Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι γονείς που, στην προσπάθειά τους να κάνουν τη ζωή τους κάπως ευκολότερη, επιλέγουν να πουν μερικά… ψεματάκια στα παιδιά τους!
Σύμφωνα όμως με ερευνητές από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, τα παιδιά δεν ξεγελιούνται εύκολα και μπορούν να αντιληφθούν αυτήν την τακτική.
Μάλιστα, γνωρίζουν πότε οι γονείς τους ή οι καθηγητές τους συγκρατούν εσκεμμένα πληροφορίες από τα ίδια.
Όπως αναφέρει η έρευνα, μόλις αντιληφθούν ότι «κάτι πάει στραβά», θα προσπαθήσουν να γεμίσουν τα κενά στην πληροφόρηση από μόνα τους.
«Το να καθορίσουμε ποιον μπορούμε να εμπιστευόμαστε είναι μια πολύ σημαντική δεξιότητα, που μαθαίνει κανείς σε πολύ μικρή ηλικία, καθώς η γνώση μας για τον κόσμο προέρχεται από άλλους ανθρώπους» εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης Hyowon Gweon στη MailOnline.
«Όταν κάποιος μας παρέχει μια πληροφορία, αυτό που μαθαίνουμε δεν είναι μόνο αυτό που μας μεταφέρει, αλλά και κάτι για το ίδιο το άτομο. Αν η πληροφορία είναι ακριβής και ολοκληρωμένη, τότε μπορεί να εμπιστευτούμε ξανά αυτό το άτομο στο μέλλον. Αν όμως μας μεταφέρει κάτι λάθος ή αποκρύψει μέρος της πληροφορίας που θα ήταν σημαντικό να γνωρίζουμε, τότε δεν θα κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη μας. Αντίθετα, θα γίνουμε περισσότεροι σκεπτικοί τόσο για το ίδιο το άτομο, όσο και γι’ αυτά που μας λέει και θα αναζητήσουμε πληροφόρηση και από άλλες πηγές» πρόσθεσε η ίδια.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cognition.
«Χτίστηκε» επάνω σε μία μελέτη του 2011, στην οποία οι ερευνητές μελέτησαν τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά συμπεριφέρονται όταν ένας δάσκαλος εξηγεί μόνο μία λειτουργία ενός παιχνιδιού, το οποίο μπορεί να κάνει τέσσερα διαφορετικά πράγματα.
«Τα παιδιά μπορούν να αξιολογήσουν τους άλλους βασιζόμενα στο ποιος τους παρέχει επαρκή πληροφόρηση ή όχι, για την εξαγωγή κάποιου συμπεράσματος. Ακόμη, μπορούν ν να προσαρμόσουν τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν κάτι από ένα δάσκαλο, ανάλογα με το αν αυτός έχει διαπράξει κάποια “αμαρτία παράλειψης” ή όχι» κατέληξε η Dr. Gweon.
