Η χερσαία εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο συμπληρώνει σε λίγο τη δεύτερη εβδομάδα της, καθώς ο πόλεμος του Ισραήλ έχει ήδη μπει στον δεύτερο χρόνο του. Οι εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός έχουν αυξηθεί μετά την αεροπορική επιδρομή στη Βηρυτό το βράδυ της Πέμπτης και τον τραυματισμό την Παρασκευή, για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα, ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ στο νότιο Λίβανο από ισραηλινά στρατιωτικά πυρά.
Μια νέα επίθεση πραγματοποιείται στην Τζαμπάλια, στη βόρεια Γάζα, παρά τις επίμονες εκκλήσεις για τερματισμό της σύγκρουσης εκεί. Οι σύμμαχοι του Ισραήλ καλούν επίσης σε αυτοσυγκράτηση, καθώς η χώρα ετοιμάζεται να προβεί σε αντίποινα κατά του Ιράν, μετά την επίθεση με βαλλιστικούς πυραύλους.
Ωστόσο, το Ισραήλ θα συνεχίσει να ακολουθεί το δικό του δρόμο και να αντιστέκεται σε αυτή την πίεση και οι λόγοι είναι τρεις, γράφει το βρετανικό BBC: Η 7η Οκτωβρίου, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και οι ΗΠΑ.
Αυτό το καλοκαίρι, το Ισραήλ επέλεξε να κλιμακώσει τη σύγκρουσή του με τη Χεζμπολάχ, χωρίς να ζητήσει προηγούμενη έγκριση από τις ΗΠΑ. «Ως ο μακροβιότερος πρωθυπουργός του Ισραήλ, ο Νετανιάχου έχει μάθει από περισσότερα από 20 χρόνια εμπειρίας ότι η αμερικανική πίεση είναι κάτι που μπορεί να αντέξει, αν όχι να αγνοήσει. Ο Νετανιάχου γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ, ιδίως σε μια χρονιά εκλογών, δεν θα αναλάβουν δράση που θα τον αναγκάσει να παρεκκλίνει από την επιλεγμένη πορεία του (και πιστεύει, σε κάθε περίπτωση, ότι πολεμά και τους εχθρούς της Αμερικής)», σημειώνει το δημοσίευμα.
Διαφορετικός υπολογισμός
Ειδικά όσον αφορά την τελευταία κλιμάκωση, θα ήταν λάθος να υποθέσουμε ότι ο Νετανιάχου λειτουργεί εκτός του ισραηλινού πολιτικού ρεύματος. Αν μη τι άλλο, η πίεση που του ασκείται είναι να γίνει πιο σκληρός για να χτυπήσει πιο δυνατά κατά της Χεζμπολάχ, αλλά και του Ιράν.
Όταν ένα σχέδιο κατάπαυσης του πυρός στο Λίβανο προτάθηκε από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία τον περασμένο μήνα, η κριτική για την προτεινόμενη εκεχειρία των 21 ημερών προήλθε από την αντιπολίτευση και την κύρια αριστερή ομάδα στο Ισραήλ, καθώς και από τα δεξιά κόμματα.
Το Ισραήλ είναι αποφασισμένο να συνεχίσει τους πολέμους του τώρα, όχι μόνο επειδή αισθάνεται ότι μπορεί να αντέξει τη διεθνή πίεση, αλλά και επειδή η ανοχή του Ισραήλ στις απειλές που αντιμετωπίζει έχει αλλάξει μετά την 7η Οκτωβρίου.
Η Χεζμπολάχ έχει δηλώσει εδώ και χρόνια τον στόχο της να εισβάλει στη Γαλιλαία στο βόρειο Ισραήλ. Τώρα που οι Ισραηλινοί έχουν βιώσει την πραγματικότητα της διείσδυσης ενόπλων σε σπίτια, αυτή η απειλή δεν μπορεί να περιοριστεί, πρέπει να απομακρυνθεί.
Η αντίληψη του Ισραήλ για τον κίνδυνο έχει επίσης αλλάξει. Οι μακροχρόνιες αντιλήψεις για τις στρατιωτικές κόκκινες γραμμές στην περιοχή έχουν εξατμιστεί. Τον τελευταίο χρόνο διαπράχθηκαν αρκετές πράξεις που θα μπορούσαν, μέχρι πρόσφατα, να οδηγήσουν σε μια ολοκληρωτική σύγκρουση, ρίχνοντας βόμβες και πυραύλους στην Τεχεράνη, τη Βηρυτό, το Τελ Αβίβ και την Ιερουσαλήμ.
Το Ισραήλ δολοφόνησε τον επικεφαλής της Χαμάς, ενώ ήταν φιλοξενούμενος των Ιρανών στην Τεχεράνη- σκότωσε επίσης ολόκληρη την ηγεσία της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένου του Χασάν Νασράλα- δολοφόνησε ανώτερους ιρανούς αξιωματούχους μέσα σε διπλωματικά κτίρια στη Συρία.
Η Χεζμπολάχ έχει εκτοξεύσει περισσότερους από 9.000 πυραύλους, ρουκέτες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε ισραηλινές πόλεις, συμπεριλαμβανομένων βαλλιστικών πυραύλων στο Τελ Αβίβ. Οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν Χούθι στην Υεμένη έχουν επίσης εκτοξεύσει μεγάλους πυραύλους σε πόλεις του Ισραήλ, οι οποίοι αναχαιτίστηκαν από την ισραηλινή άμυνα καθώς εισήλθαν ξανά στη γήινη ατμόσφαιρα πάνω από το κεντρικό Ισραήλ. Το Ιράν έχει εξαπολύσει όχι μία, αλλά δύο επιθέσεις κατά του Ισραήλ τους τελευταίους έξι μήνες, στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 500 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πύραυλοι. Το Ισραήλ εισέβαλε στον Λίβανο.
Οποιοδήποτε από αυτά θα μπορούσε, στο παρελθόν, να έχει επισπεύσει έναν περιφερειακό πόλεμο. Το γεγονός ότι δεν το έκαναν, θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ένας συνήθως προσεκτικός ισραηλινός πρωθυπουργός αποφασίζει για την επόμενη κίνησή του.
