Ταξίδι γαστρονομικής απόλαυσης στην Costa Navarino

Ψάχνω κάθε χρόνο μια «δικαιολογία» για να επισκεφτώ την Costa Navarino. Με ρωτούν βλέπετε, γιατί πάω και ξαναπάω από την πρώτη μέρα που άνοιξε και πόσα καινούρια πράγματα γίνονται που πια που πρέπει να τα δω. Η απάντηση μου νομίζω είναι πάντα ίδια: Δεν την χορταίνω! Aπό την Βίκη Βαμιεδάκη Έτσι και φέτος, μόλις ξεστόμισα το «δεν την χορταίνω», κάτι γαργάλισε τον ουρανίσκο μου. Είχα ακούσει ότι τα γαστρονομικά νέα είναι πολλά, ότι υπάρχουν ηχηρές αφίξεις Ελλήνων και ξένων chefs, ότι το αγαπημένο μου «Μπαρμπούνι» άλλαξε μενού, ότι ετοιμάζεται νέο fine dining spot… Ε, πως να μην πάω! Περνώντας την μεγάλη πύλη του resort, το πρώτο χαμόγελο του φύλακα ήταν ένα γνήσιο καλωσόρισμα καλοκαιρινών διακοπών! Ένας χειμώνας μεσολάβησε από την τελευταία επίσκεψη μου στην Costa Navarino και στ’ αλήθεια το τοπίο, αυτή η τεράστια αγκαλιά που κρύβει μέσα της αυτό το υπέροχο συγκρότημα, ήταν ακόμα πιο όμορφη.

Τα μυστικά της Μεσσηνιακής γης

Οι κήποι έχουν θεριέψει, τα αναρίθμητα φυτά, τα πολύχρωμα λουλούδια με τα αρώματα τους δημιουργούν ένα σκηνικό παραδεισένιο. Η πλούσια φύση της Μεσσηνιακής γης έχει αποτελέσει την απόλυτη έμπνευση για κάθε γωνιά στην Costa Navarino, που έχει γίνει πια ένα αναπόσπαστο κομμάτι της.

Απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση

Για τη διαμονή μου επιλέγω σχεδόν πάντοτε το «The Romanos, a Luxury Collection Resort», αν και συμπαθώ ιδιαίτερα τη ζεστασιά του The Westin Resort. Η σουίτα μου δεν απείχε μακριά από το lobby, πράγμα πολύ βολικό. Ιδιωτική πισίνα και θέα θάλασσα, αφόπλιζαν και χαλάρωναν αμέσως ακόμα και τον πιο εκνευρισμένο και κουρασμένο ταξιδιώτη. Και ναι ήμουν ένας από αυτούς. Ιούλιος μήνας και τα τζιτζίκια είχαν στήσει χορό και τραγούδι στα δέντρα που ήταν μπροστά μου και σε συνδυασμό με αυτό τον αγαπημένο ήχο που κάνει η ζέστη τα μεσημέρια του καλοκαιριού, ήταν σαν χάπι ευτυχίας. Τηλεόραση και μουσική τέλος. Είχα αποφασίσει ότι αυτές θα ήταν οι μουσικές μου για τις επόμενες ημέρες.

Ανεξίτηλες γευστικές μνήμες

Είχα ραντεβού με τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω αλλά και μπρος από όλο αυτό το τεράστιο γαστρονομικό εγχείρημα της Costa Navarino, που δεν είναι άλλος από τον Executive Chef Δημήτρη Μελεμενή. Θυμόμουν καλά τι μου είχε πει πέρυσι, για τα σχέδια και τους στόχους του και γνωρίζοντας την αποφασιστικότητα του δεν με εξέπληξε το γεγονός ότι τα είχε ξεκινήσει όλα και με το παραπάνω! Το μεγάλο του καμάρι είναι το τεράστιο μποστάνι του resort, το οποίο βρίσκεται μέσα στο συγκρότημα. Πέντε στρέμματα γης, χάρμα οφθαλμών, αυτό το βιολογικό μποστάνι, που όση ώρα ήμουν εκεί, έκοβα και έτρωγα ντοματούλες, αγγουράκια, πιπεριές, κ.α. Και τι δεν έχει αυτό το πλούσιο χωράφι, που καταφέρνει να καλύψει το 20% των αναγκών των ξενοδοχείων σε ζαρζαβατικά, φρούτα και αρωματικά φυτά. Πατάτες, τεσσάρων ειδών ντομάτες, μεταξύ των οποίων και η παραδοσιακή μεσσηνιακή ποικιλία «χοντροκατσαρή», κολοκυθάκια αλλά και μεγάλες κολοκύθες για λαχταριστές πίτες, αγγούρια, πιπεριές, ρόκα, ραπανάκια, κρεμμύδια, μαρούλια και πράσινες και κόκκινες λόλες. Πάνω από 12 είδη αρωματικών φυτών, για φαγητά αλλά και cocktails μεγαλώνουν εκεί, από τα 35 που είναι διάσπαρτα σε όλο το resort. Πεπόνια και καρπούζια, όλα εξολοκλήρου βιολογικά καλλιεργημένα, ενώ τώρα θα ξεκινούσαν και μια πειραματική καλλιέργεια με αμπελοφάσουλα! Ο σεφ Μελεμενής κοιτά τον καταπράσινο κήπο με μεγάλη περηφάνια. Εκεί συχνά μαζεύονται πελάτες του ξενοδοχείου μικροί και μεγάλοι και κάνουν τη βόλτα τους δοκιμάζοντας. «Σύντομα – όπως μου λέει ο ίδιος – θα φτιαχτούν πάγκοι για πικ – νικ αλλά και μια κρήνη, και θα μαζευόμαστε εδώ, θα φέρνουμε φρεσκοψημένο ψωμί από το φούρνο μας στο ξενοδοχείο, αλλά και παραδοσιακή Σφαέλα, θα κόβουμε ζαρζαβατικά και φρούτα και θα περνάμε ωραία!». Όπως μου αποκάλυψε ετοιμάζουν ακόμη παρτέρια με αρωματικά φυτά, πίσω από κάθε εστιατόριο, ώστε να μπορούν οι μάγειροι να τα κόβουν φρέσκα όποτε θελήσουν. Μου μίλησε για την άφιξη του βραβευμένου με αστέρι Michelin Ιταλού Σεφ Ανδρέα Φούσκο, ο οποίος εκτός του ότι ανέλαβε την επιμέλεια της κάρτας του μεγάλου ιταλικού εστιατορίου Da Luigi, δημιούργησε και παρουσιάζει ένα νέο εστιατόριο, το «Perovino», μπροστά στο χώρο της κεντρικής πισίνας. Μεσογειακή κουζίνα και fine dining, με 2 μενού από 3 και 4 πιάτα, για λίγους τυχερούς, μόνο το βράδυ.

Γευστικές απολαύσεις δίπλα στα κρυστάλλινα νερά

Κατακαλόκαιρο λοιπόν και η παραλία του resort ήταν μια αληθινή όαση. Ήταν μεσημέρι και πριν κάνω μια βουτιά, είπα να σταματήσω για λίγο στο πολυαγαπημένο μου «Μπαρμπούνι», μακράν το πιο ντιζαϊνάτο εστιατόριο παραλίας στη χώρα! Τα νέα ήταν ότι ο πολύ ταλαντούχος, βραβευμένος σεφ Χρύσανθος Καραμολέγκος είχε αναλάβει την επιμέλεια του νέου μενού. Μια κάθετη ματιά στα εδέσματα του καταλόγου, ήταν υπεραρκετή για να με καθηλώσει σε ένα τραπέζι για δυο, με απίθανη θέα στην παραλία, αφού ήταν προφανές ότι θα την θυσίαζα για χάρη του ουρανίσκου μου! Το τραπέζι για δυο απεδείχθη μικρό, για τα όσα παρήγγειλα και γεύτηκα  και ήταν η μόνη υπόδειξη που είχα να κάνω προς το προσωπικό, που ήταν άριστο, με ένα διακριτικό, απαλό σέρβις που ταίριαζε άριστα στο σκηνικό: «Είναι μάλλον μικρά τα τραπέζια σας, δεν χωράνε τα μόλις 10 και κάτι πιάτα που δοκίμασα», είπα και θεώρησα ότι έσωσα την τιμή μου! Εξαιρετική δουλειά από το Σεφ Καραμολέγκο, ο οποίος άλλαξε εντελώς το ύφος του «Μπαρμπούνι», – παίζοντας επιδέξια με υφές και κόντρες στις γεύσεις – το οποίο δεν είναι πλέον ένα χαλαρό ουζερί – ψαρομεζεδοπωλείο, αλλά ένα fish restaurant. Δοκίμασα λαβράκι καρπάτσιο με αχινό και φύκια Καλαμάτας που ήταν τόσο τραγανά που θα τα παράγγελνα και μόνα τους, ενώ δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα μύδια αχνιστά με σαφράν, λάιμ και aioli μάραθου (με τις γνωστές βουτιές ψωμιού). Σκεφτόμουν μήπως να μείνω στα ορεκτικά οπότε είπα να δοκιμάσω και τις όντως καταπληκτικές σαρδέλλες τεμπούρα με βινεγκρέτ σύκου και γλυκολέμονα. Αδύνατον να αντισταθώ στις φρέσκιες πατάτες τηγανιτές, αρωματισμένες με λάδι τρούφας και πασπαλισμένες με θαλασσινό αλάτι, που με όλα ταίριαζαν και προσπαθώ να ξεχάσω το γεγονός ότι παρήγγειλα επιπλέον μερίδα προς το τέλος. Και ενώ γευόμουν και καλά για επιδόρπιο μια απίθανη παραδοσιακή Μεσσηνιακή Σφέλα στον φούρνο, με μαρμελάδα τομάτας και λεμονιού, δεν μπορούσα να μην περάσω στα κυρίως πιάτα. Ξεκινώντας με μια μεγάλη μπουκιά από τα ζυμαρικά θαλασσινών με γαρίδες, μύδια, γυαλιστερές, φρέσκο βασιλικό και σάλτσα ντομάτας, μοιράστηκα αργότερα μια τρομερή μερίδα «Θαρθουέλα», δηλαδή αστακό, βασιλικό καβούρι, γαρίδες, μύδια, κυδώνια, ρικάρ, σέρρυ, σαφράν και λεμόνι, που πιστέψτε με ακόμα τη βλέπω στον ύπνο μου. Μετά από αυτό το γεύμα, δεν τόλμησα να κάνω βουτιά στη θάλασσα. Προτίμησα το μεγάλο κρεββάτι – ξαπλώστρα της βεράντας μου, που είχε σκιά και ένα ελαφρύ αεράκι…

Ξεχωριστές γεύσεις στο Anax Lounge

Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, ήμουν καλεσμένη στο bar του The Romanos, το Anax Lounge για cocktails. Ω ναι… το ηλιοβασίλεμα ήταν μαγικό όπως και τα cocktails του head bartender Άγγελου Κουρτσόπουλου! Εκτός κάρτας δοκίμασα και το δικό του “Mystery of Chios”, με vodka beluga, μαστίχα Σχοίνος, limoncello, cherry bitters, σαφράν, χρυσόσκονη και μια ορχιδέα για ντεκόρ. Υπέροχο! Πολύ καλή και ξεχωριστή επιλογή είναι το Olive Oil Martini με Gin, μαστίχα, αγνό παρθένο ελαιόλαδο και φρέσκο χυμό λεμόνι.

Μοναδική γαστρονομική εμπειρία

Στο Armyra restaurant, εκεί όπου τις γαστρονομικές προτάσεις υπογράφει ο Γιώργος Παπαϊωάννου, σεφ και ιδιοκτήτης του «Παπαϊωάννου» στον Πειραιά, συνεχίστηκε η βραδιά μας. Εξαιρετικές πρώτες ύλες και συνταγές, σε ένα πολύ δυνατό μενού. Δοκιμάσαμε σκουμπρί καπνιστό με coulis πιπεριάς, φακές Δομοκού και γλυκό μελιτζανάκι, αλλά και χταπόδι σχάρας με φάβα Σαντορίνης και dressing από λευκό βαλσαμικό. Τρομερή γεύση το μαύρο tagliolini με σολωμό, ψάρι ημέρα, χτένια, φιλέτο ελιάς και κάπαρη, ενώ για το τέλος απολαύσαμε ολόφρεσκα ψάρια με χόρτα θάλασσας. Ακολούθησε ένας επίσης χορταστικός ύπνος, σε αυτά τα βασιλικά κρεβάτια του Romanos με τα φίνα λινά και την απόλυτη ησυχία…

Μαγικά πρωινά με τα πιο φίνα υλικά

Το επόμενο πρωί, νέες εκπλήξεις με περίμεναν στο μπουφέ του πρωινού. Σούπερ ανανεωμένο, με πολλές αλλαγές που έχουν γίνει και με άλλες να ετοιμάζονται. Οι μάγειροι είναι παντού για να ετοιμάσουν φρέσκα αβγά και ομελέτες, να κόβουν επιτόπου αλλαντικά, να φτιάχνουν απίθανα smoothies, ενώ υπάρχουν πολλά προϊόντα με λίγες θερμίδες για όσους κάνουν διατροφή. Για όσους έχουν ειδικές διατροφικές συνήθειες και ανάγκες, το resort προσφέρει όλες τις ενδεδειγμένες λύσεις, όπως ειδικά μενού, ενώ ειδικός τεχνολόγος τροφίμων είναι πάντα εκεί για να φροντίζει και να ελέγχει τα special requests.

Αναζωογόνηση, ευεξία και αυθεντική πολυτέλεια

Λίγη χαλάρωση στην πισίνα, με ένα φρέσκο χυμό, ήταν ό,τι έπρεπε για να προετοιμαστώ για το Anazoe Spa, όπου έζησα την εμπειρία του Melisseus, με μέλι και κερήθρα. Μια θεραπεία μασάζ, που σας μιλώ εν τιμή είχε τόσο ευεργετικά αποτελέσματα στο νου και το σώμα, που από μόνη της θα ήταν λόγος να επισκεφτώ και πάλι την Costa Navarino.

Δροσερά cocktails στα χρώματα του δειλινού

Αργά το απόγευμα, βρέθηκα στην υπέροχη βεράντα του Westin και στο bar  1827 με τους υπερμεγέθεις καναπέδες,, όπου απόλαυσα τα πολύ καλά cocktails του.

Εκλεκτά πιάτα για μοναδικά δείπνα

Είχε πια βραδιάσει για τα καλά και το δείπνο μας περίμενε στο αγαπημένο “Flame”. Βραδιά για κρέας, και ξεκίνημα με beef carpaccio, από λεπτές φέτες βοδινού από φάρμα της Αρκαδίας “χώμα ελιάς”, φλοίδες από αρσενικό Νάξου, ρόκα και μαγιονέζα αρωματισμένη με λάδι λευκής τρούφας. Συνέχεια με γλυκάδια μόσχου με πουρέ αχλαδιού, ποσέ αχλάδι, τσιπς τσορίθο και ζεστή βινεγκρέτ με ξύδι. Κορύφωση με ζουμερή και τέλεια ψημένη καρδιά σπαλομπριζόλας, που θα την θυμάμαι για καιρό. Την επόμενη μέρα και λίγο πριν αναχωρήσω, πέρασα – έτσι για το έθιμο – από τη Souvlakerie στην πλατεία του resort, για να χτυπήσω κυριολεκτικά ένα γύρο, με πατάτες, τζατζίκι και μπύρα. Προφανώς τρώγοντας έρχεται η όρεξη, και η Costa Navarino, πιο ώριμη γαστρονομικά από ποτέ, πιστέψτε με δεν «χορταίνεται» σε 3 μέρες…!