Είναι μία ιστορία ιδιαίτερη. Θα μπορούσε χαρακτηριστεί και συγκλονιστική, αλλά με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας Ο αρθρογράφος Ρικ Ράιλι του espn, έγραψε ένα καταπληκτικό κείμενο, απευθυνόμενος στον Λεμπρόν Τζέιμς και με την ελπίδα ότι θα το δει ο «βασιλιάς» και θα πραγματοποιήσει το μεγάλο όνειρο μίας καταπληκτικής αθλήτριας, της Έμπόνι Νετςλ Μπέι, η οποία προσπαθεί να νικήσει τον δυσκολότερο αντίπαλο όλων, τον καρκίνο.
Είναι τόσο καταπληκτικό το κείμενο, που προτίμησα να το αντιγράψω πιστά (ευχαριστώ Κάθριν για την βοήθεια), αντί κάποιου άλλου άρθρου. Έχουμε καιρό άρθρα άλλωστε, είναι πιο σημαντικό να διαβάσουν όλη την ιστορία μίας αθλήτριας που δεν ξέρει πόσο καιρό έχει ακόμη… Διαβάστε λοιπόν το κείμενο-γράμμα του Ρικ Ράιλι προς τον Λεμπρόν Τζέιμς, έτσι ακριβώς όπως δημοσιεύτηκε στο epsn και προσέξτε ιδιαίτερα το μήνυμα στο τέλος…
«H Εμπονι αξίζει να συναντήσει τον Λεμπρόν. Πηγαίνει για χημειοθεραπεία και μετά παίζει μπάσκετ πριν επιστρέψει στο νοσοκομείο. Λεμπρόν, συνάντησε την Έμπονι Στην πραγματικότητα σου μοιάζει πολύ. Φοράει κορδέλα στο κεφάλι (παρόλο που δεν έχει μαλλιά – ούτε φρύδια). Είναι Basketball freak. Μια 16χρονη πρωτοετής στο λύκειο που έχει πολύ γλυκό χειρισμό της μπάλας και παίζει εξοντωτική άμυνα ζώνης. Α, και να κάτι που είναι διαφορετικό: Προσπαθεί με όλες της τις δυνάμεις να μην πεθάνει από καρκίνο. Αυτό δεν θα είναι εύκολο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν αυτό το είδος σαρκώματος μαλακού ιστού σε στάδιο – 4 που έχει η Έμπονι Νετλς-Μπέι δεν καταφέρνουν να επιζήσουν.
Η Έμπονι έχει δύο στόχους. Ο πρώτος, όπως ήταν κι ο δικός σου στην ηλικία της, είναι να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ. Ούτε αυτό θα είναι εύκολο. Μερικές φορές πηγαίνει στα παιχνίδια του Λυκείου της Βερόνα όπου ανήκει κατευθείαν από το νοσοκομείο. Δεν προλαβαίνει να βγάλει τους ενδοφλέβιους ορούς και ντύνεται για το παιχνίδι. Κι αμέσως μετά πηγαίνει πίσω στο νοσοκομείο.
Ο δεύτερος στόχος είναι να συναντήσει … εσένα. «Ω Θεέ μου», λέει. «Πιθανότατα θα έβαζα τα κλάματα. Αυτό θα ήταν πάνω κάτω ότι ήθελα στη ζωή μου. Εννοώ, ότι η ζωή μου είναι εδώ μπροστά σε όλους. Γι’ αυτό ζω»
Ήθελε να σε γνωρίσει από πάντα, πολύ πριν αρρωστήσει. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που όταν οι συμπαίκτριες της Έμπονι έμαθαν για τη διάγνωσή της, άρχισαν μια καμπάνια στο Twitter. Πήρε διαστάσεις. Τώρα, χιλιάδες tweets με το hashtag #LeBronMeetEbony (Λεμπρόν συνάντησε την Έμπονι) έχουν δημοσιευθεί.
Όπως εσύ, έζησε τη ζωή της μέσα στην πόλη και δεν ήταν πάντα εύκολη. Ο πατέρας της πυροβολήθηκε 16 φορές και πέθανε όταν ήταν μόλις 5 ετών. Όπως κι εσύ, έζησε μια από δω και μια από κει, κάποιες φορές με τη μαμά της, κάποιες με τη γιαγιά της, κάποιες τον νονό της.
Όπως κι εσύ, είναι κάτι σαν τον Μπετόβεν της μπάλας. Τον περασμένο χρόνο, σαν δευτεροετής στο Madison West High, ήταν All Conference παίκτρια. Είχε μ.ο. 17 πόντους και ήταν τόσο ολοκληρωμένη παίκτρια που συμφώνησε προφορικά με το Πανεπιστήμιο του Wisconsin – Milwaukee σαν δευτεροετής, σύμφωνα με τον νονό της, Πίτερ Τζοχάνες.
Όπως κι εσύ, υπήρξε, εντάξει, περίπλοκη. Όταν άφησες το Κλίβελαντ για το Μαϊάμι, ο κόσμος δεν χάρηκε. Όταν η Έμπονι άφησε το Madison West για το Verona προκειμένου να πετύχει μια πιο σταθερή κατάσταση διαμονής, «πάρα πολλοί άνθρωποι στο Madison δεν χάρηκαν», λέει η καινούρια της κόουτς Άντζυ Μέρφυ. «Από την πρώτη στιγμή μας έκανε από ‘καλή’ ομάδα διεκδικητές για τον Πολιτειακό τίτλο. Είναι σαν τον ΛεΜπρον. Θέλεις την μπάλα στα χέρια της».
Θυμάσαι όλες αυτές τις φορές που έπαιξες με τραυματισμούς στη μέση, στους αστραγάλους, στα δάχτυλα των ποδιών; Λοιπόν, αυτά με τα οποία έχει παίξει η Έμπονι κάνει όλα τα παραπάνω να μοιάζουν με … σκασμένα χείλη. Έχει παίξει μετά από εγχείρηση. Έχει παίξει ενδιάμεσα ραδιοθεραπειών. ΄Εχει παίξει εν μέσω χημειοθεραπειών. «Έχει μια πενταήμερη επίσκεψη στο νοσοκομείο για χημειοθεραπεία την ερχόμενη εβδομάδα», λέει ο Τζοχάνες. «Και ξέρω τι θα κάνει. Θα μπει στο νοσοκομείο τη Δευτέρα. Θα κάνει χημειοθεραπεία Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη. Θα βγει από το νοσοκομείο την Πέμπτη. Θα πάει να παίξει στο παιχνίδι. Θα ξαναμπει το βράδυ της Πέμπτης και θα ξανακάνει χημειοθεραπεία το πρωί της Παρασκευής».
Πώς μπορεί κάποιος να παίξει μπάσκετ στο Λύκειο εν μέσω της κόλασης της χημειοθεραπείας; «Απλώς το κάνεις» λέει η Έμπονι. «Και αποδέχεσαι αυτό που έρχεται μετά».
Αυτό που έρχεται μετά είναι ναυτία, αδυναμία και απόλυτη εξάντληση. Δεν έχω ακούσει να το έχει επιχειρήσει κανείς. Ο κόουτς Τζορτζ Καρλ των Ντένβερ Νάγκετς δοκίμασε να κοουτσάρει εν μέσω της διαδικασίας και δεν μπόρεσε να το κάνει. Στο πρώτο της παιχνίδι μετά από χημειοθεραπεία, η Έμπονι σχεδόν λιποθύμησε στο παρκέ. Την τελευταία φορά, πρήστηκε ο φάρυγγας της. «Και παρόλα αυτά, ποτέ, ποτέ δεν παραπονιέται» λέει η Μέρφι.
Η Έμπονι έχει τόσους πολλούς υποστηρικτές στο Γουϊσκόνσκιν τώρα που οι αντίπαλες ομάδες αγοράζουν τα t-shirt της που γράφουν «Πολέμησε τον Καρκίνο» και κάνουν προθέρμανση φορώντας τα.
Όπως κι εσύ, έχει θαυμαστές που δεν έχει συναντήσει ποτέ. Στο παιχνίδι του Βερόνα στο Τζέινσβιλ Πάρκερ το βράδυ το Σαββάτου, εκατοντάδες στις κερκίδες φώναζαν ρυθμικά «Ε-μπο-νι! Έ-μπο-νι!». Η Έμπονι κοίταξε την Μέρφι και ψιθύρισε «Είναι πάρα πολύ όλο αυτό!».
Όπως κι εσύ, δεν θέλει να χάνει. Θυμήσου την περσινή σεζόν, όταν χάνατε 27 πόντους στο τρίτο 12λεπτο απέναντι στους Κλίβελαντ Καβαλίερς όταν έκανες ένα σερί 23 πόντων; Που έφερε την ανατροπή και τη νίκη; Το ξέρεις ήδη: Οι αδύνατες ανατροπές συμβαίνουν.
Όπως κι εσύ, αγαπάει τα τατουάζ. Μάλιστα, αν νικήσει τον καρκίνο – «όταν τον νικήσω», διορθώνει πάντα η Έμπονι – θα κάνει πολλά ακόμη. Ένα θα είναι μια εικόνα του πατέρα της. Του μοιάζει πολύ. Πιθανότατα ένα θα είναι με τη δική σου μορφή. Ίσως και οι δύο είστε ξεχωριστοί;
Πρέπει να είναι τρομακτικό, αυτό που βρίσκεται μπροστά της. Ένα τέτοιο παιδί είναι σκληρό, αλλά χρειάζεται και ανθρώπους να είναι σκληροί δίπλα της. Εδώ είναι που έρχεσαι εσύ. «Φοβάται, αλλά είναι δυνατή», λέει η μαμά της. «Φοβάται ότι θα πεθάνει, αλλά μετά λέει, ‘Μαμά, εγώ θα παίξω στο WNBA. Θα το δεις.»
Πηγές κοντά στους Heat μου λένε πως η συνάντηση αυτή θα γίνει στα σίγουρα, απλά δεν μπορούν να πουν ακόμη που ή πότε. Έρχεσαι να παίξεις στο Σικάγο στις 9 Μαρτίου (τρεις ώρες από τη Βερόνα) και στο Μιλγουόκι στις 29 Μαρτίου (ακόμη πιο κοντά). Και η μαμά της Έμπονι θα την έφερνε στο Μαϊάμι αν χρειαζόταν, ακόμη κι αν δεν μπορεί να το αντέξει οικονομικά.
Κοίτα, ξέρω πως έχεις χιλιάδες τέτοια αιτήματα το χρόνο. Και οι άνθρωποι του Μαϊάμι λένε πως είσαι καταπληκτικός μ’ αυτό το θέμα. Δεν έχεις την παραμικρή υποχρέωση να συναντήσεις την Έμπονι. Πρέπει να ζυγίζει τόνους μερικές φορές, να είσαι ο ένας άνθρωπος που κάθε άρρωστο παιδί θέλει να αγγίξει. Αλλά αν το έκανες – αν ο απόλυτος ήρωάς της ήταν να τη συναντήσει, να την αγκαλιάσει, ίσως να ανταλλάξει κορδέλα μαζί της – μπορεί αυτό να ήταν καλύτερο από 10 χημειοθεραπείες μαζί.
Εγώ ελπίζω να γίνει σύντομα.
Άλλωστε, δεν έχεις κάθε μέρα την ευκαιρία να συναντήσεις κάποιον τόσο ταλαντούχο, καταπληκτικό και διάσημο σαν την Έμπονι…»
