Γραπτή δήλωση στην ιστοσελίδα του Άρη έκανε ο Ντίνος Κούης και αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύλλογος, τονίζοντας πως βρίσκεται στη δυσκολότερη στιγμή της ιστορίας του και ότι κοντεύει να διαλυθεί.

Ο σύμβουλος της διοίκησης Στεφανίδη, εκπρόσωπος των «κίτρινων» στις αρμόδιες ποδοσφαιρικές Αρχές και υπεύθυνος των Ακαδημιών της ομάδας τόνισε πως πρέπει να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο περιβάλλον γύρω από τον σύλλογο. Επιπλέον, τόνισε πως πρέπει να δοθεί βάση στα τμήματα υποδομής, ώστε να γίνει επικερδής η ΠΑΕ.

Αναλυτικά τα όσα ανέφερε

Γιατί ήρθα:

«Ο Άρης, δυστυχώς, βρίσκεται στη δυσκολότερη περίοδο της ιστορίας του Συλλόγου, διανύοντας το εκατοστό έτος από την ίδρυσή του! Κοντεύει να διαλυθεί και να χαθεί από το αθλητικό προσκήνιο, όχι επειδή υποβιβάστηκε αλλά επειδή σπατάλησε όλη τη δυναμική του, ύστερα από κακοδιαχείριση τόσων ετών! Γι’ αυτό έφτασε να βρίσκεται ένα βήμα πριν από την ολοκληρωτική καταστροφή. Κι αυτό συνιστά ΤΡΑΓΩΔΙΑ! Επειδή, ύστερα από 100 χρόνια δράσης, ο Άρης δεν είναι μόνο μια ποδοσφαιρική ή μπασκετική ομάδα. Είναι ο Σύλλογος που ένωσε και ενώνει χιλιάδες ανθρώπους, που από μικρά παιδιά μέχρι τα γεράματά τους, εμπνέονται από ένα τρόπο ζωής μέσα από τον αθλητισμό και τον υγιή ανταγωνισμό.
Θα αφήσουμε λοιπόν να καταστραφεί ο ΑΡΗΣ;»

Τι συνάντησα:

«Η γενική εικόνα του Συλλόγου δεν μου ήταν εντελώς άγνωστη. Όπως όλοι οι φίλαθλοι που ενδιαφέρονται για τον Άρη (που δεν είναι μόνο οι οπαδοί του, αλλά και οι φίλαθλοι των άλλων ομάδων στην Ελλάδα) έβλεπα την φθίνουσα πορεία του Συλλόγου. Ο Άρης έχει πάψει προ πολλού να είναι πρωταγωνιστής, όπως μας είχε συνηθίσει. Έχασε την αγωνιστική και κοινωνική του ταυτότητα και μολονότι η αφοσίωση και η μεγάλη δυναμική του κόσμου στήριζε και ενίσχυε όσο μπορούσε τον Άρη, ήταν μόνο αυτό που έδινε αξία στην ομάδα! Η αγωνιστική παρουσία του Άρη στη Superleague, ήταν αντιστρόφως ανάλογη της δυναμικής που προσδίδει στην ομάδα η ιστορία του Συλλόγου και ο κόσμος μας.
Έτσι, μπαίνοντας στα ενδότερα της ομάδας ήταν εύκολο να διαπιστώσω πως και η λειτουργία των Ακαδημιών μας υπολείπονταν από το επιθυμητό. Σε έναν Σύλλογο που μέρα με τη μέρα οδηγούνταν στην σημερινή κακή κατάσταση, οι Ακαδημίες μας βρίσκονταν σε ανάλογο επίπεδο».

Τι αισθάνθηκα:

«Τα συναισθήματα που δημιουργούνται σε κάθε επαφή με τα ενδότερα του ΑΡΗ είναι αντικρουόμενα. Ασφαλώς είναι αισθήματα συγκίνησης και χαράς που ξαναβρίσκομαι στην καρδιά του Συλλόγου, στο περιβάλλον και στους ανθρώπους, στην ατμόσφαιρα της οικογένειας του Άρη. Από την άλλη νιώθεις ένα σφίξιμο στη ψυχή, καθώς τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα, που μερικές φορές μοιάζουν ανυπέρβλητα, όπως το οικονομικό αδιέξοδο».

Τι άκουσα, τι βρήκα:

«Αναλαμβάνοντας υπεύθυνος των Ακαδημιών αντιλήφθηκα πως το πρώτο πρόβλημα (ανάμεσα σε τόσα πολλά και ποικίλα προβλήματα) ήταν πως οι Ακαδημίες ήταν εντελώς ξεκομμένες από την πρώτη ομάδα. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετική η κατάσταση, όταν η πρώτη ομάδα, κάθε τρεις και λίγο άλλαζε προπονητή. Δεν υπήρχε επιλεγμένο και συγκεκριμένο αγωνιστικό σχέδιο, που να είναι κοινό με αυτό της πρώτης ομάδας και να ενώνει την πρώτη ομάδα με τις Ακαδημίες και το αντίστροφο.

Συναντήθηκα και συζήτησα με τους προπονητές, με όλους τους προπονητές αλλά και τα παιδιά της U-20, της U-17 κ.λ.π. Μίλησα και με τους γονείς των παιδιών και μάζεψα όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμουν για την λειτουργία όλων των τμημάτων των Ακαδημιών. Άκουσα τις σχεδόν “εξομολογήσεις” των παιδιών της U-20, που μου είπαν πάρα πολλά πράγματα, πράγματα θλιβερά που δεν θα ήθελα να δημοσιοποιήσω.

Το συμπέρασμα που εύκολα απορρέει είναι πως οι Ακαδημίες του Άρη λειτουργούσαν σαν μια άλλη ομάδα, ξένη προς την πρώτη, αποκομμένες και σε αχρηστία προς τις πραγματικές ανάγκες ενός ενιαίου συνόλου. Στα χαρτιά και στα λόγια υπήρχε ένας δήθεν σχεδιασμός που “βόλευε” να φαίνεται πως υπάρχει συνεργασία, στην πραγματικότητα όμως δεν υπήρχε. Κι αυτό αποδείχτηκε όταν η πρώτη ομάδα θέλησε (από ανάγκη) να στηριχτεί αγωνιστικά στα παιδιά της U-20, που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν, επειδή η εκπαίδευσή τους ήταν διαφορετική. Ισοδύναμη είναι και η ευθύνη της πρώτης ομάδας, που δεν ενθάρρυνε στο ελάχιστο, τις προσδοκίες των παιδιών να αξιωθούν να ενταχθούν στην πρώτη ομάδα».

Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση:

«Ζούμε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μας. Η μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση της χώρας μας, που χειροτέρευσε πολλά πράγματα από την καθημερινότητά μας, στην άλλη όψη του νομίσματος έχει φανερώσει την ανάγκη και την επιθυμία να διορθώσουμε και να αλλάξουμε πολλά. Το ίδιο ισχύει και εδώ: πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα, όλα όσα δηλαδή μας έφεραν στην καταστροφή. Να αλλάξουμε την συλλογιστική του πνεύματος που επικρατεί. Να διορθώσουμε όλη την κακή κατάσταση, ο καθένας στον τομέα του, αλλά όλοι μαζί συνεργαζόμενοι δημιουργικά και παραγωγικά.
Η διοίκηση οφείλει να εργαστεί για να φέρει έσοδα, να λύσει τα οικονομικά προβλήματα μια και καλή, ώστε η ομάδα να μην είναι ένα τρύπιο βαρέλι που άσκοπα πετιούνται τα χρήματα. Οι άνθρωποι που διοικούν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Για να πετύχει όμως η δουλειά τους, πρέπει να φτιάξουμε μια ομάδα που θα ικανοποιεί τις αγωνιστικές απαιτήσεις των φιλάθλων μας. Που θα εμπνέει τον κόσμο να έρθει και να ευχαριστηθεί το ποδόσφαιρο που παίζουμε. Κι αυτό είναι δουλειά του προπονητή. Να συγκροτήσει ένα καλό σύνολο, να εμφυσήσει την αξία της ομαδικότητας και της συνολικής προσπάθειας, να διαμορφώσει συγκεκριμένο αγωνιστικό στιλ κι αυτό να είναι ευδιάκριτο σε κάθε φίλαθλο.

Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο αγωνιστικό στιλ ξεκάθαρο και ελκυστικό. Που δεν πρέπει να αλλάζει όταν αλλάζει ο προπονητής. Να είναι σταθερό και αποδεκτό και πάνω σ’ αυτό να κτίσουμε και τις Ακαδημίες μας. Ώστε αν, για παράδειγμα, ξεχωρίσει ένας δεκαεξάχρονος και τον θέλει να τον εντάξει στην πρώτη ομάδα ο προπονητής, να μπορεί να εγκλιματιστεί γρήγορα και σωστά, αφού κι αυτός θα είναι εκπαιδευμένος στα συστήματα και την τακτική της πρώτης ομάδας. Το ίδιο ισχύει και για τον προπονητή. Που έχει την υποχρέωση να συνεργαστεί με τους προπονητές των Ακαδημιών ώστε να αποκτήσουν κοινή και ταυτόσημη αντίληψη του είδους του ποδοσφαίρου που θα φέρνει τον κόσμο στο γήπεδο. Να συν-διαμορφώσουν την ποδοσφαιρική φιλοσοφία που εκτός των άλλων θα εξασφαλίσει και την ομαλή διαδοχή του προπονητή που αποχωρεί, ώστε η ομάδα να εξακολουθεί και να διατηρεί την επιλεγμένη αγωνιστική της ταυτότητα. Με μία κουβέντα: ο Άρης να διαμορφώσει ένα σύγχρονο και σταθερό αγωνιστικό στιλ, γνώριμο και για την πρώτη ομάδα και για τις Ακαδημίες και για όλους τους προπονητές μας. Να τροφοδοτείται σταθερά η πρώτη ομάδα από την Ακαδημία και να αγοράζονται μονάχα οι ποδοσφαιριστές που δεν εξευρίσκονται στις υποδομές του Άρη.

Να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον αξιόπιστο, με αξιοκρατία και υπευθυνότητα. Με αποδοτικότητα, ωφέλιμο για τα συμφέροντα του Συλλόγου και επικερδές. Τόσο για τη μείωση των εξόδων των μεταγραφών όσο και για την επικερδή πώληση των αξιόλογων ποδοσφαιριστών που εκπαιδεύονται στην Ακαδημία μας.

Σχεδιάζουμε την τακτική συνεργασία όλων των προπονητών μεταξύ τους. Με συγκρότηση των μεθόδων ελέγχου τόσο των εκπαιδευτών όσο και των εκπαιδευομένων, ώστε να είναι γόνιμη και αποδοτική η δουλειά μας, με καλά αποτελέσματα και διαρκή πρόοδο. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες που θα συναντήσουμε. Γνωρίζουμε όμως και τους τρόπους που θα το πετύχουμε και το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ο χρόνος. Μη φανταστείτε πως ο χρόνος αυτός θα είναι μεγάλος. Βήμα-βήμα θα φαίνεται η πρόοδος, επειδή εμπιστευόμαστε αυτό που γνωρίζουμε και αυτό που κληθήκαμε να υλοποιήσουμε.

Όλοι μαζί, από την διοίκηση, τους προπονητές και όλους τους εργαζόμενους στην ομάδα και φυσικά με την προτροπή και την συμπαράσταση των φιλάθλων μας, με ομόνοια και αλληλοσεβασμό, με εργατικότητα και ειλικρινή προσπάθεια μπορούμε να αποκαταστήσουμε την ψυχή του Άρη».

Πηγή: Sport-fm.gr