Η μεταγραφή του Μαρσέλο και στη συνέχεια αυτή του Χάμες Ροντρίγκες ενθουσίασαν τους οπαδούς του Ολυμπιακού αλλά και τον Τύπο της χώρας, ενώ παράλληλα απασχόλησαν ως γεγονότα και τα διεθνή ΜΜΕ, αφού πρόκειται για μεγάλα ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου αλλά οι προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια δεν είναι αισιόδοξες για το ελληνικό ποδόσφαιρο σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα που θα έχει να προσελκύσει μεγάλα ονόματα σε καλές ηλικίες και όχι για τα τελευταία… ένσημα.
Ο Βραζιλιάνος αριστερός μπακ έκανε το ντεμπούτο του με τους Πειραιώτες στον αγώνα με την Καραμπάγκ ενώ ο Κολομβιανός το είχε κάνει στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Άρη. Και από εκεί και πέρα, από τη στιγμή που έπαιξαν, άρχισε και το σχετικό… πανηγύρι των Ελλήνων οπαδών. Αυτοί του Ολυμπιακού, από τη μία πλευρά, καμαρώνουν για το γεγονός ότι η ομάδα τους έχει αυτά τα ονόματα στο ρόστερ της. Οι οπαδοί των άλλων ομάδων, από την άλλη πλευρά, ειρωνεύονται επειδή ο Βραζιλιάνος έκανε ατομικό πρόγραμμα για να είναι έτοιμος να μπει στο γήπεδο ή επειδή ο Κολομβιανός ήταν συνεχώς τραυματίας στην πρώην ομάδα του.
Πάντα γινόταν αυτό στην Ελλάδα και πάντα θα γίνεται. Το θέμα, όμως, δεν είναι το να ειρωνεύεται κάποιος για τη μεταγραφή άλλης ομάδας αλλά το αν όλες οι ομάδες θα μπορούν να προσελκύσουν μεγάλα ονόματα. Και να τα προσελκύσουν σε μια γόνιμη ποδοσφαιρική ηλικία και όχι όταν είναι λίγο πριν το τέλος της καριέρας τους. Και όπως όλα δείχνουν, η απάντηση είναι αρνητική. Οι ελληνικές ομάδες, τουλάχιστον για κάποια χρόνια, δεν προβλέπεται να έχουν τη δυναμική, τα επιχειρήματα για να πείσουν κάποιο μεγάλο όνομα να έρθει στη χώρα μας σε καλή ηλικία. Όπως, για παράδειγμα, ο Ζιοβάνι κάποτε (1999).
Χωρίς Champions League και χωρίς λεφτά…
Ο λόγος που θα είναι πάρα πολύ δύσκολο ως απίθανο για κάποια ελληνική ομάδα να το πετύχει αυτό, θα είναι η απουσία του Champions League και κατ’ επέκταση των χρημάτων. Με τον ρυθμό που πάνε οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη, με τα αποτελέσματα που φέρνουν, η συμμετοχή στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης θα μοιάζει με άπιαστο όνειρο τα επόμενα χρόνια. Πώς, επομένως, θα πειστεί το μεγάλο όνομα να έρθει στη χώρα μας; Για να παίξει στη Super League 1;
Πώς θα έχουν οι ελληνικές ομάδες τη δυνατότητα να ξοδέψουν πολλά λεφτά για ένα συμβόλαιο αν δεν έχουν τα ευρωπαϊκά έσοδα; Και τα ευρωπαϊκά έσοδα που μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά είναι αυτά του Champions League, όχι του Europa League ή του Europa Conference League. Το οποίο, παρεμπιπτόντως, ως διοργάνωση δεν έχει καμία σχέση με το κύπελλο Κυπελλούχων, ως πρεστίζ, που υπήρχε κάποτε. Ίσως επειδή το Champions League έχει μαζέψει όλο το χρήμα, όλα τα φώτα και τη… γκλαμουριά, οπότε οι άλλες δύο διοργανώσεις μοιάζουν και είναι υποτιμημένες.
Το μέλλον, με λίγα λόγια, δεν προμηνύεται λαμπρό για τους ελληνικούς συλλόγους σε ό,τι αφορά την… πειθώ τους απέναντι στα μεγάλα ονόματα παικτών. Όχι μόνο δεν μοιάζει πιθανό, επομένως, τα προσεχή χρόνια να έρθει στην Ελλάδα κάποια φίρμα σε καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία από του Μαρσέλο, για παράδειγμα, αλλά θα είναι πραγματικά πολυτέλεια το να μπορεί κάποια ομάδα της Super League 1 να αποκτήσει κάποιο μεγάλο όνομα έστω στα τελειώματα της καριέρας του…
