«Ποτέ μη γνωρίσεις τους ήρωές σου», λέει μια σοφή αμερικανική παροιμία, που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γραφεί από κάποιον συνεπαρμένο με το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της δεκαετίας του 1960 που είχε μόλις γνωρίσει τον αιδεσιμότατο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Μισό αιώνα μετά τον θάνατο του ανθρώπου που είχε ένα όνειρο και άλλαξε τη μοίρα των Αφροαμερικανών, ο παθιασμένος πάστορας παραμένει -και δικαιολογημένα- ήρωας για εκατομμύρια ανθρώπους, αν και όπως ξέρουμε κάθε ήρωας έχει και τα τρωτά του σημεία. Για λίγο περισσότερο από 15 χρόνια, κατά τη διάρκεια της πιο θερμής περιόδου του κινήματος κατά των φυλετικών διακρίσεων, ο δρ Κινγκ στάθηκε μπροστά από τις κάμερες και ενώπιον τεράστιων ακροατηρίων ως η ιδανική ενσάρκωση ενός αγγελικού ανθρώπου. Άγγελος δεν ήταν βέβαια, καθώς στην προσωπική του ζωή δεν έπαυε να ήταν κι αυτός άνθρωπος με τις αδυναμίες και τα σκοτεινά του σημεία. Αποκαλύψεις για τη δράση του συνεχίζουν να βγαίνουν στη δημοσιότητα, καλώντας σε μια εκ νέου εκτίμηση του ανθρώπου Κινγκ που μετατράπηκε στο πιο εξέχον σύμβολο του ειρηνικού αγώνα για τη διεκδίκηση πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών υπέρ των Αφροαμερικανών. Κι ενώ το FBI έκανε τα πάντα για να κηλιδώσει τη δημόσια εικόνα του με μια σειρά χαλκευμένων δημοσιευμάτων, φτάνοντας ακόμα και να τον χαρακτηρίσει «διάβολο» και «ανώμαλο κτήνος» σε μια ανώνυμη επιστολή μίσους που του είχε στείλει το 1964 απειλώντας τον ότι θα αποκαλύψει τις απιστίες του, ο ίδιος ο Κινγκ είχε τη φωλιά του αρκετά λερωμένη…
Η λογοκλοπή της διδακτορικής του διατριβής
Κι άλλες κατηγορίες για λογοκλοπή
Οι «απιστίες» του FBI που ήταν ολότελα αληθινές
Το σκανδαλοθηρικό τέλος