Υπάρχει κάτι το ανείπωτα τρομακτικό στην ιδέα ενός μεταλλικού πουλιού που αψηφά τους φυσικούς νόμους και ταξιδεύει στον αέρα γεμάτο ανθρώπινες ψυχές.
Κι ενώ οι περισσότεροι το υπομένουν αυτό κάποιες φορές τον χρόνο, για τους πιλότους και τα πληρώματα των αερογραμμών αυτή είναι η πεζή καθημερινότητά τους.
Κι ενώ θα περίμενε κανείς πως οι ιπτάμενοι θα ήταν ολότελα εξοικειωμένοι με τον αέρα, σύμφωνα με μια online συζήτηση στο φόρουμ Quora, οι πιλότοι δεν είναι καθόλου πιο χαλαροί από όλους εμάς! Και χρησιμοποιούν μάλιστα τις γνώσεις και την εξειδίκευσή τους για να ανιχνεύουν παράγοντες κινδύνου που περνούν συνήθως στα ψιλά του επιβατικού κοινού.
«Οι ήχοι είναι πάντα χρήσιμοι, αλλά η καμπίνα των επιβατών είναι συνήθως πολύ καλά μονωμένη από κάθε ήχο που θα μπορούσε να υποδεικνύει ένα πρόβλημα», μας λέει ο συνταξιούχος πια πιλότος Tom Farrier, «οι μυρωδιές, από την άλλη πλευρά, ταξιδεύουν αρκετά ελεύθερα και κάποιες (όπως τα καύσιμα, τα υδραυλικά υγρά, οι διαρροές υπερθερμασμένου αέρα) είναι αρκετά χαρακτηριστικές».
«Μια απροσδόκητη και σημαντική αλλαγή της γωνίας του Ηλίου μπορεί να είναι η πρώτη ένδειξη πως μια αλλαγή πορείας λαμβάνει χώρα. Οι πολλές κλήσεις στους αεροσυνοδούς στην ενδοεπικοινωνία μπορεί επίσης να είναι ένα σημάδι που πρέπει να δώσεις σημασία», συνεχίζει.
Ένας επίσης συνταξιούχος κυβερνήτης, ο Jon Cheshire, προσθέτει: «Μετράω τον αριθμό των καθισμάτων ανάμεσα σε μένα και την έξοδο. Χρειάζεται μόνο μια γρήγορη ματιά. Το κάνω αυτό ώστε αν χρειαστεί, να μπορώ στο σκοτάδι, ή υποθαλάσσια ή αν υπάρχει καπνός ή αν έχουμε αναποδογυρίσει, να ξέρω από πριν πού είναι η έξοδος και να μπορώ στα τυφλά να μετρήσω τις θέσεις πιάνοντάς τες και να βρω την έξοδο».
Άλλοι πιλότοι εξομολογήθηκαν τις δικές τους ρουτίνες πριν την απογείωση, καθώς κι αυτοί όπως αποκαλύπτουν νιώθουν τους ίδιους ακριβώς φόβους. Όσο για τον αεροσυνοδό Brent Beacham, που δουλεύει για μια μεγάλη αμερικανική αεροπορική, εξομολογείται πως όλο το πλήρωμα καμπίνας γνωρίζει τα πώς και τα γιατί μιας πτήσης: «Ένα παρατηρητικό και έμπειρο προσωπικό καμπίνας που πετά στο Λας Βέγκας το καλοκαίρι, για παράδειγμα, ξέρει να περιμένει αναταράξεις, από τον καυτό αέρα που έρχεται από το έδαφος, κατά την προσγείωση».
