Η ζωή μιας τρανσέξουαλ πανκ τραγουδίστριας σε δύο κόσμους με ναρκωτικά, σεξ και πολλούς δαίμονες

«Στο κελί της φυλακής κάθισα δίπλα σε μία περίεργη περσόνα, με σορτσάκι και άσπρη φανέλα. Μου χαμογέλασε και μου είπε με νόημα “σε λίγο θα βγάζουν προς πώληση μέλη των σωμάτων των κρατουμένων. Όλα για το κέρδος”. Του χαμογέλασα και έγνεψα καταφατικά μιας και δεν ήθελα να αμφισβητήσω τη σοφία του». Ο Τομ Γκάμπελ -τότε- περιγράφει γλαφυρά μία από τις φορές που μπήκε στη «στενή». Εκείνη την συγκεκριμένη την είχε γλυτώσει με 500 δολάρια εγγύηση. Ένα ευτελές ποσό που το έβγαζε σε μία ώρα με το συγκρότημα του, τους πάνκιδες Against Me!. Ήταν σ’ εκείνο το σημείο της καριέρας του που ο εγωισμός και το «ροκ σταρ» όνειρο άρχισαν να τον τυφλώνουν. Και όλα αυτά αναγράφονται πολύ αναλυτικά στο βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες με τον τίτλο “Tranny: Confessions of Punk Rock’s Most Infamous Anarchist Sellout”. Εκεί η Laura jane Grace παρέα με τον Dan Ozzi προσπαθούν να σκιαγραφήσουν τη μετάβαση από τη μία ζωή στην άλλη μέσα από τη διαθλασμένη σκοπιά του καλοπληρωμένου -σταρ- μουσικού. Ήταν 2007 και μόλις είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ «New Wave», το πρώτο σε μεγάλη δισκογραφική, την Sire Records και εκείνο το σημείο καμπής όπου οι παλιοί οπαδοί του συγκροτήματος είχαν ήδη δημιουργήσει ένα γερό πυρήνα «αντιφρονούντων». Εκείνων που έβλεπαν το αγαπημένο τους συγκρότημα, με τους βαθύτατα πολιτικοποιημένους στίχους και την επιθετική στάση απέναντι στα κάθε λογής στερεότυπα, να βυθίζεται στην ευκολία των χρημάτων. Να ξεπουλούν την ψυχή τους για ένα συμβόλαιο. Να ζεις μέσα στις ελευθεριακές κοινότητες της Φλόριντα και μετά από μία δεκαετία να γίνεσαι εκατομμυριούχος μουσικός, παίζοντας πανκ, είναι μία κατάσταση που δεν μπορούσε εύκολα να χωνευθεί από τους φανς.

Ναρκωτικά, αλκοόλ, μουσική και οι προσωπικοί δαίμονες

Ο Τομ Γκάμπελ και οι Against Me! Θα έπαιζαν σ’ ένα κλαμπ στο Ταλαχάσι της Φλόριντα, ένα μέρος που το ήξεραν καλά. Αυτό που δεν φανταζόταν ο Γκάμπελ ήταν πως στο καφέ που επέλεξε αυτός και η γυναίκα του να πιούν ένα τσάι, θα πραγματοποιούνταν συναυλία anti-Against Me!, από αμετανόητους πάνκιδες. Με έναν από αυτούς ο Γκάμπελ ήρθε στα χέρια. «Είδα το αφισάκι που έγραφε στο μέτωπο μου “πουλημένος” και ξάφνου όλα μαύρισαν. Άρχισα να του χτυπάω το πρόσωπο στον πάγκο του μπαρ μέχρι που λιποθύμησε. Δεν είχα προσέξει ωστόσο ότι αυτός ο πάνκης δεν ήταν μόνος του. Αρκετά άτομα έπεσαν πάνω μου και άρχισαν να με χτυπούν μέχρι που ήρθε η αστυνομία», ανέφερε και συμπλήρωσε πικραμένος «μου έδωσαν την επιλογή να τελειώσω τη συναυλία και να με συλλάβουν μετά. Και αυτό έκανα, εξαντλημένος,  ψυχολογικό ράκος και τελείως μεθυσμένος, πήγα πίσω στο βανάκι της περιοδείας, κατέβασα δύο βάλιουμ και βγήκα». Είχε απογοητεύσει τη μπάντα του, και την γυναίκα του. Αλλά κυρίως τον εαυτό του. Η οργή και η πίεση που ένιωθε ήταν τεράστια. «Στο πρόσωπο αυτού που διέλυα έβλεπα όλους όσοι με χλεύαζαν για την πορεία της καριέρας μου, που με χτύπαγαν όσο ήμουν πιτσιρικάς γιατί ντυνόμουν διαφορετικά και σε όλους αυτούς τους αποτυχημένους που απλά με ζηλεύουν». Το «Εγώ» είχε μπει πάνω από το «Εμείς», της καλλιτεχνικής και της προσωπικής ζωής του. «Μία μέρα ξύπνησα από ένα όνειρο όπου εγώ και η γυναίκα του Άντριου, κάναμε σεξ παθιασμένα μέσα στο tour bus. Εγώ είχα γυναικεία γεννητικά όργανα, και πολύ μου άρεσε αυτή η λεπτομέρεια. Όλη η μπάντα μας παρακολουθούσε».

Η μετάβαση και η ζωή σε δύο κόσμους

«Όταν υπογράψαμε στη Sire Records, για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στη πίεση της προσωπικότητας μου σαν τρανσέξουαλ άτομο που δεν έχει εκδηλωθεί επίσημα ακόμα αλλά και στη πίεση των απαιτήσεων μίας μεγάλης πανκ ροκ μπάντας, χώθηκα μέχρι τα μπούνια στη κοκαΐνη και το αλκοόλ». Και συνεχίζει τονίζοντας πως «αν δεν έκανα αρκετά γραμμάρια κόκα μέσα στη μέρα, πίνοντας ένα μπουκάλι βότκα, τουλάχιστον για το βράδυ, δεν μπορούσα να είμαι λειτουργικός. Ακόμα και το να κοιμηθώ ήταν αδύνατο». Εκτός από τον εθισμό του σε ναρκωτικά και αλκοόλ είχε να παλέψει και με τους δαίμονες που εκείνος πίστευε πως τον ακολουθούσαν και πήγαζαν από την ολοένα και αυξανόμενη ανάγκη να ζει ως αυτό που πραγματικά ήταν αλλά δεν είχε γεννηθεί ως τέτοια. Γυναίκα. «Όταν υπογράψαμε το καινούριο συμβόλαιο, έκρυψα όλα τα γυναικεία ρούχα που είχα στη γκαρνταρόμπα μου. Είχα αυθυποβάλλει τον εαυτό μου πως δεν ήμουν ένα τρανσέξουαλ άτομο. Όλα ήταν στο μυαλό μου, το γεμάτο ντραγκς μυαλό μου και πρέπει να το αντιμετωπίσω σαν άνδρας». Και σε αυτό το σημείο οι σεξιστικές διακρίσεις που ο ίδιος κατήγγειλε μέσω των στίχων του, τον είχαν υποβάλλει σε μία άλλη μετάβαση. Το όνομα του συγκροτήματος δεν είναι καθόλου τυχαίο καθώς ενδόμυχα ο Γκάμπελ πάλευε απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Δεν ένιωθε καλά μέσα στο ίδιο του το σώμα και ως τραγουδιστής, κιθαρίστας και mainman της μπάντας προσπαθούσε να βγάλει τα εσώψυχα που κανένας και καμιά δεν μπορούσε να πιστέψει τότε, πόσο μάλλον να προβλέψει. Εκείνος έδινε πάντα μικρά στοιχεία όπως στο τέλος του τραγουδιού «Searching for a Former Clarity» που έγραφε με νόημα «ομολογώντας παιδικά μυστικά, καθώς ντυνόμουν με γυναικεία ρούχα ψυχαναγκαστικά, για λόγους που ποτέ δεν κατάλαβα».  Μέχρι που το ανακοίνωσε σχεδόν επίσημα στο τραγούδι «The Ocean»: «αν μπορούσα να επιλέξω θα είχα γεννηθεί γυναίκα. Η μητέρα μου κάποτε μου είχε πει πως θα με έβγαζε Laura. Θα μεγάλωνα και θα γινόμουν δυνατή και όμορφη όπως εκείνη και μία μέρα θα έβρισκα έναν καλό και έντιμο άνδρα να παντρευτώ». Κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα. Όλα αυτά που έγραφε στους στίχους έγιναν. Αλλά με μία γυναίκα, τη Heather, με την οποία μάλιστα το 2010 έκανε και ένα κοριτσάκι. Μόνο που στην πορεία η κόρη του, που της άρεσε να τον φωνάζει μπαμπά, έπρεπε να συνηθίσει να την φωνάζει με το νέο της όνομα: Laura Jane Grace. «Αποφάσισα και πήρα ένα χρόνο απόσταση απ’ όλα και σκέφτηκα πως αν και μετά απ’ αυτό το διάστημα θέλω να γίνω αυτό για το οποίο είχα γεννηθεί, θα το προχωρούσα. Και ο ένας χρόνος πέρασε και ήρθε το 2012. Η Heather ήταν η πρώτη που έπρεπε να το μάθει. Ήταν εξαιρετικά βοηθητική και συμπονετική. Σε όλη τη διάρκεια της μετάβασης φύλου. Και σαν σύζυγος και σαν μητέρα. Το σεξουαλικό κομμάτι είναι δύσκολο βέβαια γιατί εμένα συνεχίζει να με ανάβει η γυναίκα μου αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και για εκείνη. Ξέρετε δεν της αρέσουν οι γυναίκες». Και τα παιδιά στη μπάντα έδειξαν κατανόηση, καθώς και η μητέρα μου η οποία θα βρίσκεται δίπλα μου ό,τι και αν γίνει». Τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά με όλους τους ανθρώπους γύρω της ωστόσο. «Με τον πατέρα μου δεν έχουμε μιλήσει από τότε που άρχισα την διαδικασία της μετάβασης», λέει ορθά κοφτά.

Η ζωή συνεχίζεται για την Laura Jane Grace

«Η μετάβαση είναι μία εργασία υπό συνέχιση. Ακόμα πρέπει να λύσω διάφορα ζητήματα με τον εαυτό μου και τους ψυχοθεραπευτές μου. Αν καταφέρω να βρω τα χρήματα θα κάνω και την εγχείρηση για την ολική αναδόμηση της περιοχής των γεννητικών οργάνων». Βλέπετε, η οικονομική κατάσταση της μετά την επίσημη ανακοίνωση του γεγονότος ότι είναι μία τρανσέξουαλ γυναίκα, δεν είναι και η καλύτερη. Ατζέντηδες, μάνατζερς και εταιρείες την άφησαν στα κρύα του λουτρού μιας και «η κατάσταση αυτή ήταν μη διαχειρίσιμη από μέρους τους. Ευτυχώς που δεν κράτησαν κανένα πνευματικό δικαίωμα από το άλμπουμ «White Crosses». Η μπάντα διέλυσε αλλά αυτό μάλλον τους βγήκε σε καλό, καθώς ηρέμησαν ξαναβρέθηκαν και κυκλοφόρησαν τον δίσκο μόνοι τους. Και συνεχίζουν από τότε με τα «Transgender Dysphoria Blues το 2014, και φέτος το «Shape Shift with Me». Είναι ακόμα, με έναν περίεργο τρόπο ερωτευμένος με την γυναίκα του και θα ήθελε να είναι ξανά ζευγάρι. Αλλά δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. «To να ζεις σαν ένα τρανσέξουαλ άτομο είναι σαν να βρίσκεσαι σε μία γκρίζα ζώνη όπου μπορείς να κάνεις τα πάντα αλλά και τίποτα ταυτόχρονα καθώς όλοι θα μπερδεύονται όταν σου απευθύνουν το λόγο», αναγνωρίζει με μία δόση πικρίας. Δείτε όλα τα θέματα του Weekend