Η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων συνοδεύεται από την εντύπωση ότι θα φέρει οικονομική ευμάρεια στη χώρα που θα τους φιλοξενήσει, όμως η πραγματικότητα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απογοητευτική.
Η ιστοσελίδα «Nature», που φιλοξενεί επιστημονικές έρευνες, σε εκτενή έρευνά του ανέφερε πως ασκούνται σκληρές πολιτικές πιέσεις, για να παρουσιαστούν έρευνες που να ισχυρίζονται ότι οι Αγώνες αποτελούν το «μυστικό» της οικονομικής επιτυχίας. Όταν αυτό αποτυγχάνει, τότε τονίζεται το πλεόνασμα μεταλλίων που θα αποκομίσει η εκάστοτε διοργανώτρια χώρα.
Κατά καιρούς έχουν προκύψει διάφορα σκάνδαλα που σχετίζονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ μειώνεται το ενδιαφέρον για τη φιλοξενία τους, λόγω του υπέρογκου κόστους και του ελάχιστου ή μηδενικού κέρδους. Ως συνέπεια των προβλημάτων, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) εισήγαγε το 2014 το μοντέλο «Ατζέντα 2020» σχετικό με τη μεταρρύθμιση στη διαδικασία υποβολής αιτήσεων για τους Αγώνες.
Έκτοτε, αναθεώρησε και εισήγαγε νέες απαιτήσεις για τις χώρες που διεκδικούν να φιλοξενήσουν τους Αγώνες, εξετάζοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
- όραμα και γενικό σχέδιο χώρων διεξαγωγής,
- γεωπολιτικούς, κοινωνικοοικονομικούς, και περιβαλλοντικούς παράγοντες,
- ευθυγράµµιση µε υφιστάµενα µακροπρόθεσµα αναπτυξιακά σχέδια,
- προβλεπόμενη βιωσιμότητα και επιπτώσεις κληρονομιάς,
- πολιτική και δημόσια υποστήριξη,
- στρατηγική χρηματοδότησης,
- εμπειρία αθλητικών εκδηλώσεων, χωρητικότητα καταλυμάτων, υποδομές μεταφορών, ασφάλεια και προστασία.
Σκέψη να έρθουν μόνιμα στην Ελλάδα
Ανέκαθεν υπήρχε η πρόταση οι Ολυμπιακοί Αγώνες να διεξάγονται μόνιμα στην Ελλάδα, καθώς είναι η χώρα που δημιούργησε τη διοργάνωση. Παραδείγματος χάριν, η πρώην διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, δήλωσε το 2016 πως «θα μπορούσαμε να εγκαταστήσουμε μόνιμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο σπίτι τους, στην Αθήνα, ενισχύοντας την οικονομία και τον τουρισμό της».
Επίσης, η ιστοσελίδα «Greek City Times» έφερε ως παράδειγμα την επιστολή που έστειλε το 1976 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και έγραφε:
«Πιστεύω ότι καμία άλλη χώρα δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει τη μόνιμη φιλοξενία των Αγώνων στην περιοχή της, εκτός από τη χώρα που γέννησε την Ολυμπιακή Ιδέα και είχε τη δυνατότητα να διατηρήσει το βαρύ προνόμιο της διεξαγωγής τους για χίλια ολόκληρα χρόνια. […] Η Ελλάδα, κύριε Πρόεδρε, προσφέρεται να διευκολύνει την επίλυση αυτών των προβλημάτων, παρέχοντας τον κατάλληλο χώρο, και ιδιαίτερα στην Αρχαία Ολυμπία, για τη μόνιμη διεξαγωγή των Αγώνων. Ο χώρος αυτός μπορεί να λάβει τον χαρακτήρα ουδέτερου εδάφους με μια διεθνή συμφωνία που θα εγγυάται τα δικαιώματα στις εγκαταστάσεις, θα καθιερώνει το απαραβίαστο της περιοχής και θα αναγνωρίζει τον καθοριστικό ρόλο της Ολυμπιακής Επιτροπής στην αθλητική της αρμοδιότητα».
Ωστόσο, τα αναξιοποίητα ολυμπιακά ακίνητα μετά την Ολυμπιάδα του 2004 και το υπέρογκο κόστος των Αγώνων -παρά τα όσα αντίθετα υποστήριξε η Γιάννα Αγγελοπούλου 20 χρόνια μετά- έβαλαν «φρένο».
Η πρόταση επανήλθε στο «τραπέζι» όμως, με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» να αναφέρουν ότι συζητείται οι Ολυμπιακοί Αγώνες να γίνονται μόνιμα στην Ελλάδα, με μια συνδιοργανώτρια χώρα να αναλαμβάνει τα λειτουργικά έξοδα, ώστε να μειώνεται το συνολικό κόστος και να συμμετέχουν κράτη που δεν θα διανοούνταν να υποβάλουν αίτηση.
