Το Κύπελλο Πρωταθλητριών αποτελεί τη σπουδαιότερη διασυλλογική ποδοσφαιρική διοργάνωση, στην οποία παίρνουν μέρος μόνο οι καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Ξεκίνησε τη σεζόν 1955/56 και η αρχική του ονομασία ήταν «Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης» ή απλά «Ευρωπαϊκό Κύπελλο». Κατά τη περίοδο 1992/93 επονομάστηκε σε «Champions League» και άλλαξε ο τρόπος διεξαγωγής του (τρεις προκριματικοί γύροι, μια φάση ομίλων, όπου οι ομάδες αντιμετωπίζουν κάθε άλλη ομάδα του ομίλου εντός και εκτός έδρας και ακολουθούν τέσσερις γύροι αγώνων νοκ άουτ).
Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης 9 φορές και ακολουθούν η Μίλαν (7 τίτλοι), η Λίβερπουλ (5 τίτλοι), η Μπάγερν Μονάχου και Άγιαξ (4 τίτλοι) και η Μπαρτσελόνα (4 τίτλοι).
Στη διοργάνωση συμμετέχουν οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές του κόσμου και κάθε χρονιά μας προσφέρουν θρυλικές στιγμές ποδοσφαιρικού υπερθεάματος. Συγκεντρώσαμε τους καλύτερους τελικούς του θεσμού, με κριτήριο τόσο το θέαμα όσο και τη βαρύτητα του αποτελέσματος για την ιστορία της διοργάνωσης.
25 Μαΐου, 1967, Λισαβόνα, Ίντερ – Σέλτικ 1-2
Η μεγαλύτερη στιγμή του σκοτσέζικου ποδοσφαίρου ήρθε τη περίοδο 1966-1967, όταν η Σέλτικ επικράτησε της Ίντερ με 2-1, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που σκοτσέζικος σύλλογος επικρατεί στο τελικό της διοργάνωσης, καθώς και η πρώτη ποδοσφαιρική επιτυχία εντός της Μεγάλης Βρετανίας. Τα «λιοντάρια της Λισαβόνας», όπως ονομάστηκαν εκείνη τη θρυλική νύχτα στο στάδιο «Νατσιονάλ» της Λισαβόνας, βρέθηκαν πίσω στο σκορ, ύστερα από εκτέλεση πέναλτι του Σάντρο Ματσόλα. Ωστόσο, η επιθετική δύναμη των Σκοτσέζων δεν άργησε να φανεί και ο Τόμι Γκέμελ ισοφάρισε στο 62ο λεπτό της αναμέτρησης. Πέντε λεπτά πριν τη λήξη, ο Στιβ Τσάλμερς στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα οδηγεί την ομάδα του στη κατάκτηση του πολύτιμου τροπαίου. Η μαγική εκείνη χρονιά επιφύλασσε κι άλλες ιστορικές στιγμές για τους «Κέλτες», καθώς έγινε η πρώτη ομάδα που σημείωσε τρεμπλ, κατακτώντας και το Κύπελλο Σκοτίας, και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Πρωταθλητριών.
29 Μαΐου, 1968, Λονδίνο, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μπενφίκα 4-1
Ένα χρόνο μετά τη μεγάλη επιτυχία της Σέλτικ, ήρθε η σειρά και αγγλικού συλλόγου να κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Στον 13ο τελικό της διοργάνωσης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μπενφικά διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Εουσέμπιο και Τζορτζ Μπεστ κλέβουν τη παράσταση, ενώ ο θρυλικός Μπομπι Τσάρλτον απέδειξε με την αποφασιστικότητά του ότι δεν θα άφηνε κανέναν να στερήσει από την ομάδα του το τίτλο. Το πρώτο ημίχρονο έληξε με το λευκό 0-0, αλλά στο 53ο λεπτό ο Μπόμπι Τσάρλτον ανοίγει το σκορ για τους «διαβόλους». Η Μπενφίκα δεν έδειξε να πτοείται και στο 75ο λεπτό ισοφαρίζει με τον Τζέιμ Γκράσα. Θα μπορούσε μάλιστα να είχε καθαρίσει το παιχνίδι λίγα λεπτά πριν τη λήξη, όταν ο Εουσέμπιο χάνει τρομερή ευκαιρία, σε τετ-α-τετ, με τον τερματοφύλακα της Γιουνάιτεντ, Άλεξ Στέπνεϊ. Το παιχνίδι πήγε στη παράταση, στην οποία φάνηκε η υπεροχή του αγγλικού συλλόγου και οι Μπεστ, Κιντ και Τσάρλτον πέτυχαν από ένα γκολ και διαμόρφωσαν το τελικό 4-1. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέκτησε το πρώτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών, μέσα στο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου, και άνοιξε μια νέα σελίδα για το αγγλικό ποδόσφαιρο.
7 Μαΐου, 1986, Σεβίλλη, Στεάουα Βουκουρεστίου – Μπαρτσελόνα 0-0 (2-0)
Ο τελικός του 1986 σηματοδοτεί τόσο τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της Ρουμανίας, όσο και μια από τις πιο δραματικές αναμετρήσεις της διοργάνωσης. Η Στεάουα αποκλείει την Άντερλεχτ στα ημιτελικά της διοργάνωσης και συναντά στο τελικό τους «μπλαουγκράνα», οι οποίοι χρήζονται και φαβορί για τη κατάκτηση του τίτλου. Ύστερα από 120 δραματικά λεπτά, καμία ομάδα δε κατάφερε να βρει δίχτυα και το παιχνίδι οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι. Ο τερματοφύλακας της Στεάουα, Χέλμουθ Ντουκαντάμ, απέκρουσε όλα τα πέναλτι της Μπαρτσελόνα και χάρισε τη νίκη στην ομάδα του. Μέχρι και σήμερα, παραμένει ο μόνος τερματοφύλακας σε κάθε ευρωπαϊκή διοργάνωση, που κατάφερε κάτι τέτοιο. Οι συμπατριώτες του τον αποκαλούν ακόμη και σήμερα ως τον «ήρωα της Σεβίλλης» και το 2008 βραβεύτηκε από το ρουμανικό κράτος για τη συνεισφορά του στη μεγάλη επιτυχία του ‘86.
26 Μαΐου, 1993, Μόναχο, Μαρσέιγ – Μίλαν 1-0
Η μεγαλύτερη επιτυχία γαλλικού ποδοσφαιρικού συλλόγου ήρθε τη σεζόν 1992-1993, όταν η Μαρσέιγ επικράτησε με 1-0 της Μίλαν και κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Η αναμέτρηση κρίθηκε στις λεπτομέρειες, καθώς και οι δύο ομάδες έπαιξαν επιθετικό ποδόσφαιρο και δημιούργησαν αρκετές ευκαιρίες. Ωστόσο, η Μαρσέιγ ήταν εκείνη που κατάφερε να βρει δίχτυα και συγκεκριμένα στο 44ο λεπτό με τον Ιβοριανό αμυντικό, Μπαζίλ Μπόλι. Και ενώ η Μαρσέιγ βρισκόταν στα σύννεφα, ξαφνικά έπεσε στα χαμηλά όταν ξέσπασε το σκάνδαλο για στημένα παιχνίδια στη Γαλλία και βρέθηκε εμπλεκόμενος ο πρόεδρος του συλλόγου, Μπερνάντ Ταπι. Λίγους μήνες αφού κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών, η Μαρσέιγ υποβιβάζεται στη δεύτερη εθνική κατηγορία, γράφοντας τον ίδιο χρόνο τη λαμπρότερη, αλλά και τη σκοτεινότερη σελίδα της ιστορίας της.
18 Μαΐου, 1994, Αθήνα, Μίλαν – Μπαρτσελόνα 4-0
Ο τελικός του 1994 διεξήχθη στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας ανάμεσα στη Μπαρτσελόνα και τη Μίλαν. Οι «μπλαουγκράνα», με προπονητή τον Γιόχαν Κρόιφ, και με τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα Ισπανίας, ήταν το φαβορί για τη κατάκτηση του δεύτερου Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η Μίλαν, με προπονητή τον Φάμπιο Καπέλο και με τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Ιταλίας βρισκόταν αντιμέτωπη με την «Dream Team» της Μπαρτσελόνα, η οποία συμπεριλάμβανε τους Ρομάριο, Στοιτσκοφ και Γκουαρντιόλα. Ωστόσο, οι «ροσονέρι» ανέτρεψαν τα δεδομένα και επικράτησαν με το ευρύ 4-0, με δύο γκολ του Μασάρο στο πρώτο ημίχρονο και με τους Σαβίτσεβιτς και Ντεσαϊλι να πετυχαίνουν από ένα γκολ στο δεύτερο. Ο τελευταίος, ήταν και ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κατέκτησε το συγκεκριμένο τρόπαιο με δύο διαφορετικές ομάδες.
26 Μαΐου, 1999, Βαρκελώνη, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μπάγερν Μονάχου 2-1
Ο τελικός του Champions League που οδήγησε για πρώτη φορά αγγλικό σύλλογο στη κατάκτηση του τρεμπλ, ήταν κι εκείνος που επιφύλασσε τη πιο δραματική ανατροπή στην ιστορία της διοργάνωσης. Η Μπάγερν ήταν καλύτερη καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης και προηγήθηκε στο 6ο λεπτό με γκολ του Μπάζλερ. Οι «διάβολοι» δεν είχαν στη διάθεσή τους, τους Ρόι Κιν και Πολ Σκόουλς και η νίκη φαινόταν εύκολη υπόθεση για τους Γερμανούς. Στο 90ο, περίπου, λεπτό της αναμέτρησης, οι ποδοσφαιριστές της Μπάγερν άρχισαν να πανηγυρίζουν και ο πρόεδρος της UEFA, Λενάρτ Γιόχανσον, κατευθυνόταν προς τον αγωνιστικό χώρο για να απονείμει το τίτλο στη Μπάγερν. Και τότε συνέβη το θαύμα. Τέντι Σέρινχαμ και Ολε Γκουναρ Σόλκτζερ πετυχαίνουν από ένα γκολ στο 91ο και 93ο λεπτό αντίστοιχα, ενώ και οι δύο είχαν μπει ως αλλαγή. Μετά το δεύτερο γκολ της Γιουνάιτεντ, οι ποδοσφαιριστές της Μπάγερν παρέμεναν στο χορτάρι και δεν μπορούσαν να σηκωθούν για να πραγματοποιηθεί η σέντρα. Ο διαιτητής της αναμέτρησης, Πιερλουίτζι Κολίνα, τους βοηθούσε να σηκωθούν για να σφυρίξει τη συνέχεια. Χαρακτηριστικά, ο Σάμουελ Κουφουρ δάκρυζε και χτυπούσε με μανία το χορτάρι. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέκτησε το δεύτερο Κύπελλο Πρωταθλητριών, μετά το 1968.
8. 15 Μαΐου, 2002, Γλασκώβη, Ρεάλ Μαδρίτης – Μπάγερ Λεβερκούζεν 2-1
Το 2002 ήταν η εποχή για τους «Galacticos» να διεκδικήσουν τον 9ο πανευρωπαϊκό τους τίτλο απέναντι στη Μπάγερ Λεβερκούζεν. Μόλις στο 8ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Ραούλ ανοίγει το σκορ για τη «Βασίλισσα», αλλά η απάντηση της Μπάγερ ήρθε αμέσως με τη κεφαλιά του Λούσιο, η οποία εξουδετέρωσε τον Σέζαρ. Λίγο πριν την ανάπαυλα, ο θρυλικός Ζινεντίν Ζιντάν σημειώνει ένα από τα εντυπωσιακότερα γκολ στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ύστερα από μπαλιά του Ρομπέρτο Κάρλος, ο Ζιζού κάνει ένα απίστευτο γυριστό και καρφώνει τη μπάλα στην αριστερή γωνία του Μπουτ. Εντυπωσιακή, ήταν επίσης και η εμφάνιση του νεαρού -τότε- Κασίγιας, ο οποίος μπήκε ως αλλαγή στη θέση του τραυματία Σέζαρ.
9. 25 Μαΐου, 2005, Κωνσταντινούπολη, Λίβερπουλ – Μίλαν 3-3 (3-2)
Τελικά φαίνεται ότι τρελή ανατροπή και αγγλικός σύλλογος δεν κάνουν χωριστά! Ο τελικός του 2005 απέδειξε σε όλο τον κόσμο ότι το ποδόσφαιρο είναι το πιο απρόβλεπτο άθλημα και ότι η ρήση «μπάλα είναι και γυρίζει» ισχύει απόλυτα. Στη γειτονική Κωνσταντινούπολη, Λίβερπουλ και Μίλαν διασταυρώνουν τα ξίφη τους, με τη τελευταία να θεωρείται το φαβορί. Ο αρχηγός των «ροσονέρι», Πάολο Μαλντίνι, ανοίξε το σκορ μόλις στο πρώτο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Ερνάν Κρέσπο, με δύο προσωπικά του γκολ, σημείωσε το 3-0 υπέρ της Μίλαν, λίγο πριν την ανάπαυλα του πρώτου ημιχρόνου. Η νίκη φαινόταν, πλέον, δεδομένη για τους Ιταλούς και είχαν αποβάλει το άγχος. Στο δεύτερο ημίχρονο συνέβη το θαύμα. Μέσα σε έξι λεπτά, οι Τζέραρντ (54΄), Σμίκερ (56’) και Αλόνσο (60’) ισοφάρισαν σε 3-3 για τη Λίβερπουλ. Το παιχνίδι πήγε στη παράταση, στην οποία ο Ντούντεκ ξεχώρισε, με τις εντυπωσιακές αποκρούσεις του. Χωρίς τέρματα στη παράταση, οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στη διαδικασία των πέναλτι. Σερτζίνιο, Πίρλο και Σεφτσένκο δεν κατάφεραν να ευστοχήσουν και η Λίβερπουλ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης μετά από 21 χρόνια. Αυτός ο τελικός έχει ονομαστεί «Το θαύμα της Κωνσταντινούπολης».
10. 21 Μαΐου, 2008, Μόσχα, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Τσέλσι 1-1 (6-5)
Πρόκειται για το πρώτο τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης, στον οποίο και οι δύο σύλλογοι είναι αγγλικοί. Το ίδιο συνέβη για την Ισπανία το 2000 (Ρεάλ Μαδρίτης-Βαλένθια) και για την Ιταλία το 2003 (Γιουβέντους-Μίλαν). Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι διασταυρώνουν τα ξίφη τους στη κρύα Μόσχα, στο πρώτο τελικό για την ομάδα της Τσέλσι και τον πρώτο που διοργανώνεται στη Ρωσία. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο άνοιξε το σκορ στο 26ο λεπτό για τους «διαβόλους», με ωραία κεφαλιά, ύστερα από σέντρα του Μπράουν. Η Τσέλσι ισοφάρισε λίγο πριν την ανάπαυλα, ύστερα από λάθος του Φαν ντερ Σαρ και όμορφο τελείωμα του Λάμπαρντ. Το ισόπαλο 1-1 έμεινε ανέπαφο μέχρι και το τέλος της παράτασης και το παιχνίδι οδηγήθηκε στα πέναλτι. Εκεί αστόχησε ο Ρονάλντο και παραλίγο να γίνει ο δραματικός παίκτης της αναμέτρησης. Ο αρχηγός της Τσέλσι, Τζον Τέρι, αστόχησε με τη σειρά του και τον ακολούθησε και ο Ανελκά. Οι «κόκκινοι διάβολοι» κατέκτησαν το τρίτο Champion League της ιστορίας τους.