Ο όρος intersex ήρθε στο προσκήνιο τις τελευταίες μέρες λόγω όσων έγιναν στην πυγμαχία γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024, η αλήθεια όμως είναι ότι υπήρχαν intersex Ολυμπιονίκες και στο παρελθόν και η καλύτερη εξ αυτών ήταν η Στέλλα Γουόλς, η οποία είχε άσχημο τέλος.
Γεννήθηκε στην Πολωνία ως Στανισλάβα Βαλασίεβιτς και όταν ήταν ακόμη μωρό η οικογένειά της την πήρε και μετακόμισαν στις ΗΠΑ. Εκεί, η Στανισλάβα αποφάσισε να ασχοληθεί με τον στίβο και έγραψε τη δική της ιστορία με το όνομα Στέλλα Γουόλς. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έκανε 20 παγκόσμια ρεκόρ, πανηγύρισε αμέτρητες νίκες, πήρε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. των Ολυμπιακών Αγώνων του 1932 στο Λος Άντζελες και τέσσερα χρόνια μετά, το 1936, στο Βερολίνο πήρε το ασημένιο. Αυτό που έμεινε στην ιστορία, όμως, δεν ήταν το μετάλλιό της αλλά το γεγονός ότι ήταν η μόνη του βάθρου που αρνήθηκε να χαιρετήσει ναζιστικά έχοντας μπροστά της τον Αδόλφο Χίτλερ.
Όταν, τελικά, αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα της ως αθλήτρια 100μ. και 200μ. παρέμεινε στον στίβο ως προπονητής αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια: Δεν θα έμενε στην ιστορία για τις αθλητικές επιδόσεις της αλλά για τη στάση της μπροστά στον Χίτλερ το 1936 και κυρίως για το μεγάλο μυστικό που αποκαλύφθηκε μετά τον θάνατό της. Ένας θάνατος που ήρθε στις 4 Δεκεμβρίου 1980, όταν η 69χρονη Στέλλα Γουόλς πήγε να αγοράσει κορδέλες, τις οποίες θα έφινε στην Εθνική Γυναικών της Πολωνίας πριν τη φιλική αναμέτρησή της με το Πανεπιστήμιο του Κεντ.
Την ώρα που ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητό της έχοντας ολοκληρώσει τα ψώνια της, δύο άνδρες την πλησίασαν για να τη ληστέψουν. Η ίδια, βέβαια, αντιστάθηκε αφού είχε ξαναζήσει ανάλογη κατάσταση. Αυτό που δεν είχε ζήσει ήταν το να την απειλήσει με όπλο ένας εκ των ληστών και τελικά να την πυροβολήσει στην καρδιά… Η Γουόλς μεταφέρθηκε αμέσως σε νοσοκομείο και υποβλήθηκε σε επέμβαση αλλά η κατάσταση ήταν μη αντιστρέψιμη. Η είδηση του θανάτου της και ειδικά του τρόπου με τον οποίο προήλθε αυτός προκάλεσε μεγάλο θόρυβο, αλλά το πραγματικό σοκ για όλους θα ήταν τα όσα θα αποκάλυπτε η αναφορά του γιατρού.
Η Στέλλα Γουόλς, όπως έμαθε όλος ο κόσμος τότε, δεν ήταν ακριβώς γυναίκα, δεν ήταν όμως και ακριβώς άντρας. Ήταν intersex… Συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα των γενετικών εξετάσεων έδειξαν τα εξής…
Eίχε ένα ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα που περιελάμβανε ένα μη λειτουργικό υποανάπτυκτο πέος, μια ανώμαλη ουρήθρα, μικρούς όρχεις και έναν μικρό προστάτη. Της έλειπαν τα γυναικεία σεξουαλικά όργανα, όπως ο κόλπος, η μήτρα ή οι ωοθήκες. Η Γουόλς, όπως επίσης αναφερόταν, είχε… γενετικό μωσαϊκό. Τα περισσότερα από τα κύτταρά της περιείχαν χρωμοσώματα XY, αλλά μερικά περιείχαν ένα μόνο χρωμόσωμα X0. Ο ιατροδικαστής της κομητείας τόνισε ότι η Γουόλς ήταν «κοινωνικά, πολιτισμικά και νομικά» γυναίκα, αλλά ότι το φύλο της θα ήταν διφορούμενο κατά τη γέννηση.
Η ίδια, πάντως, έζησε όλη της τη ζωή ως γυναίκα και η αναφορά του ιατροδικαστή ήταν αυτή που έπεισε τη ΔΟΕ να μην της αφαιρέσει τα μετάλλια που κατέκτησε ως γυναίκα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, πολλές δεκαετίες πριν τη φετινή διοργάνωση και όσα έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τη γυναικεία πυγμαχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024.
