Τελικά, το μέγεθος μετράει; Έρευνες δείχνουν πως ναι, τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο. Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών (Proceedings of the National Academy of Science), έδειξε πως η φυσική επιλογή (μέσω των γυναικείων προτιμήσεων) ήταν ο παράγοντας που καθόρισε το σημερινό μέγεθος του ανδρικού μορίου.

Τα άλλα πρωτεύοντα ζώα, όπως οι πίθηκοι, υπολείπονται του ανθρώπου και από άποψης γεννητικών οργάνων. Οι βιολόγοι γνωρίζουν πως το σχήμα του πέους άλλων ειδών αποκαλύπτει πληροφορίες σχετικά με το τι έπαιξε ρόλο στην εξέλιξη των ζώων αυτών. Σκέφτηκαν λοιπόν πως οι άνθρωποι δε γίνεται να αποτελούν εξαίρεση.

Έτσι, για να κατανοήσουν τι οδήγησε τα ανθρώπινα αρσενικά να αναπτύξουν τόσο σχετικά μεγάλα μόρια, οι μελετητές δημιούργησαν εικονικές αναπαραστάσεις ανδρών με πολλές διαφορές στα χαρακτηριστικά τους, μεταξύ αυτών και στο μήκος του πέους τους. Στη συνέχεια, έδειξαν 53 από τις απεικονίσεις σε 105 γυναίκες και ζήτησαν να βαθμολογήσουν τις αναπαραστάσεις βάσει σεξουαλικής ελκυστικότητας.

Οι ερωτηθείσες θεώρησαν ως πιο ελκυστικά τα μοντέλα που αναπαριστούσαν ψηλότερους άντρες με μεγαλύτερη αναλογία ώμων-γλουτών και μακρύτερα μόρια– ωστόσο η προτίμησή τους αυτή είχε και κάποιους περιορισμούς.

Οι άντρες που ξεπερνούσαν το όριο του «μεγάλου μεγέθους» βαθμολογήθηκαν οριακά άνω του μετρίου.

Ο ερευνητής Brian Mautz, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα του Καναδά, λέει ότι υπάρχει ένα όριο για κάθε χαρακτηριστικό, ένα θεωρητικό όριο ελκυστικότητας, πέραν του οποίου οι βαθμολογήσεις των γυναικών αρχίζουν να πέφτουν.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως το πιο ιδανικό πέος θα μετρούσε 12,8-14,2 εκ. μήκους σε μη διεγερμένη κατάσταση. Ο επιστήμονας λέει πως το ιδανικό αυτό μήκος είναι σχετικά πλησιέστερο στον παγκόσμιο μέσο όρο (των 9 εκατοστών) απ’ ό,τι είναι τα άλλα ιδανικά μεγέθη (όπως για παράδειγμα της αναλογίας ώμων-γλουτών), πράγμα που σημαίνει πως οι γυναίκες προτιμούν ακραία ύψη και αναλογία ώμων-γλουτών αλλά λιγότερο ακραίο μέγεθος πέους.

Αλλά, όπως επισημαίνεται, η προτίμηση των γυναικών για συντρόφους με μεγαλύτερα μόρια δε σημαίνει απαραίτητα πως ευθύνονται αποκλειστικά αυτές για την εξέλιξη του ανδρικού μορίου.

Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει ένα ακόμη αναπάντητο ερώτημα: Οι άνδρες αυτοί τείνουν να έχουν περισσότερους απογόνους (που έχουν γονίδια για μεγάλα μόρια) ή μήπως όχι;