Η εφεύρεση του αόρατου σκύλου αφορά κυρίως ανθρώπους που θέλουν να έχουν την ψευδαίσθηση ότι δεν είναι μόνοι τους.
Η ευρεσιτεχνία κατοχυρώθηκε το 1997 και αποσκοπεί να προσφέρει συντροφιά σε μοναχικά άτομα. Αποτελείται από ένα μακρύ, άκαμπτο και σωληνοειδές λουρί, που καταλήγει σε ένα προστατευτικό σκελετό που υποτίθεται ότι τοποθετείται στο στόμα του σκύλου.
Το μόνο που λείπει βέβαια είναι ο σκύλος, αν και στο μυαλό του κατόχου, μετά από αυτόν τον μηχανισμό, είναι παρών. Σε αυτό βέβαια συνηγορεί και η ύπαρξη ενός ειδικού κουμπιού που εκπέμπει γαύγισμα ή κλάμα για να κάνει τη ψευδαίσθηση πιο ρεαλιστική.
Πλέον όλοι οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν λόγο να χαμογελούν αφού θα έχουν λύσει το πρόβλημα της μοναξιάς με τον πιο απλό τρόπο.