H ελληνική βιβλιοθήκη γυμνιστών, ηδονιστών και η ανταλλαγή συντρόφων

«Εις την Ελλάδα θα έχωμε σύντομα γυμνιστάς», ανέφερε δημοσίευμα εφημερίδας εποχής στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Ο δρόμος που είχαν ήδη χαράξει οι Γερμανοί  σχεδόν 50 χρόνια νωρίτερα -ασπάστηκαν και οργάνωσαν επισήμως το κίνημα των γυμνιστών-, έμοιαζε ότι είχε ανοίξει πλέον και στη χώρα μας. Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης – Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος Στα χρόνια που οι λουόμενες στην Ελλάδα έκαναν μπάνιο με νυχτικά, φοβούμενες την κοινωνική κατακραυγή εάν αποτολμούσαν να φορέσουν μαγιό. Το… προκλητικό για την εποχή μπικίνι είχε ανακαλυφθεί μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα από το Γάλλο μηχανικό Λουί Ρεάρ, ο οποίος το σχεδίασε και το παρουσίασε τον Ιούλιο του 1946. Από τότε ίσως άλλαξαν πολλά. Οι γυναίκες στην Ελλάδα φόρεσαν τελικά μπικίνι, αργότερα αφαίρεσαν το… ενοχλητικό σουτιέν αποδεχόμενες το σώμα τους και γινόμενες αποδεκτές οι ίδιες. Ακολούθησε η αποκάλυψη όλων και περισσότερων σημείων του σώματος έως ότου αφαιρέθηκαν όλα τα περιττά κομμάτια υφάσματος που το κάλυπταν. Κάπως έτσι ο γυμνισμός ήρθε και στην Ελλάδα. Καταρχάς με την… ευλογία των ξένων και την ελάχιστη ανοχή των ντόπιων, που διέκριναν το… πρόσωπο του σατανά πίσω από κάθε γυμνή εμφάνιση. Αυτό που ίσως δεν άλλαξε ήταν η προκατάληψη που δημιουργήθηκε και διατηρήθηκε ως προς το γυμνισμό και τη σχέση που είχε με την ερωτική συνεύρεση. Το 1985 ιδρύθηκε στην Ελλάδα η πρώτη βιβλιοθήκη που σκοπό είχε να συγκεντρώσει όσα περισσότερα στοιχεία μπορούσε για τη γέννηση και εξέλιξη του κινήματος κυρίως στον κόσμο αλλά και στην Ελλάδα. Και το 2009 γεννήθηκε μία νέα βιβλιοθήκη, απευθυνόμενη στους οπαδούς του ηδονισμού, όσων δηλαδή συνέδεαν την αδαμιαία περιβολή με την ερωτική συνδιαλλαγή. Ιδρυτής των δύο αυτών βιβλιοθηκών ο Άγγελος Μιμικόπουλος, υποστηρικτής της ελευθερίας στην σεξουαλική έκφραση, οπαδός του ηδονισμού και  ακόλουθος του γυμνισμού. Η βιβλιοθήκη γυμνισμού φιλοξενεί στη συλλογή της περίπου 40.000 αντικείμενα. Φωτογραφίες, περιοδικά, βιβλία, ταινίες και ψηφιακό υλικό. Χαρακτηριστικό της ποικιλίας υλικού που συγκεντρώνει στη συλλογή της, είναι ότι τα βιβλία που αναφέρονται στο γυμνισμό είναι γραμμένα σε 21 διαφορετικές γλώσσες. Η βιβλιοθήκη των ηδονιστών, ούσα νεότερη σε ηλικία έχει 500 βιβλία στα ράφια της. Περιλαμβάνει επιλεγμένα βιβλία γραμμένα μόνο στα αγγλικά που χρονολογούνται από το 1948 έως και σήμερα, ενώ μέχρι πρότινος αποτελούσε παράρτημα της βιβλιοθήκης γυμνισμού». Οι επισκέπτες  των δύο βιβλιοθηκών είναι κυρίως ξένοι, οι οποίοι συνδυάζουν το ταξίδι τους στην Αθήνα με μία επίσκεψη στη Βιβλιοθήκη. «Κατά καιρούς ήρθαν για να συγκεντρώσουν υλικό αρκετοί φοιτητές, οι οποίοι υποστήριζαν διδακτορικές διατριβές στο Πανεπιστήμιο. Ποτέ όμως δεν έμαθα το αποτέλεσμα. Θυμάμαι επίσης κάποια στιγμή όταν μου είχαν τηλεφωνήσει από το Πανεπιστήμιο Κρήτης , και μου ζητούσαν πληροφορίες παραμονή των Χριστουγέννων. Όταν τους ζήτησα να κλείσουν ένα ραντεβού δεν εμφανίστηκαν ποτέ», λέει ο Άγγελος Μιμηκόπουλος.

Η λογοκρισία εμπόδιο στην… εισαγωγή γυμνιστικού περιεχομένου

Η προσπάθειά του αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες εν τη γενέσει της. Ο ίδιος συνάντησε πολλά εμπόδια από το 1985 και ύστερα, καθώς θυμάται κατασχέσεις εντύπων στο τελωνείο, όταν προσπάθησε να φέρει βιβλία με γυμνιστικό περιεχόμενο από το εξωτερικό. «Τότε δεν υπήρχε η δυνατότητα εισαγωγής βιβλίων και περιοδικών δεδομένης της λογοκρισίας που επικρατούσε. Η υπόθεση μάλιστα είχε φτάσει στον εισαγγελέα, ο οποίος γνωμάτευσε ότι δεν εμπίπτει στο νόμο περί ασέμνων. Παρόλα αυτά μου ζήτησαν ένα υπερβολικό ποσό για να τα φέρω στην Ελλάδα και αναγκάστηκα να τα επιστρέψω στη χώρα προέλευσής τους», περιγράφει. «Από το 1995 και μετά, όταν τα πράγματα άλλαξαν νομοθετικά, μπόρεσα να συμπληρώσω σταδιακά τη συλλογή μου». Εκτός όμως από την λογοκρισία, η οποία έκοβε στη μέση την οποιαδήποτε προσπάθεια για το στήσιμο της βιβλιοθήκης, μιλάει για τον έλεγχο της αλληλογραφίας που γινόταν στα ταχυδρομεία. «Όλα αυτά συνέβαιναν κατά τη δεκαετία του ’80. Επιστολές και δέματα έφταναν συνήθως παραβιασμένα στα χέρια μου. Έχασα πολλά κομμάτια, πολλά όμως έφτασαν άθικτα».

Τα προβλήματα με τη Google

Η τεχνολογία έφερε το διαδίκτυο στη ζωή μας και οδήγησε στην επέκταση των δραστηριοτήτων της βιβλιοθήκης γυμνισμού τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο και σε δεκάδες σελίδες, τις οποίες διαχειρίζεται ο Άγγελος Μιμηκόπουλος. «Αρκετά συχνά αντιμετωπίζω πρόβλημα με τη Google, η οποία κατεβάζει τις σελίδες μου ως παράνομες. Στη συνέχεια υποβάλω ένσταση και μέσα σε λίγες ημέρες οι σελίδες επανέρχονται. Νόμος ο οποίος βρίσκεται σε ισχύ από το 2003, δεν επιτρέπει τη διαφήμιση πορνογραφικών σελίδων ή υλικού αμφιβόλου ποιότητας. Έτσι, βασιζόμενη στη συγκεκριμένη νομοθεσία, η μηχανή της Google κηρύσσει παράνομο το περιεχόμενο των σελίδων μου».

«Οι νέοι άνθρωποι δεν κάνουν γυμνισμό ή τον συνδυάζουν με το σεξ»

Ο ίδιος μιλάει για την αρτηριοσκληρωτική αντίληψη που επικρατεί στην Ελλάδα τόσο για τους οπαδούς του γυμνισμού, όσο και για τους ακόλουθους του ηδονισμού. «Υπάρχουν πέντε “μαγαζιά” στην Ελλάδα, τα οποία απευθύνονται σε γυμνιστές και λειτούργησαν κανονικά και τη χρονιά που μας πέρασε. Πρόκειται για κέντρα παραθερισμού σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Γενικά όμως υπάρχει κατακόρυφη πτώση του ενδιαφέροντος. Οι νέοι άνθρωποι δεν κάνουν γυμνισμό ή τον συνδυάζουν με το σεξ. Παρόλα αυτά ο γυμνισμός ως φιλοσοφία και τρόπος ζωής -όπως τουλάχιστον τον γνωρίσαμε οι παλιότεροι -δεν υφίσταται πλέον». «Οι αρχαιότεροι-ακραιφνείς γυμνιστές, κάνοντας γυμνισμό δεν είχαν στο μυαλό τους το σεξ. Ωστόσο, επισκεπτόμενοι πρόσφατα την Κροατία με τη σύντροφό μου, διαπιστώσαμε ότι πλέον ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Οι άνθρωποι εκεί επιζητούσαν και το “παιχνίδι”. Όχι βέβαια το πρωί, αλλά συνήθως το βράδυ, οπότε ντύνονταν προκλητικά και περιφέρονταν στο κέντρο φιλοξενίας γυμνιστών αναζητώντας συντροφιά».

Δεν είμαστε εξοικειωμένοι με το γυμνό

Οι Έλληνες όπως λέει δεν είναι καθόλου εξοικειωμένοι με το γυμνισμό. Δεν έχουν ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλουν, όπως εκτιμά ο Άγγελος Μιμηκόπουλος. «Θέλουμε να βγάλουμε τα ρούχα μας ή να κάνουμε επίδειξη;», αναρωτιέται. «Επιπλέον δεν έχουμε ενσωματώσει στην καθημερινή μας ζωή το σεξ. Θεωρούμε ότι είναι κάτι μακρινό και απρόσωπο. Χαρακτηριστικό είναι ότι πηγαίνουμε σε κέντρα ηδονιστών με τη σύντροφό μου και οι θαμώνες δεν βγάζουν καν τα ρούχα τους. Συνήθως προτιμούν να κάνουν σεξ ντυμένοι. Οι χώροι ηδονιστών δεν είναι τίποτε άλλο παρά κέντρα διασκέδασης , τα οποία προσφέρονται για “παιχνίδι”. Αυτό όμως που παρατηρούμε είναι ότι οι περισσότεροι παρακολουθούν κουμπωμένοι ό,τι συμβαίνει εκεί. Επομένως τα μαγαζιά αυτά απευθύνονται σε πολύ περιορισμένο κοινό. Κέντρα ηδονισμού ανάλογα με αυτά που υπάρχουν στη Γαλλία ή στο Μεξικό δεν συναντάμε στην Ελλάδα». «Επί της ουσίας τα κέντρα ηδονιστών λειτουργούν όπως και τα κέντρα γυμνιστών με τη διαφορά ότι επιτρέπουν τη συνεύρεση των θαμώνων σε συγκεκριμένα σημεία. Το πρώτο κέντρο ηδονισμού στον κόσμο ιδρύθηκε το 1976 στη Τζαμάικα και υπάρχει έως και σήμερα».

Οι γυμνιστές εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ανεπίσημα το 1873

Οι πρώτοι γυμνιστές εμφανίστηκαν παγκοσμίως το 1873, ενώ από το 1903 άρχισαν να κινούνται πιο οργανωμένα στη Γερμανία. Τα πρώτα χρόνια του γυμνιστικού κινήματος συνδυάστηκαν με την απαγόρευση του αλκοόλ, του κρέατος και του καπνίσματος. Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όμως, η αντίληψη περί γυμνισμού άλλαξε… «Επικράτησε η νοοτροπία που επίτασσε ότι “γδύνομαι αλλά απολαμβάνω και τα καλά του πολιτισμού”. O παραδοσιακός γυμνισμός πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ενώ οι παλιοί δεν παρέλειψαν να μεταδώσουν την ουσία της φιλοσοφίας των γυμνιστών στους νεότερους. Θυμάμαι πως όταν ξεκίνησα να ακολουθώ το γυμνισμό, μας έλεγαν να μην κρατάμε το χέρι της συντρόφου μας ή άλλα τέτοια περίεργα. Αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε και να πιστεύουμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Κι αυτό γιατί οι swingers -αυτοί οι οποίοι επιδίδονταν σε ανταλλαγή συντρόφων- είχαν μπει ήδη στα κέντρα γυμνιστών. Ωστόσο διατηρούσαν την παρουσία τους ως επτασφράγιστο μυστικό. Σήμερα ωστόσο, κάποιες κρυφές πτυχές άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Ανακαλύψαμε έτσι ότι το σεξ υπήρχε από τότε ως αναπόσπαστο κομμάτι του γυμνισμού. Για λόγους όμως που σχετίζονταν με το συντηρητισμό της εποχής, ένα κέντρο υποδοχής γυμνιστών δύσκολα θα παραδεχόταν ότι φιλοξενεί και ηδονιστές, οι οποίοι αναζητούσαν την ερωτική συνεύρεση», εξηγεί ο κύριος Μιμηκόπουλος.

«Δεν θα διστάσω να συμμετάσχω σε ανταλλαγή συντρόφων»

Ο ίδιος δεν θα διστάσει -εάν προκύψει όπως λέει -να γίνει swinger, κάνοντας ανταλλαγή συντρόφων με κάποιο ή κάποια άλλα ζευγάρια. «Πάντα όμως με άτομα της ηλικίας μας, κάπως… εκλεπτυσμένα. Δεν θέλουμε μία υποβαθμισμένη ανταλλαγή συντρόφων με μόνο ζητούμενο τη σεξουαλική επαφή. Στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουμε το swinging και ως μορφή κοινοβιακής συνύπαρξης. Ως εκδήλωση κοινωνικής συναναστροφής. Θέλουμε να έρθουμε σε επαφή με το άλλο ζευγάρι, αφού όμως πιούμε ένα κρασί μαζί, συζητήσουμε και ανακαλύψουμε κοινά στοιχεία. Το σεξ δεν είναι αυτοσκοπός». Ο ίδιος έχει κατά καιρούς βρεθεί στο στόχαστρο για διασπορά… δαιμονίων στην ελληνική κοινωνία. Ως διαφθορέας της ελληνικού τριπτύχου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». «Με έχουν κατηγορήσει ότι εισάγω κενά δαιμόνια και διαλύω την παραδοσιακή ελληνική οικογένεια. Αυτό που απαντώ είναι ότι η μισή Ελλάδα… πηγαίνει με την υπόλοιπη μισή σε ξενοδοχεία ημιδιαμονής. Τι είναι όμως πιο τίμιο; Αυτό που κάνω με τη σύντροφό μου, όταν συνευρισκόμαστε εν γνώσει μας με άλλους και μοιραζόμαστε το πάθος μας ή αυτό που κάνουν όσοι αφήνουν τη γυναίκα τους, τρέχοντας σε άλλες;».

Υπέρ της μονογαμίας, όχι υπέρ της παραδοσιακής μονογαμίας

Ο Άγγελος Μιμηκόπουλος δηλώνει υπέρ της μονογαμίας όχι όμως υπέρ της παραδοσιακής μονογαμίας. «Μου αρέσει να διατηρώ την αυτοτέλειά μου και να κάνουμε πράγματα μαζί με τη σύντροφό μου. Δεν διατηρώ σχέσεις με άλλες γυναίκες, μου αρέσει όμως ο γάμος να είναι προσαρμοσμένος στη σύγχρονη εποχή. Να μπορεί ο καθένας να αποφασίσει τι θέλει. Εάν κάποιο βράδυ βγω έξω, να μπορώ να το κάνω χωρίς να ακούω γκρίνια για το πού κοιτάζω και το τι κάνω. Έχουμε περάσει άλλωστε από τη φάση της αυστηρής μονογαμίας και θέλουμε πλέον να είμαστε πιο ανοιχτοί». Ο ίδιος παραδέχεται ότι είναι πολύ δύσκολο για τους Έλληνες να εγκαταλείψουν στερεότυπα ετών και να αποδεχτούν ότι ο σύζυγος ή η σύζυγος τους  θα βρεθεί ερωτικά με κάποια ή κάποιον τρίτο. Συνήθως όλοι λένε: “ο άντρας ή η γυναίκα μου”, τονίζοντας το “μου”, λειτουργώντας ουσιαστικά σε ένα πλαίσιο απόλυτης κτητικότητας». Προσεχώς ετοιμάζει μία νέα ιστοσελίδα απευθυνόμενη στους ηδονιστές. Θα βγει στο φως στις 15 Νοεμβρίου. Εκεί θα γίνεται πιστοποίηση των μελών με χρήση κινητού τηλεφώνου και κάμερας για να αποφεύγονται οι αναποφάσιστοι και ενδεχομένως ανεπιθύμητοι. «Το πιστοποιημένο μέλος θα μπορεί να επικοινωνεί με οποιοδήποτε μέρος της χώρας, χρησιμοποιώντας έναν οκταψήφιο κωδικό. Έτσι, ίσως μπορούμε να αποφύγουμε χρήστες με αδιευκρίνιστο προφίλ». Για την ιστορία ο γυμνισμός φαίνεται  να διαγράφει πλέον καμπύλη πορεία. Πρωτοεμφανίστηκε διωκόμενος, προκαλώντας τα… χρηστά ήθη κατοίκων και εκπροσώπων της ιερατικής τάξης. Έφτασε στην κορύφωσή του στη δεκαετία του ’70,παρασυρόμενος από το ρεύμα της σεξουαλικής απελευθέρωσης,  για να καταλήξει σήμερα και πάλι στα σπάργανα. Εγκλωβισμένος αυτή τη φορά σε φοβίες και έλλειψη διάθεσης κοινωνικοποίησης, πνιγμένος ίσως από την αστικοποίηση κατοίκων των μεγαλουπόλεων, οι οποίοι κρούουν πρύμναν στις καταβολές της ανθρώπινης ύπαρξης, ξεχνώντας ίσως ότι ο άνθρωπος γεννήθηκε ανένδυτος αντιμέτωπος -τουλάχιστον κατά τας γραφάς- αποκλειστικά με το δημιουργό του.  Ακολουθούν περισσότερες φωτογραφίες από την ελληνική βιβλιοθήκη γυμνιστών Διεύθυνση Βιβλιοθήκης: Φιλομήλας 6, Εκάλη Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2108131738 Δείτε όλα τα θέματα του Weekend