Ο καταδικασμένος σε θάνατο, Κάρεϊ Ντέιλ Γκρέισον, εκτελέστηκε την Πέμπτη το βράδυ με μια αμφιλεγόμενη μέθοδο εκτέλεσης χρησιμοποιώντας υποξία αζώτου, αφού απόλαυσε ένα πλούσιο τελευταίο γεύμα. Ο Γκρέισον, 50 ετών, εκτελέστηκε στις 6:33 μ.μ. τοπική ώρα, αφού εισέπνευσε αέριο άζωτο από μια μάσκα, στο πλαίσιο της νέας μεθόδου εκτέλεσης της Πολιτείας της Αλαμπάμα, που προκαλεί θάνατο λόγω έλλειψης οξυγόνου.
Ωστόσο, ο Γκρέισον δεν υπήρξε ήρεμος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Στο τελευταίο του λόγο, απευθύνθηκε στον διευθυντή των φυλακών λέγοντας: «Πρέπει να φύγεις», ενώ φαινόταν να δείχνει με το μεσαίο του δάχτυλο προς το κοινό στην αίθουσα του παρατηρητηρίου. Ο Γκρέισον είχε παραμείνει για χρόνια στη φυλακή μετά την άγρια δολοφονία της 37χρονης Βίκι ΝτεΜπλιέξ το 1994, όταν ήταν μόλις 19 ετών και οι συνυπεύθυνοι ήταν κάτω των 18.
Αν και δεν ήθελε να φάει πρωινό ή μεσημεριανό γεύμα, ο Γκρέισον επέλεξε για το τελευταίο του γεύμα να καταναλώσει ένα πιάτο θαλασσινών, μαλακά τάκος, πατάτες τηγανητές με γκουακαμόλε και ένα Mountain Dew Blast. Η εκτέλεση ξεκίνησε στις 6:12 μ.μ., όταν το αέριο άρχισε να ρέει, προκαλώντας αναπνευστικά προβλήματα και συστολές στο σώμα του.
Η Δικαιοσύνη είχε επιβάλει στον Γκρέισον τη θανατική ποινή για την άγρια δολοφονία της ΝτεΜπλιέξ. Στην προσπάθειά του να αποτρέψει την εκτέλεση, οι δικηγόροι του υποστήριξαν ότι η μέθοδος υποξίας αζώτου συνιστά μια ακραία μορφή βασανιστηρίων, καθώς προκαλεί βασανιστικούς πόνους στον κρατούμενο. Ωστόσο, το ανώτατο δικαστήριο αρνήθηκε να αναστείλει την εκτέλεση την τελευταία στιγμή.
Σύμφωνα με την Daily Mail οι διαμαρτυρίες για την εκτέλεση συνεχίστηκαν από υποστηρικτές του Γκρέισον, οι οποίοι ανέφεραν ότι είχε υποστεί τραυματική παιδική ηλικία, με την απώλεια της μητέρας του και την παραμέληση από τον πατέρα του, γεγονός που συνέβαλε στην πρώιμη κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ. Ωστόσο, η κυβερνήτης της Αλαμπάμα, Κέι Ιβί, υπερασπίστηκε την απόφασή της να μην παρέμβει, τονίζοντας ότι οι πράξεις του Γκρέισον ήταν «ειδεχθείς» και «ανεξήγητα κακές» και πως η εκτέλεση ήταν δίκαιη για τη Βίκι ΝτεΜπλιέξ και την οικογένειά της.
Η εκτέλεση και οι σχετικές αντιδράσεις έφεραν στο φως τα έντονα ηθικά και νομικά ζητήματα γύρω από την εκτέλεση των κρατουμένων με αμφιλεγόμενες μεθόδους, εντείνοντας τη συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πρακτικές της θανατικής ποινής στις ΗΠΑ.
