Η σπηλιά των χεριών στην Αργεντινή, κρυμμένη στην κοιλάδα του ποταμού Pinturas, σε ένα απομονωμένο σημείο της Παταγονίας, αποτελεί πραγματικό κειμήλιο, όχι μόνο για την Αργεντινή αλλά για όλο τον κόσμο. Με αποτυπώματα χεριών και τοιχογραφίες που χρονολογούνται πριν από 10.000 χρόνια, στο εσωτερικό της φιλοξενεί κάποιες από τις αρχαιότερες μορφές τέχνης των σπηλαίων.
Αργεντινή: Η ανατριχιαστική «σπηλιά των χεριών» με αποτυπώματα χεριών και τοιχογραφίες 10.000 ετών
Προσβάσιμη μέσω μεγάλων χωματόδρομων, το ταξίδι για εκεί μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά αναμφίβολα αξίζει τον κόπο, καθώς εδώ έρχεται αντιμέτωπος κανείς με μερικές από τις πρώτες γνωστές μορφές ανθρώπινης τέχνης, που χρονολογούνται περίπου 10.000 χρόνια πριν.
Τα προϊστορικά έργα τέχνης ζωγραφισμένα στους τοίχους αυτής της ερημωμένης σπηλιάς δεν είναι μόνο αρχαία, αλλά και πανέμορφα. Υπάρχουν τρία διαφορετικά στυλ που πιστεύεται ότι δημιουργήθηκαν από διαφορετικούς λαούς σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Αλλά το αποκορύφωμα είναι αυτό που δίνει το όνομά του στο La Cueva de las Manos, ή «Σπηλιά των Χεριών»: τα εκατοντάδες πολύχρωμα αποτυπώματα των χεριών κατά μήκος των τοίχων του σπηλαίου.
Οι ζωγραφιές στο χέρι χρονολογούνται γύρω στο 5.000 π.Χ., ενώ σύμφωνα με το Atlas Obscura, πιστεύεται ότι οι κάτοικοι της εν λόγω σπηλιάς χρησιμοποίησαν τα χέρια τους ως ένα είδος «στένσιλ». Τα περισσότερα από τα αποτυπώματα είναι αριστερών χεριών, υποδεικνύοντας ότι πιθανότατα κρατούσαν τον σωλήνα ψεκασμού στα δεξιά τους χέρια.
Οι καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν διαφορετικές ορυκτές χρωστικές για να φτιάξουν διαφορετικά χρώματα -οξείδια σιδήρου για το κόκκινο και μοβ, καολίνη για το λευκό, νατροζαροσίτη για το κίτρινο και οξείδιο του μαγγανίου για το μαύρο.
Σκηνές κυνηγιού και αναπαραστάσεις ζωικής και ανθρώπινης ζωής
Υπάρχουν, επίσης, σκηνές κυνηγιού και αναπαραστάσεις ζωικής και ανθρώπινης ζωής που βρέθηκαν στο σπήλαιο, που χρονολογούνται ακόμη πιο μακριά από τα διάτρητα χέρια, γύρω στο 7300 π.Χ. Οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες που ζούσαν στις σπηλιές αυτή την εποχή δημιούργησαν τέχνη που απεικόνιζε την καταδίωξη του θηράματος, το πιο συνηθισμένο από τα οποία ήταν το guanaco, ένα είδος λάμα. Ανακαλύφθηκε, επίσης, μια τρίτη κατηγορία τέχνης, με πίνακες που απεικονίζουν ζώα και ανθρώπους με πιο στυλιζαρισμένο και μινιμαλιστικό τρόπο, σε μεγάλο βαθμό με κόκκινες χρωστικές.
Μέσα από όλες αυτές τις ποικίλες μορφές τέχνης των σπηλαίων, που μελετήθηκαν στρώμα προς στρώμα και ρίχνοντας μια ματιά στις ζωές εκείνων που έζησαν στις σπηλιές, πιστεύεται ότι κατοικήθηκαν για τελευταία φορά από τους προγόνους του λαού Tehuelche της ερήμου της Παταγονίας. Η σπηλιά εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από ερευνητές το 1949, και εκτενέστερες μελέτες διεξήχθησαν τη δεκαετία του 1960, ενώ ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1999.
