Ο χρόνος στον τόπο αυτό μοιάζει να έχει σταματήσει, περιμένοντας να ξεναγήσει τον επισκέπτη στην ένδοξη ιστορία του, που παραμένει ζωντανή στα ερείπια της ερημωμένης αυτής καστροπολιτείας. Είναι ο Μυστράς… Χτισμένος στις πλαγιές του Ταΰγετου στη Λακωνία, καθηλώνει τον επισκέπτη με τις βυζαντινές εκκλησίες, τα τείχη και την εκπληκτική θέα που προσφέρει. Και μπορεί να είναι μία ερημωμένη πολιτεία, όμως, σε κάθε χάλασμά του και σε κάθε γωνιά του, είναι ζωντανή η πολυκύμαντη ιστορία του.
Η «γέννηση» του τοποθετείται στο 1249, όταν, μετά τον κατακερματισμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ο φράγκος πρίγκιπας Γουλιέλμος Β’ Βιλλεαρδουίνος χτίζει στην κορυφή του λόφου Μυζηθρά το ομώνυμο κάστρο. Η θέση είναι στρατηγική, καθώς ελέγχει όλη την κοιλάδα του Ευρώτα. Αυτό το κάστρο είναι που θα αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη της καστροπολιτείας.
Ο Μυστράς αποτέλεσε πρωτεύουσα του ημιαυτόνομου Δεσποτάτου του Μορέως και προτελευταίος «Δεσπότης» ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ο οποίος σκοτώθηκε στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453. Το 1460 ο Μυστράς παραδίδεται στους Τούρκους και για δεκαετίες υπήρξε σημαντικό κέντρο εμπορίας μεταξιού στην ανατολική Μεσόγειο.
Η παρακμή του αρχίζει με την καταστροφή του 1770 ενώ με την ίδρυση της σύγχρονης Σπάρτης, το 1834, οι κάτοικοι άρχισαν να μετακινούνται προς τη νέα πόλη. Το 1921 ο χώρος κηρύχθηκε βυζαντινό μνημείο με βασιλικό διάταγμα ενώ το 1953 τον εγκατέλειψαν και οι τελευταίοι κάτοικοί του.
Από το 1989 έχει ενταχθεί στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
