Παρά το γεγονός ότι ήταν ένας παίκτης με πολλές ποιότητες και αρετές, ο Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες θα παραμείνει για πάντα στις μουντιαλικές μας συνειδήσεις ως ο αρχηγός της Σελεσάο που έφερε στη χώρα τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο της!
Ο 25χρονος έκανε το ντεμπούτο του στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού ως αρχηγός της Σελεσάο, κάνοντας την πλάση να διερωτάται πώς είναι δυνατόν να είναι αυτός αρχηγός σε μια ομάδα που παίζει ο 30χρονος και δύο φορές παγκόσμιος τροπαιούχος Πελέ!
Αυτός όμως ήταν ο φυσικός ηγέτης με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο, ο δαιμόνιος παίκτης της Σάντος που έβαλε εκείνο το απίστευτο γκολ στον τελικό του 1970 που γιορτάστηκε όπως κανένα άλλο στη μουντιαλική ιστορία της Βραζιλίας.
Ο Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες ξεκίνησε την περιπέτειά του με τη Σελεσάο στα προκριματικά του 1966, ξεκινώντας μάλιστα σε κάθε αγώνα της προκριματικής φάσης αλλά και των διεθνών φιλικών, αν και στην τελική φάση θα χανόταν έτσι όπως είχε εμφανιστεί, μαγικά! «Ήταν τεράστια η απογοήτευση για μένα», θα πει αργότερα, «μου έδωσε όμως κίνητρο να πιεστώ περισσότερο και να γίνω παίκτης πρώτης επιλογής στο μέλλον, όπως επίσης και αρχηγός».
Όπως κι έγινε δηλαδή το αστέρι της Σάντος, ο οποίος ήταν ταυτοχρόνως και ο άνθρωπος που εκτελούσε τα πέναλτι, παραιτούμενος από το καθήκον του μόνο για χάρη του Πελέ, για να του επιτρέψει ας πούμε να σκοράρει το χιλιοστό γκολ στην καριέρα του από τη λευκή βούλα, στο ματς με τη Βάσκο ντα Γκάμα στο Μαρακανά το 1969.
Το άστρο του Κάρλος Αλμπέρτο θα έλαμπε όμως φωτεινότατα στο Μουντιάλ του Μεξικού, με τα 20 ένδοξα λεπτά του τελικού με την Ιταλία να παραμένουν ακόμα και σήμερα στα στιγμιότυπα όλων των μουντιαλικών εποχών: 4 λεπτά πριν από το τέλος της αναμέτρησης, ο Κάρλος Αλμπέρτο ολοκληρώνει ιδανικά μια ομαδική επιθετική προσπάθεια-διαφήμιση του αθλήματος, που παραμένει στις κορυφαίες μουντιαλικές επιθέσεις όλων των εποχών!
Ο σκόρερ του θρυλικού γκολ στο Στάδιο Αζτέκα του Μεξικού, που διεύρυνε τον βραζιλιάνικο θρίαμβο κατά της Ιταλίας με 4-1, έγινε αυτομάτως εθνικός ήρωας της Σελεσάο, εκτοξευόμενος στα δυσθεώρητα ύψη που απολάμβαναν αστέρια όπως ο Πελέ, ο Τοστάο κ.λπ.
Με δεδομένο ότι το Μουντιάλ του 1970 θα ήταν το μόνο Παγκόσμιο Κύπελλο που θα έπαιζε ποτέ ο Κάρλος Αλμπέρτο, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί δεν έτυχε ποτέ της παγκόσμιας αναγνώρισης που όφειλε μια τέτοια σπουδαία 19ετής καριέρα.
Ως αντιστάθμισμα, θα έχει πάντα εκείνα τα μυθικά 20 λεπτά του απογεύματος του Ιουνίου στην Πόλη του Μεξικού, όταν σκόραρε το υπέροχο γκολ του και απόλαυσε την ομάδα του να παίζει διαστημικό ποδόσφαιρο!
Κι αν ο Κάρλος Αλμπέρτο έχει κάνει στην καριέρα του πολλά περισσότερα από αυτό, ως ο φυσικός ηγέτης μιας από τις καλύτερες μουντιαλικές ενδεκάδες όλων των εποχών, δεν αποτελεί έκπληξη ότι τον θυμόμαστε για το μαγικό εκείνο απόγευμα…
