζει ότι η δουλειά τους βοηθά στην προστασία των παιδιών.
«Κάνουμε τη διαφορά και γι’ αυτό το κάνω», δήλωσε η επικεφαλής της ομάδας.
«Το πρωί της Δευτέρας μπήκα στην υπηρεσία και είχαμε πάνω από 2.000 αναφορές από πολίτες που έπεσαν τυχαία πάνω σε τέτοιες εικόνες. Λαμβάνουμε εκατοντάδες αναφορές κάθε μέρα. Ελπίζω πραγματικά όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό είναι πρόβλημα και να συμβάλουν ώστε να σταματήσει να συμβαίνει εξαρχής. Εύχομαι η δουλειά μου να μην υπήρχε, αλλά όσο υπάρχει το διαδίκτυο, θα υπάρχει ανάγκη για δουλειές σαν τη δική μου, δυστυχώς. Όταν λέω στους ανθρώπους τι κάνω, συχνά δεν μπορούν να πιστέψουν ότι αυτή η δουλειά υπάρχει. Και μετά ρωτούν: “Γιατί να θέλεις να το κάνεις αυτό;”», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Πολλοί συντονιστές περιεχομένου σε τεχνολογικές εταιρείες έχουν προχωρήσει σε νομικές ενέργειες, ισχυριζόμενοι ότι η εργασία αυτή κατέστρεψε την ψυχική τους υγεία. Ωστόσο, το ίδρυμα διαβεβαιώνει ότι η μέριμνά του για τους εργαζομένους είναι «υψηλού επιπέδου».
Οι αναλυτές του φιλανθρωπικού οργανισμού υποβάλλονται σε υποχρεωτική μηνιαία συμβουλευτική υποστήριξη, εβδομαδιαίες ομαδικές συναντήσεις και τακτική φροντίδα ψυχικής υγείας.
Το IWF έχει αυστηρές οδηγίες, διασφαλίζοντας ότι προσωπικά τηλέφωνα δεν επιτρέπονται στο γραφείο και ότι καμία εργασία, συμπεριλαμβανομένων των emails, δεν μεταφέρεται εκτός εργασιακού χώρου.
Παρόλο που έκανε αίτηση για τη δουλειά, η Μανόν, επίσης μη πραγματικό όνομα, δεν ήταν σίγουρη αν θα μπορούσε να την αντέξει.
«Δεν μου αρέσει ούτε να βλέπω ταινίες τρόμου, οπότε δεν ήμουν καθόλου σίγουρη αν θα μπορούσα να το κάνω», δήλωσε η Μανόν, που είναι 20 ετών και από τη νότια Ουαλία.
«Αλλά η υποστήριξη που λαμβάνουμε είναι τόσο έντονη και ευρείας κλίμακας, που είναι καθησυχαστική. Όπως κι αν το δεις, κάνεις το διαδίκτυο ένα καλύτερο μέρος και δεν υπάρχουν πολλές δουλειές όπου μπορείς να το κάνεις αυτό καθημερινά», συμπληρώνει.
