Σαν σήμερα 26 Ιανουαρίου, πριν από 5 χρόνια, ο Κόμπι Μπράιαντ έφυγε από τη ζωή σε δυστύχημα με ελικόπτερο μαζί με την μικρή του κόρη, σκορπίζοντας θλίψη σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο «Black Mamba», όπως τον αποκαλούσαν, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του μπάσκετ, ένας πραγματικός θρύλος που κατέκτησε 5 πρωταθλήματα NBA με τους Λος Άντζελες Λέικερς, δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια και αναρίθμητες ατομικές διακρίσεις.
Είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του NBA που έχει πετύχει πάνω από 40 πόντους εναντίον όλων των αντιπάλων του σε μία σεζόν, κατέχει την επίδοση των 81 πόντων σε έναν αγώνα εναντίον των Τορόντο Ράπτορς το 2006 (που αποτελεί τη δεύτερη υψηλότερη επίδοση σκοραρίσματος σε έναν αγώνα NBA μετά τους 100 πόντους του Γουίλτ Τσάμπερλεϊν), έχει συμπεριληφθεί 18 φορές στο All-Star Game, ανακηρύχθηκε MVP του πρωταθλήματος το 2008 και κατέκτησε δύο διαδοχικά βραβεία MVP των τελικών το 2009 και το 2010 και μπήκε στο Hall of Fame του μπάσκετ. Και όλα αυτά είναι μόνο μερικές από τις επιδόσεις και διακρίσεις ενός μπασκετμπολίστα που έγινε σύμβολο της σκληρής δουλειάς και της αδιάκοπης επιδίωξης της τελειότητας, αποτελώντας έμπνευση για εκατομμύρια νέους σε όλο τον κόσμο.
Μία λιγότερο γνωστή του όμως διάκριση που είχε ήταν από τον κόσμο του κινηματογράφου.
Το 2018, ο Κόμπι Μπράιαντ έγραψε και συμμετείχε στην παραγωγή της ταινίας μικρού μήκους «Dear Basketball». Η ταινία ήταν εμπνευσμένη από το γράμμα που είχε γράψει το 2015 για να ανακοινώσει την αποχώρησή του από το άθλημα. Με τη σκηνοθεσία του Γκλεν Κιν, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Disney, και τη μουσική του θρυλικού Τζον Γουίλιαμς, η ταινία συνδύαζε κινούμενα σχέδια και αφήγηση, με τη φωνή του ίδιου του Κόμπι.
Η ταινία αυτή απέσπασε εξαιρετικές κριτικές για τη συναισθηματική της δύναμη, την καλλιτεχνική της αισθητική και το προσωπικό μήνυμα που μετέφερε. Στα 90ά Βραβεία Όσκαρ, το «Dear Basketball» κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους, κάνοντας τον Κόμπι τον πρώτο επαγγελματία αθλητή που κέρδισε ποτέ αυτό το βραβείο.
Ο ίδιος, κατά την παραλαβή του Όσκαρ, δήλωσε συγκινημένος: «Ως αθλητές, συχνά μας λένε να “παραμένουμε στον τομέα μας”. Χαίρομαι που κάναμε κάτι περισσότερο από αυτό». Η στιγμή αυτή απέδειξε ότι ο Κόμπι δεν ήταν μόνο ένας αθλητικός θρύλος, αλλά και μια πολυδιάστατη προσωπικότητα με πάθος για τη δημιουργία και την αφήγηση ιστοριών.
Η ταινία «Dear Basketball» δεν ήταν απλώς μια καλλιτεχνική προσπάθεια, αλλά ένας φόρος τιμής στο άθλημα που αγάπησε και στον ίδιο τον εαυτό του ως παιδί που ονειρευόταν να παίξει στο NBA. Στην πραγματικότητα, αποτύπωνε την πορεία του από ένα αγόρι γεμάτο όνειρα μέχρι έναν θρύλο που έγραψε ιστορία.
Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, η κληρονομιά του Κόμπι Μπράιαντ συνεχίζει να εμπνέει, όχι μόνο για τα όσα πέτυχε στο μπάσκετ, αλλά και για τον τρόπο που δίδαξε σε όλους να κυνηγούν τα όνειρά τους, ανεξάρτητα από τα όρια που επιβάλλει η κοινωνία.
