Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, λένε, το σημαντικό δεν είναι η νίκη αλλά η συμμετοχή, υπάρχουν όμως και αυτοί που έχουν ως στάση ζωής το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και ο Μπόρις Ονισένκο, ο κορυφαίος ξιφομάχος της Σοβιετικής Ένωσης τη δεκαετία του ’70, μάλλον το είχε ασπαστεί αυτό, με συνέπεια η καριέρα του και η ζωή του να πάρουν μια όχι και τόσο ευχάριστη τροπή.
Γεννηθείς το 1937, ο Ονισένκο ήταν μέλος της εθνικής ομάδας ξιφασκίας της Σοβιετικής Ένωσης κερδίζοντας το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 και το χρυσό το 1972 ενώ παράλληλα είχε πάρει κι πέντε χρυσά μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα. Το να πάρει μέρος, επομένως, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ ήταν απολύτως λογικό. Αυτό που δεν ήταν λογικό ήταν αυτό που θα ερχόταν στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης και θα έφερνε το τέλος, σε αθλητικό επίπεδο και παραλίγο και… γενικά, του Ονισένκο.
Με τους πόντους στην ξιφασκία να κερδίζονται όταν η άκρη του ξίφους ακουμπήσει σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος του αντιπάλου ώστε να καταγραφούν από ηλεκτρονικό εξοπλισμό, ο Βρετανός Τζίμι Φοξ παρατήρησε κάτι εξαιρετικά περίεργο στην αναμέτρησή του με τον Σοβιετικό: Ο Ονισένκο έπαιρνε πόντους χωρίς να τον ακουμπάει το ξίφος του. Έτσι, δεν είχε άλλη επιλογή από το να διαμαρτυρηθεί θέλοντας να καταλάβει πώς γίνεται να χάνει ενώ ο αντίπαλός του στην πραγματικότητα δεν τον νικούσε.
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση θα σοκάρει τους πάντες… Η αποσυναρμολόγηση του ξίφους δείχνει ότι ο Ονισένκο είχε κρύψει έναν διακόπτη και τον πατούσε κερδίζοντας πόντους ακόμη κι αν δεν ακουμπούσε τον αντίπαλό του. Με δεδομένη την καριέρα, τις επιτυχίες, το όνομα του Σοβιετικού, το σκάνδαλο ήταν πολύ μεγάλο και η αποβολή του από τους Αγώνες, όπως και ο μηδενισμός τόσο ατομικά όσο και ομαδικά, ήταν μονόδρομος. Ο Ονισένκο από θρύλος γίνεται μαύρο πρόβατο, από χρυσός Ολυμπιονίκης μετατρέπεται σε απατεώνα και οι συμπατριώτες του αθλητές γίνονται έξαλλοι.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, οι παίκτες της ομάδας βόλεϊ της Σοβιετικής Ένωσης απείλησαν πως θα τον πετάξουν στο κενό από το παράθυρο του ξενοδοχείου αν επέστρεφε σε αυτό, με συνέπεια να απομακρυνθεί και να πάρει τον δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα. Εκεί όπου το κλίμα δεν ήταν καλύτερο όμως… Ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ, ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, δεν θέλει ούτε να τον βλέπει και μετά την απολογία του θα τον τελειώσει από παντού: Απόλυση από τον Κόκκινο Στρατό, αποκλεισμός από οποιαδήποτε αθλητική διοργάνωση για το υπόλοιπο της ζωής του, αφαίρεση όλων των μεταλλίων και των τιμών που του είχαν αποδοθεί, συν φυσικά ένα καλό πρόστιμο.
Η καριέρα του κορυφαίου ξιφομάχου της δεκαετίας του ’70 είχε λάβει τέλος με ταπεινωτικό τρόπο και ο ίδιος θα αποφασίσει, ως Ουκρανός, να… αποσυρθεί στο Κίεβο, όπου για να ζήσει έγινε οδηγός ταξί αποφεύγοντας τη δημοσιότητα μετά την ταπείνωση που υπέστη από τους συμπατριώτες του, τους συμπαίκτες του, τους αντιπάλους του και τα διεθνή ΜΜΕ…
