Ένα μυστήριο 1.400 ετών λύθηκε πρόσφατα, προσφέροντας στους ερευνητές βαθύτερη κατανόηση του πολιτισμού των Αβορίγινων. Οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι τα παράξενα «δαχτυλίδια» που βρίσκονται στα περίχωρα της Μελβούρνης δεν έχουν σχέση με εξωγήινους, όπως είχε θεωρηθεί αρχικά, αλλά δημιουργήθηκαν από τους Αβορίγινες Wurundjeri Woi-wurrung, όταν στην Ελλάδα ξεκινούσε η Μυκηναϊκή εποχή.
Τα μεγάλα δαχτυλίδια στη Sunbury, παρόμοια με εκείνα που έχουν βρεθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Καμπότζη, παρέμεναν μυστήριο για πολλά χρόνια. Πιστεύεται ότι οι αρχαίοι λαοί δημιουργούσαν αυτά τα κυκλικά σχήματα, σκάβοντας τη γη και σχηματίζοντας κύκλους σε διάμετρο εκατοντάδων μέτρων.
Σύμφωνα με την Daily Mail, πάνω από 400 τέτοια δαχτυλίδια υπήρχαν κάποτε στη Νέα Νότια Ουαλία και το Κουίνσλαντ, αλλά σήμερα απομένουν περίπου 100, καθώς πολλά καταστράφηκαν μετά την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία. Αυτά τα δαχτυλίδια έχουν σημαντική πολιτιστική και ιστορική σημασία για τους Αβορίγινες.
Οι πρεσβύτεροι του πολιτισμού Wurundjeri Woi-wurrung εξηγούν ότι τα δαχτυλίδια αντανακλούν την κατοχή, την αποικιοκρατία, την αυτοδιάθεση, την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα του λαού τους.
Μια πρόσφατη μελέτη, δημοσιευμένη στο Australian Archaeology, ανέδειξε ότι ενώ προηγούμενες έρευνες υποδείκνυαν ότι τα δαχτυλίδια ήταν ιεροί χώροι, λίγα είχαν τεκμηριωθεί για την πολιτιστική τους αξία και τον ρόλο τους. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η κατανόηση των δαχτυλιδιών απαιτεί γνώση της σύνδεσης των Αβορίγινων με τη γη και την επίδραση των προγόνων τους στην περιοχή.
Οι Αβορίγινες καθάριζαν τη γη, αφαιρούσαν φυτά και έξυναν το χώμα και τους βράχους, για να δημιουργήσουν τα δαχτυλίδια. Οι πέτρες τοποθετούνταν με στρώσεις, ενώ ανάβονταν φωτιές και χρησιμοποιούνταν εργαλεία από πέτρα για εργασίες μέσα στα δαχτυλίδια.
Μία θεωρία υποστηρίζει ότι τα δαχτυλίδια μπορεί να χρησιμοποιούνταν για τελετουργικούς σκοπούς. Παρόλο που ο ακριβής σκοπός των «Δαχτυλιδιών της Sunbury» έχει χαθεί στο μακρινό παρελθόν, παραμένουν σύμβολα πολιτιστικής κληρονομιάς που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά.
Σημαντική ανακάλυψη έγινε επίσης το 2020, όταν αρχαιολόγοι εντόπισαν τα παλαιότερα υποθαλάσσια αρχαιολογικά ευρήματα των Αβορίγινων στα ανοιχτά της Pilbara στη Δυτική Αυστραλία. Εκατοντάδες λίθινα εργαλεία, όπως πέτρες λείανσης, βρέθηκαν σε βάθος έως και 2,4 μέτρων, σε περιοχές που είχαν κατακλυστεί από τη θάλασσα πριν από 8.000 έως 18.000 χρόνια.
Αυτές οι ανακαλύψεις ενισχύουν την κατανόηση της πολιτιστικής και ιστορικής σημασίας των Αβορίγινων και τη διαχρονική τους σχέση με το περιβάλλον.
