Λέγεται συχνά ότι ένας παίκτης καταλήγει μπακ από συνθήκες και περιστάσεις παρά από επιλογή.

Κι αν αυτό είναι αληθές στις περισσότερες των περιπτώσεων, πρέπει απαραίτητα να εξαιρέσουμε την Ολλανδία της δεκαετίας του ’70, εκεί όπου η θέση του μπακ ήταν πιο πολύ λειτούργημα παρά αγγαρεία. Ο λόγος; Ο δαιμόνιος Ρουντ Κρολ!

Ο λόγος για τον Κολοσσό της άμυνας των Ιπτάμενων Ολλανδών, τον καλύτερο ίσως αμυντικό της γενιάς του, έναν ιδανικό εκπρόσωπο του «ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου», το οποίο πλαισίωσε με εντυπωσιακές αθλητικές ικανότητες και κοφτερό μυαλό.

Ο Κρολ έκανε το ντεμπούτο του στον Άγιαξ το 1968, μόνο και μόνο για να κυριαρχήσει στην αριστερή πλευρά της θρυλικής ομάδας τόσο στο ολλανδικό πρωτάθλημα όσο και τη διεθνή σκηνή: έξι φορές πρωταθλητής στην Eredivisie (1970, 1972, 1973, 1977, 1979 και 1980), δύο φορές τροπαιούχος Ευρώπης (1972 και 1973) και κάτοχος του Διηπειρωτικού το 1972, ο Κρολ έφερε το απαράμιλλο στιλ του στο ολλανδικό ποδόσφαιρο.

Σε ηλικία 20 ετών καλείται λοιπόν να ενταχθεί στις τάξεις των Οράνιε, μια θέση που θα κρατήσει για τα επόμενα 14 χρόνια, γινόμενος ένας από τους παίκτες-κλειδιά της εθνικής, ακρογωνιαίος λίθος κι αυτός του μοναδικού «ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου». Και μέλος φυσικά της απίστευτης Ολλανδίας του 1974, της κορυφαίας ίσως ομάδας που δεν κατάφερε να σηκώσει μουντιαλική κούπα!

Ο Κρολ έπαιξε σε όλα τα λεπτά των 7 αγώνων που έδωσε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Γερμανία η ομάδα του και σκόραρε μάλιστα κι ένα γκολ κατά της Αργεντινής στη νίκη των Οράνιε με 4-0!

Και τότε ήταν που θα κυκλοφορούσε το άρθρο-καταπέλτης της γερμανικής εφημερίδας Bild Zeitung με τον πηχυαίο τίτλο του πρωτοσέλιδου για το σεξουαλικό σκάνδαλο των Οράνιε το βράδυ πριν από τον μεγάλο τελικό με τη Γερμανία, κάτι που θα κάνει τον μεγάλο Γιόχαν Κρόιφ να πει στους συμπαίκτες του τη μέρα του ματς: «Έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα»!

Οι Οράνιε δεν είχαν ωστόσο κανένα πρόβλημα να παραμείνουν συγκεντρωμένοι στον αγώνα από το πρώτο λεπτό, αναγκάζοντας τα Πάντσερ να κάνουν πέναλτι στον Κρόιφ στην πρώτη γερμανική επαφή με την μπάλα! Ο Κρολ και η ολοκληρωτική του παρέα όμως δεν εξαργύρωσαν τη μνημειώδη εκκίνηση του ματς και συγκατατέθηκαν τελικά στην ήττα με 2-1. Το νικητήριο γκολ του Γκερντ Μίλερ, προσωπικού αντιπάλου του Κρολ, ήρθε τη μόνη φορά που τον έχασε ο σκληροπυρηνικός αμυντικός…

Κι αν ο Φραντς Μπεκενμπάουερ και η παρέα του σήκωσαν πανηγυρικά το τρόπαιο, ήταν οι Ολλανδοί που μάγεψαν τον κόσμο με την απόδοσή τους, κάνοντας όλους τους φιλάθλους να αναρωτιούνται πώς στο καλό έχασαν τη βαρύτιμη κούπα. Οι Οράνιε είχαν συντρίψει την Ουρουγουάη (2-0), την Αργεντινή (4-0) και την υπερασπίστρια του τίτλου Σελεσάο (2-0), κι όλα αυτά με έναν ανήκουστο ποδοσφαιρικό τρόπο που τρέλανε κόσμο!

Ο ευέλικτος αμυντικός Κρολ δεν είχε κανένα πρόβλημα να παίζει σε όποια θέση χρειαζόταν περισσότερο και πουθενά δεν θα φαινόταν αυτό καλύτερα από το Μουντιάλ του 1978. Με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο του πια, οι Οράνιε προκρίνονται στην ημιτελική φάση και όλοι ξέρουν σε ποιον έπρεπε να αποδώσουν τα εύσημα: στην επιβλητική αμυντική παρουσία του Κρολ!

Κι αν η ομάδα έπασχε δημιουργικά στο κέντρο από την έλλειψη του Κρόιφ, ούτε η Ιταλία ούτε η Δυτική Γερμανία κατάφεραν να την αποτρέψουν από τον δεύτερο συνεχόμενο τελικό της σε Παγκόσμιο Κύπελλο!

Το «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο» δεν θα μπορούσε να μη μετρήσει άλλη μια συνεχόμενη παρουσία σε τελική φάση Μουντιάλ, αν και όπως 4 χρόνια πρωτύτερα, θα έσκυβε το κεφάλι στον τελικό με τη διοργανώτρια Αργεντινή, χάνοντας την κούπα με 3-1.

Παρά την ήττα, οι Οράνιε συνέχισαν να χαρίζουν μαγικές ποδοσφαιρικές στιγμές και σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, αν και η μοίρα θα τους έφερνε και πάλι αντιμέτωπους με τη διοργανώτρια χώρα στον τελικό, αλλάζοντας απλώς το γκολ του Γκερντ Μίλερ με αυτό του Μάριο Κέμπες.

Ο Ρουντ Κρολ μέτρησε 83 συμμετοχές με τα εθνικά χρώματα της Ολλανδίας, ένα ρεκόρ που ξεπεράστηκε από τον Aron Winter στο Ευρωπαϊκό του 2000…