Μια εικόνα στοιχειώνει τον Γιάκουμπ Μπλατσικόβσκι από μικρό παιδί. Αυτή η εικόνα είναι και η αιτία που τον έχει ωθήσει στο ποδόσφαιρο και τη θρησκεία.

Στα 10 του έζησε το δράμα βλέποντας με τα ίδια του τα μάτια τον πατέρα του να σκοτώνει με μαχαίρι τη μητέρα του. Μια εικόνα που δεν μπορεί ποτέ μα ποτέ να διαγράψει από τη μνήμη του. Ήταν Σεπτέμβρης του ’96. Ο πατέρας του καταδικάστηκε σε 15ετή φυλάκιση και ο Γιάκουμπ μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον Νταβίντ βρέθηκαν στην αγκαλιά της γιαγιάς τους, που ανέλαβε ρόλο μητέρας και τους δίδαξε την επιβίωση.

«Δεν είναι εύκολο. Αλλά είναι ένα επεισόδιο το οποίο ακόμα δεν έχω ξεχάσει. Εκείνη η ημέρα ήταν η ημέρα που άλλαξε για πάντα τη ζωή μου. Αλλά πιστεύω πως μου έδωσε και αρκετή δύναμη. Γιατί είχα να αντιμετωπίσω πολλές δυσκολίες. Ωστόσο, τα πράγματα από τότε μέχρι σήμερα πάνε από το καλό στο καλύτερο, γιατί ξέρω πως τα δύσκολα έχουν πια περάσει», περιγράφει.

Η διέξοδος για τον Γιάκουμπ ήταν το ποδόσφαιρο. Άνθρωπος-κλειδί ο θείος του, Γιέρζι Μπρέζεκ, παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής που είχε διατελέσει μάλιστα αρχηγός της Εθνικής Πολωνίας. Ήταν εκείνος που τον ενθάρρυνε να συνεχίσει να ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Η μπάλα ήταν μια διέξοδος, το στήριγμά του. Κάθε φορά που βρισκόταν σε άθλια ψυχολογική κατάσταση προσπαθούσε να ξεχαστεί παίζοντας μπάλα. Τον έκανε να ξεχνά τις εικόνες που έχουν χαράξει ανεξίτηλα την ψυχή του.

Από την Τσεστοχόβα, στην Βίσλα Κρακοβίας και από εκεί στο εξωτερικό. Στο Ντόρτμουντ για λογαριασμό της Μπορούσια με την οποία εκτινάχθηκε ποδοσφαιρικά, στο Campionato και την Φιορεντίνα και τα τελευταία χρόνια στο Βόλφσμπουργκ, όπου βγάζει το ψωμί του. Αγωνίζεται ως δεξί χαφ και μετρά 99 συμμετοχές και 20 γκολ με την Εθνική Πολωνίας. Φέτος, στα 32 του, παίρνει μέρος στο πρώτο Μουντιάλ της καριέρας του. Θέλει όσο τίποτα άλλο να σκοράρει για να αφιερώσει το γκολ στη μητέρα του και τη γιαγιά του, όπως κάνει κάθε φορά που βρίσκει δίχτυα.

Είναι παντρεμένος με την Αγκάτα Γκολατζέβσκα και έχουν δυο κόρες. Είναι Καθολικός, διαβάζει καθημερινά τη Βίβλο και προσεύχεται συχνά. Είναι κι αυτή μια διέξοδος στην προσπάθειά του να απαλύνει τον πόνο από τις πληγές των παιδικών του χρόνων…