H UEFA ανακοίνωσε εδώ και λίγες μέρες την απόφασή της να τιμωρήσει παραδειγματικά τη Μάντσεστερ Σίτι, η οποία βρέθηκε ένοχη για τεράστια παραβίαση των κανόνων του Financial Fair Play. Οι δύο σεζόν εκτός Champions League αναμφίβολα έχουν πονέσει σε τεράστιο βαθμό το club, που κινδυνεύει να χάσει τον προπονητή και τ’ αστέρια του και να πρέπει να δομηθεί εξ αρχής. Η διοίκηση εκτός του να προσφύγει στο CAS, έσπευσε να κατηγορήσει την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ότι μεθόδευσε την τιμωρία της και ότι τα στοιχεία δεν επαρκούν κανονικά για κάτι τέτοιο. Όπως ακριβώς δηλαδή είχε συμβεί κάτι παραπάνω από έναν αιώνα πριν, όταν ο σύλλογος τιμωρήθηκε και τότε για παραβίαση των οικονομικών κανονισμών…

Ηταν Αύγουστος του 1905, όταν ένα από τα μεγάλα αστέρια της εποχής, ο θρυλικός Μπίλι Μέρεντιθ βρισκόταν ένοχος για απόπειρα δωροδοκίας αντιπάλου και άνοιγε το κουβάρι για μία καταστροφική τιμωρία εις βάρος της Μάντσεστερ Σίτι, η οποία θα την καθιστούσε από μεγάλη ομάδα, περιπλανώμενη στις μικρές κατηγορίες και θα της έπαιρνε πάρα πολλά χρόνια να επιστρέψει στη διεκδίκηση τίτλων.

Τη σεζόν 1904-’05 η Σίτι πάλευε για να πάρει το πρωτάθλημα. Είχε στο φινάλε την πολύ κρίσιμη αναμέτρηση με την Αστον Βίλα, γνωρίζοντας την ήττα 3-2. Τη λήξη ακολούθησαν σοβαρά επεισόδια μεταξύ των παικτών και ο Μέρεντιθ ήταν πρωταγωνιστής. Ωσπου λίγες μέρες αργότερα έγινε γνωστό ότι υπήρξε εις βάρους του καταγγελία, πως προσπάθησε να πληρώσει παίκτη της Βίλα, ώστε να βοηθήσει να χάσει η ομάδα του. Η Αγγλική Ομοσπονδία αν και δεν αποκάλυψε ποιος έκανε την καταγγελία, τιμώρησε τον επόμενο Αύγουστο τον Μέρεντιθ με αποκλεισμό ενός έτους.

Ο Μέρεντιθ όμως συνέχισε να εμφανίζεται στα γραφεία της Σίτι, ζητώντας διαρκώς χρήματα. Όπως φάνηκε αργότερα με εκβιαστικό τρόπο. Κάποια στιγμή ωστόσο, η διοίκηση των Πολιτών αποφάσισε να τον διώξει και να τον καταγγείλει στην Ομοσπονδία. Ο Μέρεντιθ όμως όντως γνώριζε πολλά, εκνευρίστηκε και με τη σειρά του αράδιασε όλες τις οικονομικές παρασπονδίες της ομάδας του. Εκείνη την εποχή απαγορευόταν να πληρώνεται σε κάθε παίκτη ποσό ανώτερο των 4 λιρών τη βδομάδα (σ.σ.: ο μέσος ετήσιος μισθός στην Αγγλία ήταν 70 λίρες), καθώς η Ομοσπονδία ήθελε να υπάρχει τάξη και να μην ξεφεύγει ο ανταγωνισμός, θέτοντας εκτός παιχνιδιού τους εξωτερικούς χρηματοδότες.

Μόνο που η έρευνα που ακολούθησε στα βιβλία της Σίτι, αποκάλυψε ότι οι Πολίτες πλήρωναν 6 λίρες τη βδομάδα τους παίκτες τους και τους έδιναν μεγάλες αμοιβές με μαύρο χρήμα ως μπόνους. Ο Τύπος της εποχής έγραψε ότι είχαν «κλέψει» με αυτόν τον τρόπο τον πρώτο τίτλο τους, το Κύπελλο Αγγλίας του 1904 και η Ομοσπονδία τη βρήκε ένοχη για αθέμιτο ανταγωνισμό, επιβάλλοντας εξαντλητικές ποινές σε όλα τα επίπεδα, που ουσιαστικά κατέστρεψαν εκείνη την εξαιρετική στο γήπεδο ομάδα.

Και οι 17 οι παίκτες του ρόστερ υποχρεώθηκαν να μην αγωνιστούν ξανά με τη Σίτι, κάποιο διοικούντες αποβλήθηκαν δια βίου από το ποδόσφαιρο και κάποιοι άλλοι υποχρεώθηκαν σε παραίτηση. Κάπως έτσι η ομάδα βρέθηκε από διεκδικήτρια του τίτλου να τερματίζει 17η εκείνη τη χρονιά και έπειτα από δύο σεζόν να υποβιβάζεται. Της πήρε αρκετά χρόνια να επιστρέψει και τελικά το 1937 να κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα. Όπως έγραψε η εφημερίδα της εποχής “Athletic News”, η τιμωρία της Σίτι ήταν σωστή, αλλά δεν ήταν η μοναδική που είχε παραβεί τους κανόνες του παιχνιδιού. Απλά ήταν η μοναδική που πιάστηκε. Μάλλον όπως συμβαίνει και τώρα…

Πηγή: gazzetta.gr