Όταν ο Jorge Bergoglio επισκέφτηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ταξίδι του έγινε πρωτοσέλιδο στον τύπο, όπως και οι επισκέψεις του Karol Wojtyla και του Giovanni Montini. Ο Bergoglio είναι πιο γνωστός ως Πάπας Φραγκίσκος, ενώ οι John Paul II και ο Paul VI ήταν οι προκάτοχοί του.
Γιατί όμως οι καρδινάλιοι είθισται να αλλάζουν τα ονόματά τους όταν εκλέγονται πάπες; Δεν υπάρχει αυστηρό δόγμα που να το απαιτεί, καθώς για αιώνες οι άνδρες που αναλάμβαναν την κορυφαία θέση στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία διατηρούσαν τα βαπτιστικά ονόματά τους.
Ο πρώτος που υιοθέτησε ένα νέο όνομα μετά την ανάδειξή του σε πάπα ήταν ο Πάπας Ιωάννης Β’ το 533. Γεννημένος ως Mercurio, ένιωθε άβολα να έχει το όνομα ενός ειδωλολατρικού θεού ενώ υπηρετούσε ως ποντίφικας. Οι διάδοχοί του δεν ακολούθησαν τα βήματα του, μέχρι που ο Pietro Canepanova να επιλεγεί πάπας το 983. Δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει το όνομα του Αγίου Πέτρου, του πρώτου πάπα, και έτσι το άλλαξε σε John XIV.
Ακολούθησε ο Giovanni di Gallina Alba, ο οποίος διατήρησε το όνομα της γέννησής του και έγινε John XV. Μετά το θάνατό του το 956, οι πάπες άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα ψευδώνυμο, σε αρκετά τακτική βάση. Ο τελευταίος πάπας που χρησιμοποίησε το πραγματικό του όνομα ήταν ο Adrian VI το 1522 (ήταν επίσης ο τελευταίος μη Ιταλός που εκλέχθηκε μέχρι το 1978).
Το όνομα που επιλέγεται από κάθε πάπα έχει συχνά κάποιον σκοπό. Για παράδειγμα, ο Bergoglio επέλεξε το Φραγκίσκος προς τιμήν του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, υποδηλώνοντας, έτσι, τη δέσμευσή του προς τους φτωχούς. Μάλιστα, είναι ένας από τους 44 πάπες που έχει ένα μοναδικό όνομα. Το πιο δημοφιλές όνομα στην ιστορία ήταν το Ιωάννης, που χρησιμοποιήθηκε από 21 πάπες, ενώ υπήρξαν 16 Γρηγόρηδες και 15 Βενέδικτοι.
