Εκεί πάλλεται η καρδιά της Ευρώπης. Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζουν κάποιοι. Τα τελευταίο διάστημα χτυπάει όμως η καρδιά της Ελλάδας. Άλλοτε εντονότερα και άλλοτε πιο λιγότερο έντονα. Πότε περιμένοντας την αξιολόγηση που δεν έρχεται, τη δόση που καθυστερεί, την παρουσία των… θεσμών κατά το ευγενικότερο, τρόικας (κι αισίως κουαρτέτου) κατά το συνηθέστερο. Άλλοτε η ταχυπαλμία καταλαγιάζει. Τα τεκταινόμενα αποκτούν σταθερότητα και οι παλμοί εμφανίζουν μικρότερη καμπυλότητα στον καρδιογράφο. Αποστολή στις Βρυξέλλες: Γιώργος Λαμπίρης Σας μιλούσα όμως για την καρδιά της Ευρώπης. Το Ευρωκοινοβούλιο, ένα σύμπλεγμα κτιρίων με εκλεκτούς θαμώνες 740 ευρωβουλευτές. Η γυάλινη πολιτεία των 28 κρατών – μελών στο κέντρο των Βρυξελλών, με την ονομασία Espace Leopold. Περνάω τη γυάλινη περιστρεφόμενη πύλη, επιδεικνύοντας τη δημοσιογραφική μου διαπίστευση για να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο για τη γυναίκα πρόσφυγα στην Ευρώπη. Με μια ομάδα ξένων αλλά και ελλήνων δημοσιογράφων, ακολουθούμε τον υπεύθυνο της ομάδας, Νταμιάν Καστάνιο, ο οποίος έχει αναλάβει να διευκολύνει την παρουσία μας στο αχανές κτίριο. Ο έλεγχος στη μαγνητική πύλη, τυπικός και ταυτόχρονα αυστηρός, προσπαθεί να αποτρέψει κάθε προσπάθεια εισβολής ανεπιθύμητων αντικειμένων στο αεροστεγές κτίριο. Τα παράθυρα λείπουν και το οικοδόμημα μοιάζει απολύτως αποστειρωμένο στο εσωτερικό του. Εκεί κινούνται οι άνθρωποι που καθημερινά αποφασίζουν για την επόμενη ημέρα ολόκληρης της Ευρώπης. Τα κτίρια που απαρτίζουν το σύμπλεγμα, ενώνονται με αερογέφυρες, ντυμένες με φωτογραφίες του προέδρου Σουλτς, συνεδριάσεων, πολιτών, επισκεπτών και κάθε λογής αξιωματούχων. Η είσοδός μου στον άγνωστο κόσμο ξεκίνησε από το κτίριο Αλτιέρο Σπινέλι. Ήταν ο ιταλός πολιτικός, ο οποίος άνοιξε το δρόμο για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκείνος συνέταξε πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για μια ομοσπονδιακή ευρωπαϊκή ένωση. Η πρόταση έμεινε γνωστή ως σχέδιο Σπινέλι. Αφού λοιπόν ξέφυγα από την ασφυκτική κυλιόμενη σκάλα μπήκα μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους στην κεντρική αίθουσα του τρίτου ορόφου. Το μάτι μου έπεσε σε ένα σεβαστού μεγέθους τηλεοπτικό στούντιο… Στον ίδιο όροφο βρίσκεται και πτέρυγα με τη διπλή ονομασία: «Κωνσταντίνος Καραμανλής – Konstantinos Karamanlis». Αφιερωμένη στον έλληνα πολιτικό, ο οποίος αρχικά συνέδεσε και στη συνέχεια ενέταξε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Σας έλεγα όμως για το τηλεοπτικό στούντιο του τρίτου ορόφου. Εκείνη την ώρα στον… ευρωπαϊκό τηλεοπτικό αέρα, βρισκόταν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου, μαζί με άλλους συναδέλφους του. Η Ευρωβουλή παρέχει δωρεάν εξοπλισμό και συνδεσιμότητα στους δημοσιογράφους, με τις επίγειες συχνότητες όλων των κρατών – μελών της Ευρώπης. Μοναδική προϋπόθεση είναι να έχουν εξασφαλίσει θέση και να μην συμπέσει η μία μετάδοσή τους με τη μετάδοση κάποιου άλλου. Όλα γίνονται κατόπιν ραντεβού, δεδομένου ότι ο κάθε δημοσιογράφος ζητάει εκ των προτέρων να χρησιμοποιήσει το τηλεοπτικό ή το ραδιοφωνικό στούντιο -το οποίο είναι επίσης διαθέσιμο- με την ανάλογη πάντοτε τεχνική υποστήριξη που παρέχει το κοινοβούλιο. Έργα τέχνης σε πολλούς από τους ορόφους, εκθέσεις φωτογραφίας και γραφεία. Αμέτρητα γραφεία. Κυψέλες συγκεντρωμένες ανά πολιτική ομάδα και στενόμακροι διάδρομοι που οδηγούν στα γραφεία ευρωβουλευτών και βοηθών τους. Σε κάθε πτέρυγα συνυπάρχουν τα ευρωπαϊκά κόμματα που συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις. Ή… σχεδόν τις ίδιες. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην πτέρυγα που φιλοξενείται ο ΣΥΡΙΖΑ. Στα γραφεία της Συνομοσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς και της Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών του κτιρίου Βίλλυ Μπράντ. Το κτίριο είναι αφιερωμένο στο γερμανό σοσιαλιστή πολιτικό και καγκελάριο της πρώην Δυτικής Γερμανίας, ο οποίος υποστήριξε τη δυτικογερμανική συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και στην ΕΟΚ και τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης.
Γερμανική αλληλεγγύη στην Ελλάδα
Καθώς περπατάω στο μισοσκότεινο διάδρομο, στην πόρτα των συνεργατών της γερμανίδας ευρωβουλευτή της Αριστεράς, Martina Michels, βλέπω κολλημένο το μήνυμα: «Solidarity with Greece». Όπως άλλωστε μου επιβεβαίωσε και πηγή του Ευρωκοινοβουλίου πολλοί Ευρωπαίοι συμπαθούν και στηρίζουν την Ελλάδα, ανεξαρτήτως εθνικότητας, εν αντιθέσει με ό,τι μπορεί να πιστεύουμε στη χώρα μας. Φυσικά συμβαίνει και το αντίθετο. Υπάρχουν και πολλοί, ανάμεσά τους υψηλόβαθμα στελέχη, τα οποία βρίσκονται στην απέναντι όχθη. Ωστόσο η δημιουργία στερεοτύπων και εντυπώσεων σχετικά με τους «εχθρούς» μας Ευρωπαίους, καλλιεργείται συχνά και μέσα από δημοσιεύματα και συγκεκριμένες μεθοδεύσεις πολιτικής ή άλλης φύσεως, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Ο Αλέξης Τσίπρας χαιρετά το πλήθος
Λίγο πιο κάτω ο Αλέξης Τσίπρας. Χαιρετά το πλήθος, καθώς ζητάει την ψήφο μας με σύνθημα: «Ψηφίζουμε για τη ζωή μας». Δεν είναι παρά μία αφίσα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Σακοράφα, Χουντής, Παπαδημούλης, Κούλογλου, Σακοράφα, Κούνεβα, διαβάζω τα ονόματα στις κλειστές πόρτες… Αφήνοντας τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και τους πολιτικούς του στη διάθεση της Ιστορίας, κατηφόρισα στο ισόγειο του κτιρίου. Το εστιατόριο του ορόφου προσφέρει θέα στο… μπαλκόνι -για την ακρίβεια σε ένα από τα παράθυρα- της γαλλικής ακροδεξιάς. Μάρτυρας η αφίσα πολιτικού, η οποία… ευλογεί την αρχηγό παράταξη, Μαρίν λε Πεν. «Je veux Marine» (Θέλω τη Μαρίν), γράφει ένα χαρτί κολλημένο στο τζάμι και ακριβώς δίπλα του η γαλλική σημαία σε εμφανές σημείο, πιο εμφανές δεν θα μπορούσε να είναι.
Το καπνιστήριο και το κομμωτήριο
Στο ισόγειο συναντάω ταξιδιωτικά γραφεία, τραπεζικά υποκαταστήματα, όλα όσα χρειάζονται για να κάνουν ευκολότερη τη ζωή ενός ευρωπαίου αξιωματούχου. Και το σημαντικότερο, στα περισσότερα σημεία του Ευρωκοινοβουλίου, υπάρχουν καφέ ή εστιατόρια, για μέλη (ευρωβουλευτές και αξιωματούχους), αλλά και για απλούς επισκέπτες. Το κάπνισμα δεν απαγορεύεται! Επιτρέπεται σε χώρους περιορισμένης χωρητικότητας και αυξημένης… ευθύνης για τους καπνιστές που συνεχίζουν να επιμένουν στη βλαβερή τους συνήθεια. Δωματιάκια ή για να είμαι πιο ακριβής, κουβούκλια, φιλοξενούν την παρέα καπνιστή και… ταμπάκου. Σε ό,τι αφορά στις υπηρεσίες ομορφιάς και άνεσης, είθισται στο ελληνικό κοινοβούλιο, όταν μία κυρία χρειάζεται κομμωτήριο να απευθύνεται στον «Andrea», στο «Arlequin», παλιότερα στον Ζάρμπαλη ή σε κάποιο άλλο από τα γνωστά κομμωτήρια του γειτονικού Κολωνακίου. Στις Βρυξέλλες όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Για τις κυρίες που εδρεύουν πολιτικά στο Ευρωκοινοβούλιο, κάθε μετακίνηση καθίσταται περιττή. Το κομμωτήριο βρίσκεται τόσο για εκείνες, όσο και για τους κυρίους στο ισόγειο του κτιρίου.
Και λίγοι αριθμοί…
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζουν, αναπνέουν και κινούνται καθημερινά στους διαδρόμους του 751 βουλευτές. Οι πολίτες των 28 χωρών στις οποίες ανήκει ο καθένας τους έχουν εκλέξει να τους εκπροσωπούν στην περιπέτεια της Ευρώπης, και η θητεία τους διαρκεί 5 χρόνια. Το κάθε κράτος μέλος εκπροσωπείται αναλογικά στο Ευρωκοινοβούλιο, σύμφωνα με τον πληθυσμό του, ενώ το 1/3 των εκλεγμένων αντιπροσώπων είναι γυναίκες, ενώ το σώμα των Ευρωβουλευτών εκπροσωπεί τους περίπου 450.000.000 πολίτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην Ευρωβουλή δεν υπάρχουν κόμματα, αλλά ομάδες ανάλογα με την ιδεολογία των κομμάτων από κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που το απαρτίζουν. Οι μη εγγεγραμμένοι είναι οι ανεξάρτητοι βουλευτές, οι οποίοι δεν εντάσσονται σε καμία από τις ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου και σε αυτούς ανήκουν, από ελληνικής πλευράς, οι βουλευτές του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής.
Οι ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου
- Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, 219 έδρες
- Ομάδα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, 191 έδρες
- Ομάδα των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, 72 έδρες
- Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, 68 έδρες
- Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, 52 έδρες
- Οι Πράσινοι – Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, 50 έδρες
- Ευρώπη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, 47 έδρες
- Μη εγγεγραμμένοι, 52 έδρες